Genocide
Genocide (of volkerenmoord) is een oorlogsmisdaad die verboden is volgens het internationaal recht.
De Verenigde Naties namen in 1951 de Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide (CPPCG) aan, waarin genocide wordt verboden. Deze conventie definieert in artikel 2 genocide als:
- any of the following acts committed with intent to destroy, in whole or in part, a national, ethnic, racial or religious group, as such: 'Killing members of the group; Causing serious bodily or mental harm to members of the group; Deliberately inflicting on the group conditions of life calculated to bring about its physical destruction in whole or in part; Imposing measures intended to prevent births within the group; and forcibly transferring children of the group to another group'.
Vertaling:
- elk van de volgende handelingen met als opzet het vernietigen, geheel dan wel gedeeltelijk, van een nationale, etnische, raciale of religieuze groepering als zodanig: 'Het vermoorden van leden van de groep; Het toebrengen van ernstig lichamelijk of geestelijk letsel aan leden van de groep; Het welbewust aan de groep opleggen van levensomstandigheden, die bedoeld zijn om de groep geheel dan wel gedeeltelijk fysiek te vernietigen; Het opleggen van maatregelen om geboortes binnen de groep te verhinderen; En het met dwang overbrengen van kinderen uit de groep naar een andere groep'.
De term genocide is gemunt door de Joods-Poolse jurist Raphael Lemkin in zijn in 1944 in de Verenigde Staten uitgegeven boek Axis Rule in Occupied Europe. Het is een combinatie van het Griekse woord genos (ras, natie of volk) en het Latijnse caedere (vellen, doden, vermoorden).
Genocide wordt vaak verward met etnische zuiveringen, maar daarvoor kan ook 'slechts' een gedwongen verhuizing volstaan.
Inhoud |
Genocides in de geschiedenis
Dit overzicht is niet compleet. Sommige genocides vallen mogelijk onder de noemer Etnische zuivering
20e eeuw
Duits Zuidwest-Afrika
Zie Namibische genocide 1904 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Tussen 1904 en 1907 probeerde de Duitse kolonisator de Herero en Nama stammen uit te roeien. Na een heftige strijd werden overgebleven Herero's en Nama's onder erbarmelijke omstandigheden in concentratiekampen opgesloten. Delen van de beide volkeren bleven bestaan. De genocide hield door interventie van regeringsfunctionarissen op, maar werd voortaan ook verzwegen door de Duitse koloniale macht en vele latere Europees-Duitse regeringen. In 2004 erkende de Duitse regering deze gebeurtenissen als genocide.
Armenië (Turkije)
Zie Armeense genocide voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Tijdens de Eerste Wereldoorlog zijn in Turkije zeer veel Armeniërs omgekomen als gevolg van rechtstreekse moord en gedwongen verhuizing. Het precieze aantal blijft omstreden maar de schattingen variëren tussen 500.000 en 1.500.000 personen. Deze gebeurtenissen worden vrij algemeen omschreven als de Armeense genocide. Het officiële standpunt van de Turkse regering is dat er van genocide geen sprake was en sommige wetenschappers ondersteunen dat. Daarnaast zijn er andere wetenschappers die stellen dat er te weinig bewijs is om wel of niet van genocide te spreken. Naast Armeniërs kwamen ook vele Aramese en Assyrische christenen om het leven.
Tweede Wereldoorlog
Zie Holocaust voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Nazi-Duitsland en, in mindere mate, haar bondgenoten probeerden van 1941 tot 1945 systematisch de Joden (6 miljoen) en zigeuners uit te roeien en van de Europese kaart te vegen. Ook werden 3 miljoen Polen door de nazi's vermoord.
Bovendien werden homoseksuelen, geestelijk gehandicapten, communisten en talrijke andere bevolkingsgroepen systematisch vervolgd. Homoseksuelen, geestelijk en lichamelijk vervormde gehandicapten alsmede 'levensonwaardige' baby's werden op geplande wijze omgebracht om zo te komen tot het nationaal-socialistische ideaal van een zuiver en nuttig ras. Politieke tegenstanders zoals de communisten, sociaaldemocraten, alsmede vele katholieke priesters en bisschoppen, kwamen vaak in interneringskampen als Dachau om.
In fascistisch Kroatië richtte de genocide tijdens de Tweede Wereldoorlog zich op Serven.
Bovendien kwamen door de oorlog drie miljoen (niet-Joodse) Polen en tien miljoen Russen om, vaak onder erbarmelijke omstandigheden in Duitse krijgsgevangenenkampen.
Stalin (Sovjet-Unie)
Zie Jozef Stalin voor het hoofdartikel over dit onderwerp. Zie Holodomor voor het hoofdartikel over dit onderwerp. Zie De Grote Zuivering voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Stalin wordt er van beschuldigd bewust een hongersnood in de Oekraïne te hebben gecreëerd. Hierbij kwamen vele miljoenen burgers in het begin van de jaren '30 om. Op 28 november 2006 werd een motie aangenomen door het Oekraïense parlement om deze Holodomor voortaan als genocide van de Sovjet-Unie tegen Oekraïne te kwalificeren.
Vanaf september 1939 werd in het door de Sovjetunie veroverde oosten van Polen de intellectuele bovenlaag van de bevolking opgepakt en gedeporteerd. Tienduizenden werden door de communisten vermoord, onder andere bij Katyn. Dit beleid moest russificering van de resterende bevolking vergemakkelijken. Eenzelfde beleid werd toegepast na de bezetting van Letland, Estland en Litouwen in 1940; hierbij werden honderdduizenden mensen gedeporteerd, waarvan velen werden vermoord.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog liet Stalin vele minderheden deporteren om zijn plannen van volksverschuivingen voor te bereiden. Hierbij kwamen vele burgers om.
Bij de verovering van Duitsland kwamen van 1944 tot 1945 bovendien een miljoen Duitse burgers om het leven door moordpartijen die door het Rode Leger werden gepleegd als represaille voor de aanval op Rusland van de Wehrmacht.
In de Goelags van Stalin en de Sovjet-Unie kwamen naar schatting 2 miljoen burgers om, samen met 330,000 Duitse krijgsgevangenen.
Tibet
De invasie door China in Tibet in juli 1949 door Mao Zedong kostte 17 procent van de Tibetaanse bevolking het leven. Tijdens de invasie leefden er zo'n 6 miljoen Tibetanen. Sinds de Culturele Revolutie door Mao de systematische genocide werd ingezet vonden naar schatting 1,2 miljoen Tibetanen de dood. Buddhistische medische instellingen, kloosters, tempels en cultureel erfgoed werden vernietigd, monniken en nonnen vermoord [1]en velen werden gedwongen hun huis te verlaten, vrouwen gedwongen tot abortus of onvrijwilig gesteriliseerd, kinderen gemarteld. Velen ontvluchtten de militaire onderdrukking. Ook de Dalai Lama en de regering van Tibet verblijft sinds 1959 in ballingschap in India. Ondanks VN resoluties in 1959, 1961 en 1965 waarin de Volksrepubliek China werd opgeroepen de fundamentele mensenrechten van het Tibetaanse volk en hun distinctief cultureel en religieus leven te respecteren, en om van acties die de fundamentele rechten en vrijheden van de Tibetanen, inclusief het zelfbeschikkingsrecht, zouden schaden af te zien, is er anno 2006 noch persvrijheid, noch vrijheid van meningsuiting in Tibet en duurt de genocide voort.
Biafra
Zie Biafra-oorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Tijdens een mislukte onafhankelijkheidsoorlog in Biafra, onderdeel van Nigeria, werden zo'n 30.000 leden van de christelijke Ibo-stam vermoord.
Cambodja
Tijdens de heerschappij van de Rode Khmer, onder leiding van Pol Pot, werden er tussen anderhalf tot twee miljoen, onder andere ideologische verdachte groepen, etnische minderheidsgroepen, voormalige ambtenaren, Boeddhistische monnikken, intellectuelen en vluchtelingen vermoord.
Sabra en Shatila
Zie Bloedbaden in Sabra en Shatila voor het hoofdartikel over dit onderwerp.In de Palestijnse vluchtelingenkampen Sabra en Shatila nabij Beiroet werden in 1982 door christelijke milities van Libanese falangisten naar schatting ruim 2750 Palestijnen vermoord. De Algemene Vergadering van de VN oordeelde later dat dit genocide was. [2]
Guatemala
Efraín Rios Montt, dictator van Guatemala van 1982 tot 1983 heeft 75.000 Maya-Indianen laten vermoorden.
Koerdistan
Tijdens de al-Anfal-campagne in Irak liet Saddam Hussein door zijn neef Ali al-Majid, bijgenaamd 'Ali Chemicali', naar schatting 100.000 Koerden vermoorden, daaronder waren vele kinderen en vrouwen. Zij werden vermoord door middel van executies en/of met mosterdgas.
Rwanda en Burundi
Zie Rwandese genocide voor het hoofdartikel over dit onderwerp.In 1994 woedde in Rwanda en in 1993 en 1999 in Burundi een hevige burgeroorlog. In 1994 mondde dit in Rwanda uit in genocide, in een periode van ongeveer 3 maanden werden op systematische wijze 800.000 Tutsi's en gematigde Hutu's door het Rwandese leger en Hutu-milities (zoals de Interahamwe) afgeslacht. Op 16 juni 2006 werd deze genocide ook officieel erkent door de hogerberoepscommissie van het Rwanda-tribunaal.
Oorlogen in Joegoslavië
Zie Oorlogen in Joegoslavië voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Tijdens de Oorlogen in Joegoslavië vond de Val van Srebrenica plaats waarbij 7000 moslimjongens en -mannen uit de enclave Srebrenica in Bosnië-Herzegovina vermoord werden. Dit vond plaats op 11 juli 1995 en de dagen daarna, door Bosnisch-Servische militairen. Bovendien vond vervolging van Serviërs in Kroatië plaats. Serviërs vermoordden op hun beurt vele onschuldige Kroatische burgers in zuidelijk Kroatië en Bosnië.
21e eeuw
Soedan
Zie conflict in Darfur voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Het conflict in Darfur wordt door de VS en enkele mensenrechtenorganisaties een genocide genoemd, terwijl dat door de Verenigde Naties wordt ontkend (situatie februari 2005). De vraag is niet, of de Arabische Janjaweed met regeringssteun de Christelijke zwarte bevolking van Darfur in West-Soedan uitmoordt, maar of men dit genocide noemt, of misdaden tegen de menselijkheid.
Oost-Congo
Zie Congolese burgeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Zo'n drie miljoen Congolezen komen om, waarbij de Hema's en Lendu's elkaar af slachten.
