Martin Van Buren

Martin Van Buren

8e president

Ambtstermijn	4 maart 1837 - 4 maart 1841
Voorganger	Andrew Jackson
Opvolger	William Henry Harrison
Geboortedatum	5 december 1782
Geboorteplaats	Kinderhook, New York
First Lady	Weduwnaar
Politieke partij	Democraat
Vicepresident	Richard M. Johnson

Martin Van Buren (Kinderhook 5 december 1782 - aldaar 24 juli 1862) was de achtste (1833-1837) vicepresident en de achtste (1837-1841) president van de Verenigde Staten, en de eerste president die na de Onafhankelijkheidsverklaring was geboren. Hij was ook de eerste president van niet-Britse afkomst en is de enige president wiens moedertaal niet Engels was. Zijn eerste taal was Nederlands.

[bewerk] Biografie

Hij werd geboren in Kinderhook in de staat New York. Zijn betoudovergrootvader Cornelis van Buren emigreerde in 1631 uit Nederland. Zijn vader Abraham van Buren (17 februari 1737 – 8 april 1817) was een boer en een café-houder. Zijn moeder, Maria Hoes (27 februari 1747 – 16 februari 1817) had ook kinderen uit een eerder huwelijk.

Martins opleiding was beperkt tot datgene dat in de gewone scholen geleerd kon worden, en in 1796 ging hij rechten studeren in New York City. Een van zijn leraren was William Peter van Ness, een vooraanstaand advocaat en later Aaron Burrs tweede man in het duel tegen Alexander Hamilton om het presidentschap. Na zijn afstuderen was Van Buren 25 jaar practiserend advocaat.

[bewerk] Begin politieke carrière

Zijn praktijk maakte hem financieel onafhankelijk, en het leidde hem het politieke pad op. De politieke situatie in New York na 1800, het jaar dat Jefferson werd gekozen en de Federalisten de macht kwijt waren, was bijzonder bitter en persoonlijk. De Republikeinse partij werd opgedeeld in drie stukken, volgens van respectievelijk George Clinton (en later zijn neefje De Witt Clinton), Robert R. Livingston en Aaron Burr.

Federalistische macht na 1799 hing af van de coalitie met een van deze groepen. Van Buren, die zich al vroeg bij de Clintons had gevoegd, kwam in 1812 in de Senaat van de staat, en werd ook lid van het Court for the Correction of Errors, het hoogste gerechtshof in New York tot 1847.

[bewerk] Nationale politiek

In 1821 werd Van Buren gekozen als senator. In de senaat was hij erg actief. Bij de omstreden presidents-verkiezingen van 1824, die uiteindelijk werd gewonnen door John Quincy Adams, stond hij aan de kant van minister van Financien William Crawford. Na de verkiezingen koos hij de kant van Andrew Jackson en speelde hij een belangrijke rol in de oprichting van de Democratische Partij. In 1828 werd hij gekozen tot gouverneur van New York Hij stapte uit de senaat en ging terug naar New York. Na een paar maanden nam hij ook ontslag als gouverneur om Minister van Buitenlandse Zaken te worden onder de nieuwe president Andrew Jackson. In de daarop volgende vier jaar was hij een trouwe aanhanger van Jackson. Eerst als minister (tot 1831) en daarna als ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk. In 1832 werd hij gekozen tot vicepresident. Vier jaar later werd hij gekozen tot president.

[bewerk] President

Het presidentschap van Martin Van Buren werd geen succes. Het feit dat hij Andrew Jackson opvolgde hielp niet, maar de economische crisis was een groter probleem. Vier jaar lang probeerde hij de crisis op te lossen, maar hij slaagde uiteindelijk niet. Ook zijn aanpak van de Amistad-slaven wekte veel woede in het noorden van het land. Uiteindelijk verloor hij in 1840 de verkiezingen van William Henry Harrison.

[bewerk] Latere jaren

In 1844 hoopte Van Buren weer de nominatie voor het presidentschap van zijn partij te krijgen. Hij verloor van James Polk die uiteindelijk president werd. In 1848 was hij wel presidentskandidaat voor een kleine partij. Hij verloor, maar kreeg toch redelijk wat stemmen. na de verkiezingen ging hij met pensioen.

Hij overleed op 24 juli, 1862, op zijn landgoed Lindenwald, aan astma en hartproblemen.

President van de Verenigde Staten