Ballingschap
Ballingschap is een vorm van straf. Het houdt in dat iemand gedwongen wordt zijn woonplaats of land te verlaten en het verboden is om terug te keren. Op het negeren van de verbanning of terugkeer staat meestal een gevangenisstraf of executie. Wie veroordeeld wordt tot ballingschap wordt een balling genoemd. Als men verplicht wordt uit te wijken naar een bepaalde plaats, wordt die locatie het ballingsoord genoemd.
Het is in de geschiedenis meermaals voorgekomen dat burgers van een bepaald land uit ontevredenheid met de politieke of maatschappelijke situatie aldaar, of omdat ze zich bedreigd voelen, besluiten de staat te verlaten bij wijze van protest, en weigeren terug te keren zolang de problematische situatie in hun land niet gewijzigd is. In zo'n geval spreekt men van vrijwillige ballingschap. Een bekend voorbeeld is de Nederlandse regering die tijdens de Duitse bezetting naar Engeland uitweek.
Een andere vorm van ballingschap is het als mensen door een veroveraar worden weggevoerd. Hiervan was sprake bij de Babylonische ballingschap, waarbij Israëlieten naar Babylon werden gevoerd.
