George Washington
| George Washington |
||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||
| 1e president | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
George Washington (Westmoreland County, Virginia, 22 februari 1732 – Mount Vernon, Virginia, 14 december 1799) was generaal, opperbevelhebber van de koloniën in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog en de eerste president van de Verenigde Staten. Van huis uit was Washington planter.
Inhoud |
[bewerk] Koloniale tijd
George Washington werd in 1732 geboren in een welvarende familie van Engelse komaf. Zijn vader overleed toen Washington 11 jaar oud was en kort daarna verhuisde hij naar Mount Vernon. Opgeleid als landmeter hielp Washington de stad Belhaven plannen, nu Alexandria geheten. In 1752 overleed zijn halfbroer Lawrence en erfde Washington het landgoed Mount Vernon.
In de jaren 1750 bereikte de rivaliteit tussen Engeland en Frankrijk over koloniale aspiraties in Noord-Amerika langzaam een hoogtepunt. In 1753 bracht Washington als vrijwilliger tevergeefs een ultimatum over aan de Franse commandant in het huidige Ohio. Na terugkomst werd Washington gepromoveerd tot luitenant-kolonel in de Virginia militie. Hij leidde een missie naar de Ohio River en bouwde Fort Necessity als antwoord op de forten die de Fransen al hadden gebouwd in het gebied. Na een kort gevecht en omringd door Franse troepen gaf Washington zich over en marcheerde hij zijn troepen terug naar de hoofdstad van Virginia, Richmond.
Korte tijd hierna brak de Franse en Indiaanse oorlog uit en begeleidde hij generaal Edward Braddock bij diens expeditie om Ohio op de Fransen te veroveren. Hoewel deze expeditie op een fiasco uitliep toonde Washington zijn leiderschap door, onder vuur van de vijand, koelbloedig te blijven en zijn troepen terug te trekken. In 1755 werd Washington gepromoveerd tot kolonel en opperbevelhebber van de Virginia Militia.
Nadat de grenzen van Virginia veiliggesteld waren van Franse aanvallen trad Washington terug uit de militie om zich meer te wijden aan zijn landgoed. In 1759 trouwde hij met de welvarende weduwe Martha Dandridge Custis en ging hij zich actief bezighouden in de politiek. Hij werd lid van de volksvertegenwoordiging in Virginia waar hij langzaamaan zich steeds meer begon af te keren van het Britse beleid in de koloniën.
[bewerk] Amerikaanse Revolutie
In 1774, toen de spanningen in de koloniën verder opliepen, werd Washington gekozen als afgevaardigde van Virginia tot het eerste Continental Congress. Ook in het tweede Continental Congress was hij afgevaardigd en daar werd hij in 1775 unaniem gekozen als opperbevelhebber van de koloniale strijdkrachten.
Washington nam het bevel op zich over de troepen rond Boston en begon het leger van burgersoldaten op te leiden. In maart van 1776 verdreef hij de Britten uit Boston, maar zijn verdediging van New York City liep hopeloos fout. Het merendeel van de koloniale troepen wist zich dankzij Washington echter in veiligheid te brengen, maar de gevechten leken in deze fase van de Revolutie in het voordeel van de Britten te lopen.
[bewerk] Laatste fase van de revolutie
Op Kerstavond 1776 viel Washington de Hessen bij Trenton aan en behaalde daar een overwinning die het moreel van de koloniale troepen veel goed deed. De Revolutie sleepte zich hierna voort met wisselend succes totdat het tij langzaam maar zeker begon te keren in het voordeel van de koloniale troepen.
In 1780 begonnen Franse troepen zich meer en meer in de strijd te mengen nadat Frankrijk openlijk de kant van de kolonialen had gekozen en de Britten de oorlog hadden verklaard. In oktober van 1781 omsingelde het leger van Washington en de Franse troepen de Britse generaal Charles Cornwallis in Yorktown in Virginia. De Slag bij Yorktown die in het voordeel van de Amerikanen en Fransen verliep, bleek beslissend en Cornwallis' overgave betekende het feitelijke einde van de Britse weerstand tegen de Revolutie.
Na de Britse erkenning van de Amerikaanse onafhankelijkheid in 1783 verliet Washington het leger en wijdde hij zich weer aan zijn geliefde landgoed op Mount Vernon.
[bewerk] Strijd om de Grondwet en presidentschap
Na de Revolutie wilde Washington niets liever dan zijn oude levensstijl weer oppakken. Hoewel hij zeer bekend was en een bijna koninklijke aanhang had, voelde hij niets voor een positie van belang. In 1787 echter, toen duidelijk werd dat de huidige bestuurlijke organisatie van het land niet efficiënt en daadkrachtig genoeg was (via de Articles of Confederation), werd Washington afgevaardigd naar de Constitutional Convention in Philadelphia.
De conventie in Philadelphia werd het toneel van heftige discussies tussen voor- en tegenstanders van een sterke overheid. Washingtons invloed daar was van groot belang hoewel hij zelden actief meedeed aan de beraadslagingen. Over het algemeen steunde hij de totstandkoming van een daadkrachtige federale regering en zijn steun trok veel twijfelaars over de streep. Na goedkeuring van de nieuwe grondwet door de staten van de Unie werd Washington unaniem gekozen tot de eerste president van de Verenigde Staten.
[bewerk] Eerste termijn
Op 30 april 1789 werd Washington in New York City ingehuldigd als president met John Adams als zijn vice-president. Hij was zich er terdege van bewust dat zijn daden als president een groot precedent zou scheppen voor alle toekomstige presidenten. Hoewel hij formeel geen partijbelangen behartigde, hij hoopte dat de Amerikaanse politiek partijloos zou blijven, had hij meer gemeen met de Federalisten geleid door minister van Financiën (Secretary of the Treasury) Alexander Hamilton dan met de Democratische-Republikeinen van Thomas Jefferson.
Als eerste president was Washington de enige die het gehele Hooggerechtshof kon benoemen. In 1791 overzag Washington de keuze en planning voor de federale hoofdstad aan de Potomac (rivier), het latere Washington, DC.
[bewerk] Tweede termijn en afscheid
In 1792 werd Washington opnieuw, unaniem, gekozen tot president. Eén van de grootste problemen in het begin van zijn tweede termijn waren de hernieuwde spanningen tussen Groot-Brittannië en Frankrijk. Zijn sympathie in deze dreigende oorlog ging meer uit naar de Britten dan naar zijn oude Franse bondgenoten mede doordat hij de chaos die ontstond door de Franse Revolutie verafschuwde. Hij wist zijn land evenwel neutraal te houden, tot ergernis van de pro-Franse sentimenten van een deel van het land.
In de laatste fase van zijn presidentschap sloten de Verenigde Staten een verdrag met Groot-Brittannië (de zg. Jay's Treaty) dat eindelijk de terugtrekking van alle Britse troepen uit de VS regelde. Bij het verlaten van de actieve politiek hield Washington een toespraak (per brief) tot zijn volk die tot één der belangrijkste toespraken van een president zou worden. Hierin waarschuwde Washington onder andere voor te nauwe bondgenootschappen met andere landen. Na het presidentschap te hebben overgedragen aan de nieuw verkozen John Adams, trok Washington zich weer terug op het door hem zo geliefde Mount Vernon.
Washington schiep het precedent dat de president na twee termijnen zich niet meer herkiesbaar stelde. Alleen F. D. Roosevelt werd vier maal gekozen voordat dit principe in de Grondwet werd verankerd.
[bewerk] Pensionering en postume eerbewijzen
Washington wijdde zich aan het landgoed Mount Vernon na het verlaten van de landelijke politiek, hoewel hij met tegenzin wel het bevel over het leger op zich nam toen er oorlog met Frankrijk dreigde in 1798. Die oorlog bleef echter uit. Eind 1799 bleek een keelontsteking Washington fataal te worden. Washington overleed op 67-jarige leeftijd op zijn landgoed. Hij werd aldaar begraven in het familiegraf.
Kort na zijn dood kenschetste Harry Lee, die met Washington diende in de Revolutie, de "vader des vaderlands" van de Verenigde Staten met de woorden: "a citizen, first in war, first in peace, and first in the hearts of his countrymen". In 1976 nam het Congres een wet aan die Washington postuum en met terugwerkende kracht promoveerde tot de hoogste rang van het Amerikaanse leger, dat van Generaal van de strijdkrachten (General of the Armies) per 4 juli 1776, de datum van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring.
De vele precedenten die hij schiep gedurende zijn presidentschap worden nog steeds gevolgd. Naar hem zijn vernoemd de staat Washington, de Federale hoofdstad, diverse steden en andere geografische plaatsen. Ook zijn er vele monumenten voor hem opgericht waaronder het Washington Monument in Washington, DC. Zijn portret siert de Quarter (25 cent muntstuk) en het 1 Dollar biljet. Algemeen wordt Washington beschouwd als één van de beste presidenten.
[bewerk] Externe links
(Allen Engelstalig)
| President van de Verenigde Staten Washington | J. Adams | Jefferson | Madison | Monroe | J.Q. Adams | Jackson | Van Buren | W.H. Harrison | Tyler | Polk | Taylor | Fillmore | Pierce | Buchanan | Lincoln | A. Johnson | Grant | Hayes | Garfield | Arthur | Cleveland | B. Harrison | Cleveland | McKinley | T. Roosevelt | Taft | Wilson | Harding | Coolidge | Hoover | F.D. Roosevelt | Truman | Eisenhower | Kennedy | L.B. Johnson | Nixon | Ford | Carter | Reagan | G.H.W. Bush | Clinton | G.W. Bush |
 |
