Francium

Francium is in 1939 ontdekt door de Franse fysicus Marguerite Catherine Perey van het Curie instituut in Parijs. Zij ontdekte het element tijdens het bestuderen van de radioactieve vervalproducten van actinium.

Tijdens de jaren '70 is er bij CERN onder leiding van Sylvain Lieberman onderzoek verricht naar de atoomstructuur van francium. Voor de productie van voldoende onderzoeksmateriaal is gebruikgemaakt van de isotopenscheider ISOLDE. Dit onderzoek heeft geresulteerd in kaarten met energieniveaus en gedetailleerde informatie over de structuren van enkele franciumisotopen.

De naam van het element is afgeleid van de naam van het land waarin het ontdekt is.

[bewerk] Toepassingen

Tot op heden zijn er weinig industriële toepassingen van francium bekend. Soms wordt het bij radiologisch onderzoek in combinatie met radium gebruikt als neutronenbron.

[bewerk] Opmerkelijke eigenschappen

Francium is het zwaarste bekende alkalimetaal. Van nature komt het op aarde nauwelijks voor, maar het kan gesynthetiseerd worden door thorium te bombarderen met protonen. Omdat de levensduur van francium bijzonder kort is, zijn er slechts weinig eigenschappen van bekend. Chemisch gezien vertoont francium de meeste overeenkomsten met cesium.

[bewerk] Verschijning

Francium ontstaat in de aardkorst uit het alfaverval van actinium. Aangezien dat een zeer traag proces is en franciumisotopen een zeer korte levensduur hebben, is de totale hoeveelheid francium op aarde altijd zeer klein en wordt geschat op 25 tot 30 gram. Het wordt alleen aangetroffen in uranium mineralen.

[bewerk] Isotopen

Meest stabiele isotopen
Iso	RA (%)	Halveringstijd	VV	VE (MeV)	VP
²¹²Fr	syn	20 m	α	5,117	²⁰⁸At
²²³Fr	syn	22 m	β	1,149	²¹⁹At

Er zijn 33 franciumisotopen bekend. Het langstlevende en tevens enige natuurlijk voorkomende isotoop is ²²³Fr en heeft een halfwaardetijd van 22 minuten.