Verslaggevers Zonder Grenzen
Verslaggevers Zonder Grenzen (VZG, ook wel Reporters Zonder Grenzen, Engels: Reporters Without Borders - RWB, Frans: Reporters sans frontières, Spaans: Reporteros Sin Fronteras - RSF) is een internationale niet-gouvernementele organisatie die onderzoek doet naar persvrijheid, en deze wil bevorderen.
Inhoud |
[bewerk] Persvrijheid
Alhoewel het een kleine organisatie is, wordt VZG erkend omwille van haar regelmatige rapporten en persberichten over de persvrijheid.[1]
De organisatie zegt haar inspiratie te halen uit Artikel 19 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens uit 1948, dat aan iedereen "recht op vrijheid van mening en meningsuiting" geeft, evenals het recht om "ongeacht grenzen inlichtingen en denkbeelden op te sporen, te ontvangen en door te geven."[2] Deze rechten zijn bevestigd in verschillende afspraken en verklaringen over de hele wereld. In Europa is het recht vervat in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en Fundamentele Vrijheden uit 1950.
In september 2005 publiceerde de organisatie het "Handbook for Bloggers and Cyber-Dissidents". Het geeft technische tips om anoniem te starten met een blog en de censuur te omzeilen. Het bevat bijdragen van gerenomeerde journalisten, als Dan Gillmor, Jay Rosen en Ethan Zuckerman.
VZG is lid van de International Freedom of Expression Exchange (Internationale Vrijheid van Meningsuiting-uitwisseling), een virtueel netwerk van niet-gouvernementele organisaties dat wereldwijd het recht op vrije meningsuiting bewaakt, en campagnes voert om journalisten, schrijvers en anderen te verdedigen, die worden vervolgd voor het uitoefenen van hun recht op vrije meningsuiting.
In 2005 kreeg de organisatie, samen met Cubaanse protestbeweging "Vrouwen in Wit" en de Nigeriaanse advocate en strijdster voor de mensenrechten Hauwa Ibrahim, de "Sacharovprijs" voor de vrijheid van denken" van het Europees Parlement.[3]
[bewerk] Kritiek
Niet iedereen aanvaardt de neutraliteit of objectiviteit van VZG. Een belangrijk deel van de inkomsten van de organisatie (19 %) komt van een aantal Westers regeringen en organisaties,[4] en een aantal waarnemers stellen een sterke overeenkomst vast tussen de positie van VZG en die van deze landen in een aantal controversiële gevallen. VZG heeft echter ook reeds openlijk kritiek geleverd op Westerse landen voor hun behandeling van verslaggevers (vb. de V.S.-bezetting van Irak).
Pro-Castro-groepen zijn zeer kritisch. Lucie Morillon, de vertegenwoordiger van VZG in Washington, verklaarde in een interview op 29 april 2005 dat de organisatie geld ontvangt van het "Center for a Free Cuba" uit Washington (50.000 dollar in 2004), en dat een contract met Otto Reich, de "Special Envoy to the Western Hemisphere" van het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken, hen verplicht in Europa informatie te vespreiden over repressie tegen journalisten in Cuba. De organisatie ontkent echter dat haar campagne over Cuba - op radio en televisie, paginagrote advertenties in Franse dagbladen, affiches, pamfletten op luchthavens, en de bezetting, in april 2003, van het Cubaanse toerismebureau in Parijs - iets met deze betalingen te maken had.[5]. 1,3% van het budget van de organisatie is afkomstig uit deze bron.[6] Bovendien ontvangt VZG gratis publiciteit van Saatchi and Saatchi, lid van het vierde marketing- en public relations-conglomeraat ter wereld, de Publicis groep. Daarbij wordt gezegd dat Publicis onder haar belangrijke klanten Bacardi telt, dat vooroploopt in de financiering van anti-Castro-groepen.[7]. Een rechtbank verbood VZG om een afbeelding van Che Guevara te gebruiken waarop auteursrecht rustte.[8] Ze werd omschreven als een "ultrareactionaire" organisatie door het Cubaanse dagblad Granma.
Critici stellen vragen rond de methodologie die VZG gebruikt voor het opstellen van haar jaarlijkse rangschikking naar persvrijheid, en haar gebrekkige kennis van de wetgeving in de vermelde landen.[9]
[bewerk] Wereldwijde index persvrijheid
VZG publiceert een jaarlijkse rangschikking van landen, gebaseerd op een inschatting door de organisatie van de persvrijheid. Kleine landen als Malta of Andorra worden niet onderzocht. De index voor 2006 is gepubliceerd op 24 oktober 2006.
Het rapport is gebaseerd op een vragenlijst die wordt gezonden aan partner-organisaties van Verslaggevers zonder Grenzen (14 vrije-meningsbewegingen op vijf continenten), aan haar 130 correspondenten over de hele wereld, en aan journalisten, wetenschappers, juristen en mensenrechtenactivisten.
Op de lijst komen vragen voor over directe aanvallen op journalisten en de media, maar ook voor andere, minder directe vormen van druk op de vrije pers. VZG merkt daarbij op dat de index alleen een beeld geeft van de persvrijheid, en niet de journalistieke kwaliteit aangeeft. Ten gevolge van deze methodologie, gebaseerd op individuele percepties, zijn er vaak grote verschillen tussen de rangschikking van een bepaald land over de verschillende jaren. Bij het bepalen van de rangschikking wordt ook rekening gehouden met de druk op journalisten door niet-officiële groepen, zoals de Baskische ETA in Spanje of drukkingsgroepen, die een echte bedreiging voor de persvrijheid kunnen vormen.
Een hoger rangnummer komt overeen met meer beperkingen op de persvrijheid.
Jaarlijkse rangschikking van landen naar persvrijheid gepubliceerd door Verslaggevers Zonder Grenzen |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
[bewerk] Externe links
- (en) Verslaggevers Zonder Grenzen
- (en) Wereldwijde index persvrijheid 2002
- (en) Wereldwijde index persvrijheid 2003
- (en) Wereldwijde index persvrijheid 2004
- (en) Wereldwijde index persvrijheid 2005
- (en) Wereldwijde index persvrijheid 2006
- (en) The Lies of Reporters without Borders, Salim Lamrani, Réseau Voltaire, 9 september 2005.
- (en) Reporters Without Britches Reporters Without Borders Caught with Their Pants Down, Carolina Cositore, ZNet, 12 februari 2005. Kritisch artikel over de politieke en financiële achtergrond van Verslaggevers Zonder Grenzen.
- (en) Reporters Without Borders Unmasked Its Secret Deal with Otto Reich to Wreck Cuba's Economy, Diana Barahona, Counterpunch, 17 mei 2005)
Bron(nen): |
|