Bohr (pierwiastek)

*Wyjaśnienie skrótów:
l.a.=liczba atomowa
wyst.=występowanie w przyrodzie,
o.p.r.=okres połowicznego rozpadu,
s.r.=sposób rozpadu,
e.r.=energia rozpadu,
p.r.=produkt rozpadu,

Chemia > Pierwiastek chemiczny > H – He – Li – Be – B – C – N – O – F – Ne – Na – Mg – Al – Si – P – S – Cl – Ar – K – Ca – Sc – Ti – V – Cr – Mn – Fe – Co – Ni – Cu – Zn – Ga – Ge – As – Se – Br – Kr – Rb – Sr – Y – Zr – Nb – Mo – Tc – Ru – Rh – Pd – Ag – Cd – In – Sn – Sb – Te – I – Xe – Cs – Ba – La – Ce – Pr – Nd – Pm – Sm – Eu – Gd – Tb – Dy – Ho – Er – Tm – Yb – Lu – Hf – Ta – W – Re – Os – Ir – Pt – Au – Hg – Tl – Pb – Bi – Po – At – Rn – Fr – Ra – Ac – Th – Pa – U – Np – Pu – Am – Cm – Bk – Cf – Es – Fm – Md – No – Lr – Rf – Db – Sg – Bh – Hs – Mt – Ds – Rg – Uub – Uut – Uuq – Uup – Uuh – Uus – Uuo - Uue - Ubn - Ubb

Bohr (Bh, łac. bohrium), wcześniej o nazwie Unnilseptium (Uns) - pierwiastek chemiczny, metal przejściowy. Nazwa pochodzi nazwiska duńskiego fizyka Nielsa Bohra.

Historia

Został pierwszy raz wytworzony w 1976 roku przez Rosjan pod kierownictwem Y. Ogenessiana w Połączonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnie. Wytworzono tam izotop ²⁶¹Bh z okresem półrozpadu około 10 ms. Atomy bohru uzyskano przez bombardowanie bizmutu-204 jądrami chromu-54.

W roku 1981 niemiecki zespół naukowców kierowany przez P.Armbrustera i G. Münzenberga w Darmstadt dokonał innej przemiany jądrowej i uzyskał izotop ²⁶²Bh.

Niemcy zaproponowali nazwać go nielsbohr, aby uhonorować Nielsa Bohra, a Rosjanie chcieli nadać mu nazwę dubn. Kontrowersje wokół nazwy pierwiastka 107 doprowadziły do wprowadzenia nazwy tymczasowej Unnilseptium.

W roku 1994 komitet IUPAC, zaproponował nazwanie pierwiastka 107 na cześć Bohra. W roku 1997 międzynarodowa społeczność nadała mu dzisiejszą nazwę.