Republiek Venetië
| Vlag | Wapen |
|---|---|
 Vlag van de Republiek Venetië |
 |
| Kaart | |
|
|
|
| Hoofdstad | Venetië |
| Regeringsvorm | Republiek |
| Staatshoofd | Doge |
| Dynastie | n.v.t. (Lijst van doges van Venetië) |
| Bestaan | 9e eeuw-1797 |
| Ontstaan uit | Byzantijnse Rijk |
| Opgegaan in | Oostenrijk en Frankrijk |
| Oppervlakte | |
| Inwoners | |
| Taal | Italiaans |
| Religie | Katholiek |
| Munteenheid | |
De Republiek Venetië was een staat in het noordoosten van Italië rondom de stad Venetië die bestond van de 9e tot de 18e eeuw.
De republiek was in de Middeleeuwen een belangrijke zeemacht in de Middellandse Zee en beheerste grote stukken land en de handel met het Midden-Oosten.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
In de oudheid werd het gebied rond Venetië bewoond door de Veneti. Omdat er in 452 invallen van barbaarse stammen waren, moesten de inwoners genoodzaakt vluchten en dat deden ze naar de omringende eilandjes. Uit noodzaak werd er een eigen regering ingesteld. Hoewel Venetië eigenlijk een onderdeel was van het Oost-Romeinse Rijk was de stad in de praktijk autonoom. In het jaar 697 werd de eerste Doge ingesteld en werd de stad officieel een vrijstaat. Doordat er in 991 een verdrag getekend werd met de Saracenen, was er ook handel mogelijk in het oosten.
[bewerk] Late middeleeuwen
In de late middeleeuwen groeide de economie van Venetië aanzienlijk door de controle van de handel met de Levant. De Republiek begon zich aan de andere kant van de Adriatische Zee en verder behoorlijk uit te breiden.
De Venetiaanse vloot was essentieel voor de val van Constantinopel door kruisvaarders in de Vierde Kruistocht in 1204. Als resultaat van de verdeling van het Byzantijnse Rijk die volgde, verkreeg Venetië heel wat grondgebied aan de overzijde van de Egeïsche Zee, waaronder van de eilanden Kreta en Euboea. Later, in 1489, werd het eiland Cyprus, eerder een kruisvaarderstaat, bij Venetië gevoegd.
[bewerk] Vijftiende eeuw
In het begin van de vijftiende eeuw begonnen de Venetianen ook in Italië uit te breiden, als reactie op de dreigende uitbreiding van Giangaleazzo Visconti van het hertogdom Milaan. Tegen 1410 had Venetië over het grootste deel van Venècia, met inbegrip van belangrijke steden zoals Verona en Padua, veroverd. De Venetianen kwamen ook in conflict met paus Julius II over controle van Emilia-Romagna. Dit leidde in 1508 tot de Liga van Kamerijk tegen Venetië, waarin de paus, Lodewijk XII van Frankrijk, Maximiliaan I van het Heilige Roomse Rijk en Ferdinand II van Aragón samenkwamen om de republiek te plunderen. Hoewel de Fransen in de slag bij Agnadello in 1509 overwonnen, viel de coalitie spoedig uiteen. Andrea Gritti heroverde Padua in juli 1509. Spanje en de paus verbraken hun alliantie met Frankrijk en Venetië heroverde Brescia en Verona op Frankrijk. Na zeven slopende oorlogsjaren herkreeg de Serenissima haar bezittingen op het vasteland tot aan de Adda. Hoewel het verlies was omgedraaid in een overwinning betekenden de gebeutenissen van 1509 het einde van de Venetiaanse expansie.
[bewerk] Neergang
Tegelijkertijd echter, bewees de uitbreiding van het Ottomaanse rijk in de Balkan en in het oostelijke Middellandse-Zeegebied de Turkse dreiging aan de Venetianen. In 1570 vielen de Turken Cyprus binnen, dat tegen 1571 ondanks de overwinning van de Heilige Liga (met inbegrip van veel Venetiaanse schepen) in de slag bij Lepanto, later dat jaar werd veroverd. De Venetianen sloten spoedig hierna vrede, die het verlies van Cyprus bevestigde. In de zeventiende eeuw werd Kreta ook verloren, na een lang conflict. Tijdens de achttiende eeuw was de Serene Republiek grotendeels een schaduw van zijn vroegere glorie, hoewel het over Venetië, de Adriatische kuststreek, en de Ionische Eilanden bleef beslissen. De afnemende betekenis van de overzeese handel werd gedeeltelijk gecompenseerd doordat Venetië een belangrijk centrum werd van het (aristocratische) toerisme, vooral ook dankzij het bijna drie maanden durende carnaval. Bijna iedere gefortuneerde Europese edelman wilde dat in zijn jongelingjaren wel eens een keer meemaken!
In 1797 werd het binnengevallen door de Franse troepen van generaal Napoleon Bonaparte, die de republiek tussen Frankrijk en de Oostenrijkers verdeelden.
[bewerk] Bestuur
De republiek werd bestuurd door een doge. Deze hield samen met de Raad van Tien (een bestuursorganisatie waaraan het fascisme veel ontleend heeft) de bevolking onder de duim. De bevolking had niets in te brengen in het bestuur en dus was het land een autocratie (dictatuur). Toen later de aristocratie meer macht kreeg, werd de macht van de doges flink ingeperkt ten gunste van die van de Raad van Tien. In totaal heeft Venetië 118 doges gehad die gemiddeld 10 tot 20 jaar hun titel als staatshoofd droegen.
[bewerk] Veroverde gebieden
- Venetië en omgeving
- Dalmatië
- Constantinopel
- Cyprus
- De Italiaanse steden/gebieden:
- het Hertogdom Milaan
- de stad Verona
- de stad Padua
- het gebied Emilia-Romagna
- De steden op de Balkan:
- De Griekse eilanden(groepen):
- Kreta
- Sporaden
- Ionische eilanden
- Ikaría
- límnos
- Euboea
