Calvin Coolidge

Calvin Coolidge

30e president

Ambtstermijn	3 augustus 1923 - 4 maart 1929
Voorganger	Warren G. Harding
Opvolger	Herbert Hoover
Geboortedatum	4 juli, 1872
Geboorteplaats	Plymouth, Vermont
First Lady	Grace Coolidge
Politieke partij	Republikeinse partij
Vicepresident	Charles G. Dawes

John Calvin Coolidge Jr. (Plymouth Notch (Vermont), 4 juli 1872 – Northampton (Massachusetts), 5 januari 1933) was de 29^ste Vicepresident van de Verenigde Staten en de 30^ste President van de Verenigde Staten, een positie die hem te beurt viel na het overlijden van Warren G. Harding.

[bewerk] Biografie

Coolidge werd geboren in Plymouth, in Windsor County in de staat Vermont, de zoon van John Coolidge en Victoria Moore. Na zijn afstuderen liet hij de naam John vallen. Hij studeerde aan het Amherst College in Massachusetts en studeerde af in 1895. Hij ging in praktijk als advocaat in Northampton in dezelfde staat en werd in 1899 lid van de gemeenteraad, was stadsadvocaat van 1900 tot 1902, rechtbankgriffier in 1904 en lid van het Huis van Afgevaardigden van Massachusetts (niet te verwarren met het nationale Huis van Afgevaardigden) van 1907 tot 1908.

Hij werd gekozen tot burgemeester van Northampton voor de periode 1910-1911 en was tussen 1912 en 1915 lid van de senaat van Massachusetts, de laatste twee jaar als president van dat lichaam. In de periode 1916-1918 was hij luitenant-gouverneur van de staat en in 1919-1920 gouverneur. Hij verwierf nationale bekendheid toen de politie van Boston in staking ging met zijn uitspraak "Er is geen recht om tegen de publieke veiligheid te staken voor wie dan ook, waar dan ook, wanneer dan ook".

In 1920 dong Coolidge mee naar de nominatie voor het presidentschap van de Republikeinse partij, maar verloor van senator Warren G. Harding van Ohio. De populaire kandidaat voor het vicepresidentschap was de senator Irvine Lenroot van Wisconsin, maar de partij koos voor Coolidge. Het Harding-Coolidge platform won het van de gouverneur van Ohio James M. Cox en zijn running mate en staatssecretaris van de Marine Franklin Delano Roosevelt.

Coolidge legde op 4 maart 1921 de eed af en diende tot 3 augustus 1923. Op die datum werd hij President van de Verenigde Staten, na het overlijden van Warren Harding. Coolidge zat thuis – een familiebezoek – waar nog geen stroom of telefoon was toen hem het bericht van de dood van Harding bereikte. Zijn vader, een notaris, nam hem in hun huiskamer de eed af bij het licht van een kerosinelamp; later werd hem in Washington D.C. nog eens de eed afgenomen door een ambtenaar van de Federale overheid.

Coolidge was – ongebruikelijk voor een prominent politicus – een man van weinig woorden; dit leverde hem de bijnaam "Silent Cal" ("Stille Cal") op. Het verhaal doet de ronde dat bij een officieel diner op het Witte Huis een gast een weddenschap aanging met haar vriendinnen dat zij de president gedurende het maal tenminste drie woorden kon laten zeggen. Toen Coolidge deze weddenschap van haar vernam, antwoordde hij simpelweg "You lose".

Coolidge won de presidentiële verkiezingen van 1924 voor de termijn tot 4 maart 1929. Hij maakte gebruik van het nieuwe medium de radio en schreef verschillende keren radio-geschiedenis: zijn inaugurele rede was de eerste die per radio uitgezonden werd, op 12 februari 1924 werd hij de eerste president die een politieke speech op de radio gaf en op 22 februari de eerste die een dergelijke speech uit liet zenden vanuit het Witte Huis.

Coolidge was de laatste president die niet probeerde in te grijpen in de vrije marktwerking en die de economische cyclus op zijn beloop liet. Gedurende zijn presidentschap maakte de Verenigde Staten een enorme, economische groei door: de zogeheten "Roaring Twenties". Coolidge wordt hierdoor wel een aangeduid als 'the president when America was at play'. Coolidge kon niet alleen de belasting verlagen, hij betaalde ook $1 miljard aan staatsschuld af.

De groeitijd van de Verenigde Staten in de jaren '20 bracht veel sociale veranderingen teweeg: het Jazz-era brak aan en Coolidge vond niet dat hij erbij paste. Hij stelde zich niet een derde keer kandidaat, wat hij met zijn normale stijl meedeelde: "Ik kies er niet voor om mij kandidaat te stellen voor het presidentschap in 1928." Hij werd voorzitter van de Nonpartisan Railroad Commission en erevoorzitter van de Stichting voor Blinden. Hij stierf in de "Beeches", te Northampton, Massachusetts op 5 januari 1933. Hij werd begraven in het Notch Cemetery te Plymouth in Vermont.