George Walker Bush

George Walker Bush
43e president
Ambtstermijn 20 januari 2001 – heden Voorganger Bill Clinton Opvolger onbekend Geboortedatum 6 juli 1946 Geboorteplaats New Haven, Connecticut First Lady Laura Welch Pierce Politieke partij Republikeins Vicepresident Richard Bruce Cheney

George Walker Bush ( uitspraak (info·uitleg)) (New Haven, Connecticut, 6 juli 1946) is een Republikeins politicus. Hij is de 43ste president van de Verenigde Staten.

George W. Bush is de zoon van George en Barbara Bush. Zijn vader was de 41e President van de Verenigde Staten. Hij behaalde in 1968 de Bachelor-graad aan de prestigieuze Yale-universiteit en in 1975 een Master of Business Administration aan de eveneens beroemde Harvard Business School. Tussen die twee studies was hij piloot van een F-102, voor de Texas National Guard.

Prescott Bush, de opa van George, was senator en zijn vader was president van de Verenigde Staten van 1989 tot 1993. Zijn broer Jeb werd twee keer verkozen tot gouverneur van Florida. Bush trouwde met Laura Welch in 1977, een voormalige lerares en bibliothecaresse. Zij hebben twee dochters, de tweeling Barbara en Jenna Bush.

Inhoud 1 Jeugd 2 Gouverneur 3 Presidentsverkiezingen 3.1 Presidentsverkiezingen 2000 3.2 Presidentsverkiezingen 2004 4 Presidentschap 4.1 Buitenlands beleid en veiligheid 4.1.1 Kyoto 4.1.2 Staal 4.1.3 Latijns-Amerika 4.1.4 Afghanistan 4.1.5 Rakettenverdrag 4.1.6 Irak 4.1.7 Militaire uitgaven 4.1.8 Politieke ideologie 4.2 Binnenlands beleid 4.2.1 Op geloof gebaseerde initiatieven 4.2.2 Diversiteit 4.2.3 Economie 4.2.4 Sociale Voorzieningen 4.2.5 Gezondheid 4.2.6 Onderwijs 4.2.7 Wetenschap 4.2.8 Milieu 4.2.9 Immigratie 4.2.10 Handel 5 Belangrijke aanstellingen 5.1 Kabinet 5.2 Belangrijke wetten die door Bush ondertekend werden 6 Wetenswaardigheden 7 Noten 8 Externe links

Jeugd

George werd geboren in New Haven, als eerste kind van George H. W. Bush en zijn vrouw Barbara Bush. Toen hij twee jaar oud was verhuisden ze naar Texas. Hij werd opgevoed in Midland en Houston. Barbara baarde na George nog vier kinderen, Jeb, Neil, Marvin, Dorothy en Robin. Robin stierf in 1953 op driejarige leeftijd aan leukemie^[1].

Bush zat op de Phillips Academy en werd daarna aangenomen aan de Yale-universiteit. Op deze universiteit had zijn vader ook gezeten. In 1968 werd hij Bachelor of Arts na zijn studie geschiedenis. Tijdens zijn tijd aan Yale hielp hij mee aan verscheidene campagnes voor de Republikeinen. Bush werd aan Yale lid van het besloten genootschap Skull and Bones. Volgens Bush zelf was hij een gemiddelde student^[2]

In 1968 werd Bush aangenomen door de Texas National Guard.. Tijdens de rest van George zijn loopbaan zou hij bekritiseerd worden, omdat zijn dienst daar te kort te was en omdat hij onregelmatig aanwezig was. Dit zou komen omdat hij werd voorgetrokken, omdat zijn vader toen president was^[3]. In 1972 zou hij overgeplaatst worden naar Alabama, zodat hij daar kon werken aan de Republikeinse senaatscampagne. In 1974 kreeg hij permissie om zes maanden te vroeg zijn zejarige dienst af te sluiten, om te kunnen studeren aan Harvard.

Tijdens deze periode zou Bush een alcoholprobleem hebben. Bush heeft later toegegeven in die tijd te veel te hebben gedronken en dat hij een onverantwoordelijke jeugd heeft gehad^[4]. Op 4 september 1976 werd Bush gearresteerd wegens rijden onder invloed. Hij werd schuldig bevonden en mocht tot 1978 geen auto meer rijden^[5]. Bush wist dit geheim te houden, tijdens zijn jaren als gouverneur van Texas, maar het zou later toch in de pers komen^[6].

Nadat Bush zijn MBA aan Harvard had gehaald gin hij de olie-industrie in. In 1977 werd hij door vrienden geïntroduceerd aan Laura Welch. Ze was lerares en bibliothecaresse. Na drie maanden Bush entered the Oil industry in Texas. In 1977, he was introduced by friends to Laura Welch, a schoolteacher and librarian. Nadat ze drie maanden lang een relatie hadden, trouwden ze. Ze gingen samen wonen in Midland. In 1981 kregen ze een tweeling, Jenna en Barbara.

In 1978 deed Bush mee aan de verkiezingen voor het Huis van Afgevaardigden. Hij verloor deze verkiezingen van de democraat Kent Hance. Bush zou zich weer terugtrekken in de olie-industrie voor verschillende energiebedrijven. Bush zou zich staande houden tijdens de crisis van de jaren '80 en zou na de crisis weer hoop in het leven krijgen. Hij zou alcohol in 1986 voorgoed vaarwel zeggen en begon de Bijbel te bestuderen.

Bush verhuisde met zijn familie in 1988 naar Washington, D.C.. Hij zou zijn vader steunen in de campagne voor het presidentschap^[7]. Samen met Lee Atwater en Doug Wead ontwierp hij een strategie, waarmee ze de conservatieve kiezers zouden moeten winnen^[8].

Toen George weer terugkwam in Texas kocht hij een aandeel in de basketbalploeg "de Texas Rangers". Hij zou veel betekenen voor de Texas Rangers en dit zou hem veel media-aandacht opleveren. De ploeg was het meest succesvol toen George Bush de organisatie leidde. In 1993 zou hij vlak voor de gouverneursverkiezingen de marathon van Houston lopen.

Gouverneur

Gepaard met zijn vaders verkiezingen van 1988 kwamen de speculaties dat George W. Bush in 1990 mee zou doen aan de gouverneursverkiezingen. Dit werd echter in de weg gezeten door persoonlijke problemen en doordat hij net mede-eigenaar was geworden van de Texas Rangers. Mede door het succes wat hij boekte bij de Rangers besloot George zich in 1994 kandidaat te stellen als gouverneur van Texas. Zijn broer Jeb zou ook meedoen aan de verkiezingen, maar dan in Florida. Toen Bush vrij gemakkelijk door de Republikeinen werd gekozen als nieuwe kandidaat, zou hij het moeten opnemen tegen de toenmalige gouverneur Ann Richards. Zij was een populaire kandidaat, waarvan werd gedacht dat ze makkelijk herkozen zou worden.

Bush werd in zijn campagne geholpen door een groep adviseurs, waaronder Karen Hughes, John Allbaugh en Karl Rove. Zijn team adviseurs besloten om de campagne te richten op onderwijs, criminaliteit en deregulering van de economie. Bush ontwikkelde tijdens de verkiezingen een positief imago. De campagne werd bekritiseerd, omdat ze controversiële methodes gebruikten om Richards omlaag te halen. Door indrukwekkend optreden tijdens de debatten groeide de populariteit van Bush. ^[9]

Als gouverneur verbeterde hij de scholen en hervormde hij het juridische systeem. Onder zijn gezag zijn er 152 gevangenen geëxecuteerd. Hij is hiermee de gouverneur die de meeste mensen heeft laten executeren onder zijn gezag in de moderne Amerikaanse geschiedenis.

In 1998 werd Bush herkozen met een meerderheid van 69% van de stemmen. Hiermee werd hij de eerste Texaanse gouverneur die werd verkozen voor twee termijnen van vier jaar (voor 1975 waren er termijnen van twee jaar).

Presidentsverkiezingen

Presidentsverkiezingen 2000

In 2000 werd Bush gekozen tot president, met een zeer klein verschil tegen de democratische zittende vicepresident Albert Arnold Gore. Die verkiezing tot president verliep controversieel. In de staat Florida ontstond rumoer omdat gedeelten van de stemmen in sommige districten ongeldig werden verklaard omdat de stemmers crimineel zouden zijn (plegers van bepaalde soorten misdaden verliezen hun kiesrecht in de V.S.). Er werd ook gezegd dat de stemformulieren in één county onduidelijk waren, waardoor veel mensen verkeerd zouden hebben gestemd, en dat elders niet alle stemmen door de machines goed waren geteld, waardoor een handmatige hertelling nodig zou zijn. Gore ging naar het Hoge Gerechtshof van Florida om een dergelijke hertelling aan te vragen, maar voor slechts vier specifieke county's (in county's waarvan het bekend was dat de meerderheid van de geregistreerde kiezers democraat was), en dit werd toegestaan. Vervolgens stelde Bush in een petitie aan hetzelfde gerechtshof dat het hertellen in slechts vier uitgekozen county's volgens de verkiezingswet van Florida niet toegestaan is en dat de hertelling dus moest stoppen, of minstens in alle county's zou moeten plaatsvinden. Dit argument werd afgewezen en dus ging Bush naar het Federale Hoge Gerechtshof van de Verenigde Staten om de plaatselijke hertellingen te stoppen. (Voor een algemene hertelling was niet genoeg tijd meer volgens de verkiezingswet van Florida.) Met een 5-4 beslissing gaf het Federale Hoge Gerechtshof Bush gelijk. Gore was het er niet mee eens, maar gaf zich toch gewonnen.

Uiteindelijk behaalde Bush, dankzij een verschil van 537 stemmen in Florida, een absolute meerderheid van stemmen in het College van Kiesmannen, en werd daarom tot president gekozen. Omdat het aantal stemmen van het College van Kiesmannen bepaalt wie er president wordt, won Bush ondanks dat hij een minderheid van stemmen van het volk had behaald toch de presidentsverkiezing. Het was de zesde keer in de geschiedenis van de V.S. dat dit gebeurde.

Presidentsverkiezingen 2004

Bij de presidentsverkiezingen van 2 november 2004 won Bush met 51% van de stemmen. Zijn tegenstander John Kerry kreeg 48%. Ook verstevigden de republikeinen hun greep op het Congres met zetelwinst in het Huis van Afgevaardigden en de Senaat. De politieke strategie voor de herverkiezing van Bush werd mede bepaald door Karl Rove die wordt gezien als een belangrijke adviseur van president Bush. Ook de Nederlander Carel Verschoor is een belangrijk buitenlandadviseur van Bush. De tweede en laatste termijn van Bush eindigt op 20 januari 2009.

Presidentschap

Buitenlands beleid en veiligheid

Eén van de pijlers van het buitenlands beleid van Bush is de zogenaamde Bush Doctrine waarmee gesteld wordt dat de VS geen onderscheid zal maken tussen terroristen en diegene die terroristen onderdak bieden.

Kyoto

Al tijdens zijn eerste presidentieel bezoek aan Europa in juni 2001 werd Bush bekritiseerd door Europese leiders voor zijn verwerping van de Kyoto-protocol, dat een vermindering nastreeft van kooldioxide-emissies die bijdragen tot de opwarming van de aarde. Terwijl de vertegenwoordigers van de Verenigde Staten en andere landen nog onderhandelden over de Kyoto-protocol, had de Senaat van de VS in 1997 in een 95-0 stemming geëist dat er ook bindende verplichtingen zouden komen aan ontwikkelende landen in het protocol. Hoewel het protocol in 1988 symbolisch werd ondertekend door Peter Burleigh, de waarnemende ambassadeur van de VS aan de Verenigde Naties, werd het door de toenmalige president Bill Clinton nooit aan de Senaat voorgedragen voor bekrachtiging. In 2002 protesteerde Bush sterk tegen het verdrag dat schadelijk zou zijn voor de economische groei: "Mijn benadering erkent dat de economische groei de oplossing, niet het probleem is." De regering van Bush betwistte ook de wetenschappelijke basis voor het verdrag. In november 2004 bekrachtigde Rusland het verdrag, waarmee het vereiste minimum aantal van landen bereikt is om de protocol van kracht te maken zonder de Verenigde Staten.

Staal

De heffing door Bush van tarieven op ingevoerd staal en op Canadees zacht timmerhout was controversieel gezien Bush's vrije marktbeleid en werd bekritiseerd door zowel medeconservatieven als beïnvloede landen. Het staaltarief werd later herroepen onder druk van de Wereldhandelsorganisatie.

Latijns-Amerika

Tijdens zijn campagne in 2000, omvatte het buitenlands beleidsplatform van Bush het steunen van een sterkere economische en politieke verhouding met Latijns-Amerika, vooral Mexico, en een vermindering van betrokkenheid in civiele en kleinschalige militaire overeenkomsten.

Afghanistan

Na de terroristische aanvallen van 11 september 2001, waarbij bijna 3000 Amerikanen werden gedood, concentreerde het buitenlands beleid van Bush zich veel meer op het Midden-Oosten. Kort na de aanvallen, lanceerde Bush een oorlog tegen Afghanistan om het regime van de Taliban omver te werpen, omdat die Osama bin Laden onderdak gaven. De Taliban weigerde om bin Laden onvoorwaardelijk uit te leveren alsmede om trainingskampen van terreurgroepen te sluiten, waarna Amerika, samen met haar bondgenoten, militair ingreep. Deze actie had sterke internationale steun en de Taliban overheid viel snel na de invasie. Heropbouwende inspanningen onder de Afghaanse president Hamid Karzai in overleg met de Verenigde Naties hebben gemengde resultaten gehad; Bin Laden werd niet gevonden of gedood en in 2006 is hij nog steeds voortvluchtig. Een aanzienlijk Amerikaans contingent van troepen en adviseurs bevindt zich nog in Afghanistan en een deel van het land blijft onrustig. Zie Invasie van de VS van Afghanistan voor details.

Presidentiële verkiezingen in Afghanistan werden gehouden op 9 oktober 2004. Er waren beweringen over onregelmatigheden bij de registratie en bevestiging, en 15 van de 18 presidentiële kandidaten dreigden zich terug te trekken, maar internationale waarnemers noemden de verkiezingen "vrij democratisch" op de meerderheid van stemlocaties.

Rakettenverdrag

Op 14 december 2001 trok Bush zich van terug van het antiballistische rakettenverdrag van 1972, dat een basis was geweest van kernstabiliteit tussen de VS en Sovjet Unie tijdens de Koude Oorlog, die hij niet meer relevant achtte. Bush heeft sindsdien middelen geconcentreerd op een ballistisch raketdefensiesysteem. Het voorgestelde systeem is het onderwerp van veel wetenschappelijke kritiek geweest. De tests op dit gebied zijn gemengd, met zowel successen als mislukkingen. Het is gepland om plaatsing te beginnen in 2005. Een ballistisch raketdefensiesysteem zal geen kruisraketten of raketten die door een boot of landvoertuig worden vervoerd tegenhouden. Daarom stellen critici van het systeem dat het een dure fout is, die voor de minst waarschijnlijke aanval wordt gebouwd, een ballistische raket met kernkop. Bush besteedt ook aan militair onderzoek en ontwikkeling en modernisering van wapensystemen, maar annuleerde programma's zoals het gemotoriseerde artilleriesysteem Crusader. Aanvankelijk werd ook een begin gemaakt met onderzoek naar bunker-infiltrerende kernraketten.

Irak

Sinds de beleidsbepaling in de Akte van de Bevrijding van Irak in 1998, verklaarde de VS dat het Saddam Hussein zou verwijderen van de macht in Irak. Na de terroristische aanslagen op 11 september 2001, stelde de regering van Bush dat de situatie in Irak nu dringend was geworden. Het verklaarde dat Saddam's regime had geprobeerd om kernmateriaal te verwerven en niet behoorlijke rekenschap had gegeven over biologisch en chemisch materiaal dat het zou bezitten, inclusief potentiële massavernietigingswapens (MVW) in schending met de sancties van de V.N. Er is debat gaande tussen voor- en tegenstanders van de oorlog welk bewijsmateriaal de VS had dat Irak MVW en banden met terreurorganisaties had.

Bush beweerde dat Saddam MVW aan terroristen zoals Al Qaida zou kunnen leveren. Beginnende 2002 en met meerdere mate in de lente van 2003, oefende Bush druk uit op de VN om op zijn ontwapeningsmandaten aan Irak te handelen, leidende tot de ontwapeningscrisis van Irak. Hij begon met het doorduwen voor hernieuwde V.N.-wapeninspecties in Irak, die de V.N. instelden Resolutie van de Veiligheidsraad van de VN 1441. Hans Blix en Mohamed ElBaradei gaven leiding aan de wapeninspecteurs van de VN in Irak. Er waren enkele tijdspannes in samenwerking en door de Iraakse overheid geplaatste beperkingen op de inspecties, die tot intens debat over de doeltreffendheid van inspecties leidden. De stijgende druk van de Verenigde Staten in de lente van 2003 dwong de de wapeninspecteurs van de V.N. om de inspecties te beëindigen. Na zijn arrestatie beweerde Saddam nog altijd dat hij geen massavernietigingwapens had en dat hij inspecteurs niet in presidentiële gebieden wilden laten gaan vanwege de privacy.

In de regering van Bush, drong minister van buitenlandse zaken Colin Powell erop aan dat de Verenigde Staten geen oorlog zou voeren zonder de goedkeuring van de V.N.. Het beleid onderzocht de mogelijkheid om een V.N. Veiligheidsraadsresolutie te verkrijgen die het gebruik van militaire kracht volgens het het Handvest van de Verenigde Naties te gebruiken, maar verliet het idee omdat de meerderheid van de leden van de Veiligheidsraad tegen het idee waren en er een openbare dreiging met een veto van Frankrijk was. In plaats daarvan brachten de Verenigde Staten een groep van ongeveer veertig landen samen, met inbegrip van het Verenigd Koninkrijk, Spanje, Italië, Polen en Nederland in de "coalitie van willenden". De coalitie viel Irak in maart binnen, waarbij het vele resoluties betreffende Irak van de Veiligheidsraad aanhaalde (715, 778, 1060, 1150, 1205 en 1441), huidig en afgelopen gebrek aan Iraakse samenwerking met die resoluties, Saddam's intermitterende weigering om met de wapensinspecteurs van de V.N. samen te werken, de beschuldiging dat Saddam de vroegere president George H.W. Bush in Koeweit probeerde te vermoorden en Saddam's schending van de staakt-het-vurenverdragen uit 1991. De coalitie beweerde dat deze resoluties het gebruik van kracht machtigden. Andere wereldleiders, zoals Secretaris-generaal van Verenigde Naties Kofi Annan, gingen niet akkoord en noemden de oorlog onwettig. Het primaire verklaarde doel van de oorlog was Irak tegen te houden in het opstellen van en het ontwikkelen van MVW door Saddam uit de macht te verwijderen. Zie Golfoorlog (2003) voor meer details.

De coalitie was zeer succesvol tegen de conventioneel bewapende Iraakse strijdkrachten en verkreeg spoedig militair overwicht over het volledige land. Na het verklaarde eind van de belangrijke gevechtsverrichtingen op 1 mei 2003, veroorzaakten opstandelingen wezenlijk meer problemen dan de leiders van de V.S. hadden voorspeld. De Amerikaanse openbare steun voor de behandeling Bush van Irak daalde aangezien het gevechten doorgingen. Bovendien vond een tweepartijdig overzicht door de geheime diensten geen geloofwaardig bewijsmateriaal dat Saddam Hussein MVW bezat, hoewel het rapport besloot dat de overheid van Hussein actief probeerde technologie te verwerven die het Irak mogelijk zou maken om MVW'S te produceren zodra de sancties van de V.N. werden opgeheven. Het rapport vond ook "geen samenwerkingsverband" tussen Saddam Hussein en Al Qaida. Bush heeft zijn besluit verdedigd, stellend dat de "wereld vandaag veiliger is." Er zijn vragen over vooringenomen vorming of vervorming van vooroorlogse intelligentierapporten, democratisering van het Midden-Oosten, de verhouding tot de "Oorlog tegen het terrorisme", de verhouding van Verenigde Staten tot Europese machten en de rol en de functie van de Verenigde Naties, de wederopbouw van Irak en het effect op nabijgelegen landen zoals Iran, Syrië, Libanon, en Turkije. In december 2006 gaf Bush voor het eerst toe dat hij niet aan het winnen is in Irak.^[10]

Militaire uitgaven

Van de 2,4 biljoen dollar in het budget van 2005 zijn ongeveer 401 miljard dollar gereserveerd voor defensie (16,7 %, Nederland ter vergelijking: 5,7 %). Aangepast aan de inflatie is deze militaire begroting hoger dan in de jaren '90 van de vorige eeuw, maar is ruwweg vergelijkbaar met het gemiddelde tijdens de koude oorlog .

Politieke ideologie

Bush wordt over het algemeen beschreven als conservatief of medelevend conservatief, dat laatste is een term die hij voor zichzelf heeft gebruikt. Conservatieven hebben Bush bekritiseerd voor zijn bereidheid om grote begrotingstekorten te handhaven. In zijn inhuldigingsnota van 2005 schetste hij zijn nieuw buitenlands beleid als de "Strategie van de Nationale Veiligheid". De medestanders van Bush zien de verwerping van "machtsevenwicht"-politiek en een herdefiniëring van de rol van Amerika in het internationale forum als een noodzakelijk beleid. Critici van Bush zien het als terugtrekking van Amerika uit het internationale forum. Er zijn wat aanwijzingen dat het buitenlandse beleid van de Bush wordt beïnvloed door de neoconservatieve denktank Project for the New American Century (PNAC).

Binnenlands beleid

Op geloof gebaseerde initiatieven

Begin 2001 veranderde Bush met behulp van Republikeinen in het Congres de wet die de wijze van controle, belasting en financiering door de federale overheid regelt van liefdadigheid en initiatieven zonder winstbejag vanuit godsdienstige organisaties. Hoewel het voor deze organisaties ook voorafgaand aan de wetgeving mogelijk was om federale hulp te ontvangen, moeten deze organisaties met de nieuwe wetgeving hun liefdadige functies niet meer van hun godsdienstige functies scheiden. Bush zorgde voor een functie binnen het Witte Huis voor op geloof gebaseerde initiatieven en gemeenschappen. Verscheidene organisaties zoals de American Civil Liberties Union (ACLU) hebben het op geloof gebaseerde initiatievenprogramma van Bush bekritiseerd.

Diversiteit

Bush heeft zich tegen de meeste vormen van positieve discriminatie verzet, maar zich goedkeurend uitgelaten over een uitspraak van het federaal hooggerechtshof die de voortgezette selectie van universiteitskandidaten op basis van diversiteit mogelijk maakte. Bush heeft de Nationale Stedelijke Liga als president ontmoet. In 2000 sprak hij in Baltimore als presidentskandidaat voor de jaarlijkse conferentie van de NAACP

Colin Powell werd in Bush's eerste termijn de eerste Afrikaans-Amerikaanse minister van buitenlandse zaken. In 2005 werd Powell opgevolgd door Condoleezza Rice, de eerste Afrikaans-Amerikaanse vrouw op dezelfde positie.

Bush is tegen het homohuwelijk en steunde een voorstel de grondwet van de Verenigde Staten aan te passen zodat het huwelijk bepaald wordt als de vereniging van man en vrouw. Zo moet het de afzonderlijke staten onmogelijk worden gemaakt om in hun wetgeving het homohuwelijk te legaliseren. Wel wil Bush de staten ruimte laten om civielrechtelijke samenlevingscontracten te erkennen.

Tijdens de eerste termijn van Bush werd Micahel Guest, de eerste openlijk homoseksuele ambassadeur (in Roemenië). (De eerste openlijk homoseksuele ambassadeur, James Hormel, had een recesbenoeming gekregen van Bill Clinton toen de Senaat niet tot bevestiging overging).

Economie

Tijdens zijn eerste termijn streefde en verkreeg Bush naar Congresgoedkeuring van drie belangrijke belastingbekortingen die de inkomstenbelastingsreductie voor gehuwde paren verhoogden, de onroerendgoedbelasting elimineerden en de marginale belastingtarieven verlaagden. Deze belastingverlagingen zijn gepland om na het verstrijken van een decennium te verlopen. Bush heeft Congres gevraagd om de belastingbekortingen permanent te maken. Volgens het Centrum voor de Prioriteiten van de Begroting en van het Beleid, hadden deze belastingbekortingen totale federale opbrengst over 2003 als percentage van het bruto binnenlands product (het BBP) verminderd tot het laagste niveau sinds 1959.

Het effect van de belastingbekortingen en de gelijktijdige verhogingen van uitgaven moesten begrotingstekorten creëren. In het laatste jaar van het beleid van Clinton, toonde de federale begroting een jaarlijks overschot van meer dan $230 miljard. Onder Bush keerde het begrotingstekort terug. Het jaarlijkse tekort bereikte recordniveaus van $374 miljard in 2003 (aangepast aan de inflatie) en $413 miljard in 2004. Niettemin, als percentage van het BBP waren deze tekorten lager dan de post-Tweede Wereldoorlog-record dat onder het fiscale beleid van Ronald Reagan in de jaren '80 [ werd gezet. In een open brief in 2004 schreven meer dan 100 professoren van business en economie de "fiscale omkering" toe aan het beleid van Bush's "belastingtekorten die hoofdzakelijk ten goede komen aan de bovenlaag van de inkomensdistributie". Voorstanders van Bush hebben zich hiertegen verzet dat, hoofdzakelijk wegens het verdubbelen van de waarde van het kindbelastingkrediet, "7,8 miljoen lage en met een gemiddeld inkomen families hadden hun volledige inkomstenbelastingsaansprakelijkheden gewist door de belastbekortingen." Verder had de regring Bush te maken met een combinatie van factoren zoals het einde van de internethype, boekhoudschandalen, naweeën Aziatische crisis, geschokt consumenten vertrouwen na 9/11, die de wereldwijde economie ernstig hadden kunnen schaden. Door het beleid bleef de Amerikaanse consumentenconsumptie op peil waarvan zowel de economie in de USA als de rest van de wereld profiteerde.

Volgens de "baseline" voorspelling van federale opbrengst en besteding door van het Congresbureau van de Begroting (CBO; in zijn Projecties van de Begroting van de Basislijn van Januari 2005), zou de tendens van de stijgende tekorten tijdens de eerste termijn van Bush veranderen in krimpende tekorten gedurende zijn tweede termijn. In deze projectie zal het tekort in 2005 $368 miljard zijn, $261 miljard in 2007, en $207 miljard in 2009, met een klein overschot tegen 2012. Het CBO nam echter nota dat deze projectie "een significante hoeveelheid van uitgaven voor dit jaar weglaat - en misschien ook voor de komende tijd - voor de militaire acties van de V.S. in Irak en Afghanistan en voor andere activiteiten met betrekking tot de globale 'oorlog tegen het terrorisme'." De projectie veronderstelt ook dat de de belastingsbekortingen van Bush op 31 december 2010 zullen verlopen zoals is gepland. Als, zoals Bush heeft aangespoord, de belastingsbekortingen worden uitgebreid, dan zouden de "begrotingsvooruitzichten voor 2015 van een overschot van $141 miljard in een tekort van $282 miljard veranderen."

Nadat het laatste banenrapport vóór de verkiezing van 2004 werd vrijgegeven, bleven de verdedigers van Kerry Bush kritiseren als eerste Amerikaanse president sinds Herbert Hoover om een netto verlies van banen tijdens zijn termijn te hebben. Met de aantallen van november en van december, echter, beëindigde Bush met een netto aanwinst van banen tijdens zijn eerste termijn.

Sociale Voorzieningen

Bush heeft belangrijke veranderingen voorgesteld in de Sociale Voorzieningen van de Verenigde Staten (Social Security), een kwestie die hij identificeert als prioriteit voor zijn tweede termijn. In 2005, maakte Bush een voorstel voor belastingvoordelen voor belastingen van Sociale Voorzieningen progressief te verminderen en gedeeltelijke privatisering in het pensioenplan op te nemen door individuele arbeiders toestaan om een gedeelte van hun belastingen van Sociale Voorzieningen in persoonlijke pensioneringsrekeningen te investeren. De meeste Democraten en veel Republikeinen zijn kritisch op dergelijke ideeën, onder meer wegens de vereiste kosten van het plan ($1 triljoen of meer) om de overgang te bekostigen en wegens de problemen die ontstonden in het financieren van het geprivatiseerde pensioenplan in het Verenigd Koninkrijk.

Gezondheid

Bush ondertekende het De "Medicare Prescription Drug, Improvement, and Modernization Act" van 2003, die de dekking van de voorschriftgeneesmiddelen toevoegde aan de Gezondheidszorg voor bejaarden in de Verenigde Staten (Medicare), farmaceutische bedrijven subsidieerde en de Federale overheid belemmerde bij het onderhandelen over kortingen met farmaceutische bedrijven.

Bush is "pro-life" (tegen abortus); zijn doel is in eigen woorden een "cultuur van leven" te bevorderen.

Onderwijs

In januari 2002 ondertekende Bush de No Child Left Behind Act, die zich op het steunen van vroeg leren richt. De Act regelt het meten van prestaties van de student, geeft beleidsopties voor de aanpak van falende scholen, en verzekert meer middelen voor scholen. Critici, met inbegrip van Senator Kerry en de Nationale Vereniging van het Onderwijs, zeggen dat de scholen niet de middelen krijgen om aan de nieuwe normen te voldoen, hoewel het Comité voor Onderwijs van het Huis van Afgevaardigden in juni 2003 zei dat in drie jaar onder het beleid van Bush het budget van de ministerie van Onderwijs met 13,2 miljard dollar is verhoogd. De overheden van sommige Amerikaanse deelstaten weigeren om bepalingen in de Act uit te voeren zolang zij niet voldoende fondsen ontvangen.

Wetenschap

Op 19 december 2002 ondertekende Bush de wet H. R. 4664, de verregaande wetgeving om de National Science Foundation (NSF) een zet te geven richting de verdubbeling van zijn begroting over vijf jaar en nieuwe initiatieven te creëren voor wiskunde en exacte wetenschappen, zowel op pre-universitair als op bachelorniveau.

Sommige wetenschappers zijn ontstemd over immigratiebeperkingen die voortkwamen uit overwegingen van nationale veiligheid, met als onbedoeld gevolg een dalende immigratie van buitenlandse wetenschappers.

Bush verzet zich tegen embryonaal stamcelonderzoek en maakt hiervoor slechts beperkte middelen vrij. De federale subsidiëring van het embryonale stamcelonderzoek werd ingevoerd onder de regering-Clinton (op 19 januari 1999), maar er kon geen geld worden uitgegeven tot de richtlijnen bekend werden gemaakt. De richtlijnen werden vrijgegeven onder Clinton (op 23 augustus 2000). Zij stonden het gebruik van ongebruikte, bevroren embryo's toe. Op 9 augustus 2001 kondigde Bush, nog voordat enige subsidie verleend was, wijzigingen in de richtlijnen aan die enkel het gebruik van de bestaande lijnen van stamcellen toe zou staan.

Hoewel Bush beweerde dat er al meer dan 60 particulier gefinancierde lijnen van embryonale stamcellen bestonden voor onderzoek, zeiden wetenschappers in 2003 dat er slechts 11 bruikbare lijnen waren; in 2005 volgde de mededeling dat alle lijnen met goedgekeurde, federale subsidiëring vervuild en onbruikbaar waren. Financiering van onderzoek op volwassen stamcellen werd niet beperkt.

In februari 2004 ondertekenden meer dan 5.000 wetenschappers — waaronder 48 Nobelprijswinnaars — van de Union of Concerned Scientists een verklaring die zich "verzet tegen het gebruik van wetenschappelijk advies van overheidswege door de regering-Bush". Zij stelden dat "de regering-Bush onbevooroordeeld wetenschappelijk advies heeft genegeerd bij de beleidsvorming die zo belangrijk is voor ons collectief welzijn".

Op 14 januari 2004 kondigde Bush een grote verhoging van het budget van de NASA aan in zijn "visie voor ruimte-exploratie". Hierin roept hij op tot een terugkeer naar de maan in 2020, de voltooiing van het internationaal ruimtestation ISS in 2010 en uiteindelijk het sturen van astronauten naar Mars. Hoewel het plan over het algemeen lauw werd ontvangen, werd de begroting met een paar kleine veranderingen goedgekeurd na de verkiezingen in november. In januari 2005 gaf het Witte Huis een nieuw document uit waarin het ruimtebeleid van de regering in grote lijnen geschetst wordt en dat de ontwikkeling van ruimtetransportmogelijkheden aan nationale veiligheidseisen bindt.

Milieu

Het milieubeleid van de regering-Bush is bekritiseerd door de meeste milieudeskundigen, die stellen dat zijn beleid toegeeft aan de eisen van industrieën om de milieubescherming af te zwakken. Twee belangrijke wetten stuitten in 2002 echter op weinig weerstand: de Great Lakes Legacy Act die de federale overheid machtigt een begin te maken met het opruimen van verontreiniging en vervuilde sedimenten in de Grote Meren en de Brownfields Legislation die de schoonmaak van verlaten industriegebieden en "brownfields" (verlaten opslagplaatsen van gevaarlijke stoffen, benzinestations en dergelijke) versnelt.

In december van 2003 ondertekende Bush wetten die de belangrijkste punten van zijn "Gezonde bossen-initiatief" ten uitvoer moeten brengen. Milieugroepen stellen dat dit plan simpelweg neerkomt op het weggeven van hakhout aan houtzagerijen. Bush heeft aangedrongen op het winnen van aardolie uit grote reserves in het ecologisch gevoelige Arctic National Wildlife Refuge, een natuurgebied boven de poolcirkel. Dit gebied wordt algemeen beschouwd als de laatste, ongerepte wildernis van de Verenigde Staten. Het merendeel van de hier gewonnen olie wordt verscheept naar derde landen, zoals Japan, waar Amerikaanse oliemaatschappijen grotere winsten kunnen behalen. De buitenlandse verkoop van deze aardolie vergroot de controverse aangezien eerder werd gesteld dat het boren in dit gebied de Amerikaanse afhankelijkheid van het buitenlandse fossiele energie zou verkleinen. Een ander controversieel onderwerp is het "Schone luchtinitiatief"; tegenstanders zeggen dat nutsbedrijven door het initiatief de mate van hun verontreinigende uitstoot in feite kunnen opvoeren.

Bush heeft zich tegen het Kyoto-protocol gekant omdat het volgens hem de economie van de Verenigde Staten schade zou berokkenen. Milieugroepen merken echter op dat vele ambtenaren van de regering-Bush, naast Bush en Cheney zelf, banden hebben met de energie-industrie, de automobielindustrie en andere groepen die tegen de milieubescherming hebben gestreden. Bush zegt zelf dat zijn reden om het Kyoto-protocol niet te steunen is dat het protocol buitensporig streng is voor de V.S. maar tegelijkertijd andere grote landen zoals China en India vrijwel ongemoeid laat. Bush verklaarde dat "China de op een na grootste producent van broeikasgassen is. Toch werd China volledig vrijgesteld van eisen in het Kyoto-protocol". Ook heeft hij getwijfeld aan de wetenschappelijke basis van het broeikaseffect en aangedrongen op meer onderzoek om de validiteit ervan te bepalen.

Begin 2005 kwam de mededeling vanuit het Witte Huis dat de regering-Bush overtuigd is van het bestaan van het broeikaseffect. De regering-Bush stelt tegenwoordig te "willen zoeken naar technologische oplossingen om de vervuiling tegen te gaan zonder de industrie in te perken".

Immigratie

Bush, in het algemeen voorstander van open grenzen, heeft de liberalisatie van het immigratiebeleid van de V.S. tot een van de topprioriteiten van zijn tweede termijn gemaakt. Hij heeft immigratiewetgeving voorgesteld die het gebruik van gastarbeidersvisa sterk zou uitbreiden. Zijn voorstel zou werkgevers koppelen aan buitenlandse arbeiders voor een periode van maximaal 6 jaar. Tijdens deze periode kunnen de immigranten zich dan aanmelden voor een vaste verblijfsvergunning, wat vaak jaren kan duren. Bush verzet zich tegen algemene amnestie voor illegaal verblijvende vreemdelingen. Hij vindt dat de immigranten die op een eerlijke manier het land proberen binnen te komen, zo benadeeld worden. Naar schatting verbleven er halverwege 2005 15 miljoen illegalen in de V.S.

Handel

Bush's tariefheffingen op ingevoerd staal en op Canadees zacht timmerhout waren controversieel gezien zijn ideologie van vrije marktbeleid en trokken kritiek aan van zowel medeconservatieven als beïnvloede landen. Het staaltarief werd later herroepen onder druk van de Wereldhandelsorganisatie.

President Bush heeft geweigerd te handelen tegen de diefstal van intellectueel eigendom door bedrijven in China, zoals die provisies in de "Overeenkomst over Commerciële Aspecten van Intellectueel eigendomsrecht" van de Wereldhandelsorganisaties mogelijk maken.

Belangrijke aanstellingen

Kabinet

MINISTERIE	NAAM	TERMIJN
President	George W. Bush	2001–
Vicepresident	Richard Cheney	2001–
Buitenlandse zaken	Colin Powell	2001–2005
	Condoleezza Rice	2005–
Defensie	Donald Rumsfeld	2001– 2006
	Robert Gates	2006 –
Financiën	Paul O'Neill	2001–2003
	John Snow	2003–
Justitie	John Ashcroft	2001–2005
	Alberto Gonzales	2005–
Binnenlandse zaken	Gale Norton	2001–
Landbouw	Ann Veneman	2001–2005
	Mike Johanns	2005–
Handel	Donald Evans	2001–2005
	Carlos Gutierrez	2005–
Werkgelegenheid	Elaine Chao	2001–
Gezondheidszorg en	Tommy Thompson	2001–2005
Sociale Zaken	Michael Leavitt	2005–
Volkshuisvesting en	Mel Martinez	2001–2003
Stedelijke Ontwikkeling	Alphonso Jackson	2004–
Verkeer	Norman Mineta	2001–
Energie	Spencer Abraham	2001–2005
	Samuel Bodman	2005–
Onderwijs	Rod Paige	2001–2005
	Margaret Spellings	2005–
Militaire Veteranen	Anthony Principi	2001–2005
	James Nicholson	2005–
Binnenlandse Veiligheid	Tom Ridge	2003–2005
	Michael Chertoff	2005–

Het kabinet van Bush omvat tot op heden (2005) het grootste aantal minderheidsvertegenwoordigers van ieder federaal kabinet van de Verenigde Staten, waaronder de eerste vrouwelijke Aziatisch-Amerikaanse minister ooit, minister van Arbeid Elaine Chao. De diversiteit van zijn kabinet was voldoende voor een vermelding in het Guinness Book of Records.

Er is één niet-Republikein in het huidige kabinet van Bush: minister van Verkeer Norman Mineta. Deze Democraat werd het eerste Aziatisch-Amerikaanse kabinetslid in de Amerikaanse geschiedenis als minister van Handel voor Bill Clinton.

Bush stelde vele personen aan met een rijke staat van dienst bij de Amerikaanse overheid, waaronder Colin Powell, die als adviseur voor Nationale Veiligheid diende onder Ronald Reagan en als chef van de Generale Staf onder George H.W. Bush en Bill Clinton, en minister van Defensie Donald Rumsfeld, die ook als minister van Defensie diende onder Gerald Ford en daarmee zowel de jongste als de oudste Amerikaanse minister van Defensie werd. Bush's vicepresident, Richard Cheney, was minister van Defensie onder George H.W. Bush.

Belangrijke wetten die door Bush ondertekend werden

2001

• 7 juni: Economic Growth and Tax Relief Reconciliation Act of 2001
• 18 september: Authorization for Use of Military Force
• 28 september: United States-Jordan Free Trade Area Implementation Act
• 26 oktober: USA PATRIOT Act
• 28 november: Internet Tax Nondiscrimination Act

2002

• 8 januari: No Child Left Behind Act
• 9 maart: Job Creation and Worker Assistance Act of 2002
• 27 maart: Bipartisan Campaign Reform Act of 2002
• 13 mei: Farm Security and Rural Investment Act of 2002
• 30 juli: Sarbanes-Oxley Act of 2002
• 16 oktober: Joint Resolution to Authorize the Use of United States Armed Forces Against Iraq
• 25 november: Homeland Security Act of 2002

2003

• 11 maart: Do-Not-Call Implementation Act
• 30 april: PROTECT Act of 2003 (Prosecutorial Remedies and Other Tools to end the Exploitation of Children Today Act)
• 27 mei: United States Leadership Against HIV/AIDS, Tuberculosis and Malaria Act of 2003
• 28 mei: Jobs and Growth Tax Relief Reconciliation Act of 2003
• 3 september: United States-Chile Free Trade Agreement Implementation Act
• 3 september: United States-Singapore Free Trade Agreement Implementation Act
• 5 november: Partial-Birth Abortion Ban Act of 2003
• 8 december: Medicare Prescription Drug, Improvement, and Modernization Act of 2003
• 16 december: Controlling the Assault of Non-Solicited Pornography and Marketing Act (CAN-SPAM)

2004

• 1 april: Unborn Victims of Violence Act (Laci and Conner's Law)

2005

• 18 februari: Class Action Fairness Act of 2005
• 20 april: Bankruptcy Reform Act of 2005
• 2 augustus: Dominican Republic-Central America-United States Free Trade Agreement
• 8 augustus: Energy Policy Act of 2005
• 10 augustus: Safe, Accountable, Flexible, Efficient Transportation Equity Act: A Legacy for Users
• 26 oktober: Protection of Lawful Commerce in Arms Act

Wetenswaardigheden

• Al vanaf zijn studieperiode in Yale is Bush lid van het invloedrijke geheime genootschap Skull and Bones, waar John Kerry ook lid van is (echter George W. Bush zat niet op dezelfde universiteit, zoals de New York Times ooit vermeldde). Daarnaast heeft Bush in zijn eerste kabinet tien mede-Bonesmen benoemd.
• Hoewel George Bush wel eens "Bush jr." wordt genoemd, is junior achter zijn naam incorrect omdat zijn eigennaam verschilt van de naam van zijn vader die George Herbert Walker Bush heet. Om "junior" te heten moeten alle voornamen identiek zijn. Tussen de recente presidenten was Jimmy Carter wel een junior en Gerald Ford zelfs "juniorkampioen"; hij werd gedoopt met zijn vaders naam en nam later zijn stiefvaders naam over.
• Bush is na aanpak van zijn alcoholverslaving een begenadigd sporter geworden. Vooral hardlopen heeft zijn voorkeur dit heeft hij dan ook vele jaren gedaan. Door een knieblessure is Bush vanaf juli 2005 door zijn privé-arts tot de mountainbike en hometrainer veroordeeld. In de Air Force One heeft Bush bij aanvang van zijn eerste presidentstermijn een volledige fitnessruimte aan laten leggen.
• Bush en zijn familie stammen af van Nederlandse kolonisten die zich in de 18e eeuw in Amerika vestigden.

Noten

1. ↑ (en) http://www.famoustexans.com/georgewbush.htm
2. ↑ (en) http://www.foxnews.com/story/0,2933,25229,00.html.
3. ↑ (en) http://www.hillnews.com/york/090904.aspx
4. ↑ (en) Romano, Lois. "Life-Changing Year", The Washington Post, 1999-07-25.
5. ↑ (en) Het strafblad van George Bush
6. ↑ (en) Een persbericht waarin naar buiten komt dat Bush onder invloed had gereden en was opgepakt.
7. ↑ (en) Bush, George W. (2004). The Quotable George W. Bush: A Portrait in His Own Words. ISBN 0740741543.
8. ↑ (en) Duffy, Michael; Gibbs, Nancy (08-07-2000). "The quiet dynasty". Time; Canadian edition (156). ISSN: 03158446.
9. ↑ (en) Slater, Wayne; Moore, James (2003). Bush's Brain: How Karl Rove Made George W. Bush Presidential. 210 pp. ISBN 0-471-42327-0.
10. ↑ Belga (2006) "Bush geeft toe dat VS niet aan het winnen zijn in Irak"

Externe links

• Officiële biografie over George W. Bush (Engelstalig)

President van de Verenigde Staten Washington | J. Adams | Jefferson | Madison | Monroe | J.Q. Adams | Jackson | Van Buren | W.H. Harrison | Tyler | Polk | Taylor | Fillmore | Pierce | Buchanan | Lincoln | A. Johnson | Grant | Hayes | Garfield | Arthur | Cleveland | B. Harrison | Cleveland | McKinley | T. Roosevelt | Taft | Wilson | Harding | Coolidge | Hoover | F.D. Roosevelt | Truman | Eisenhower | Kennedy | L.B. Johnson | Nixon | Ford | Carter | Reagan | G.H.W. Bush | Clinton | G.W. Bush