Oost-Francië
 |
Duitsland in de geschiedenis | |
|
|
||
|
||
Oost-Francië, Francia Orientalis of Oost-Frankenrijk ontstond in 843, toen bij het verdrag van Verdun het Frankische Rijk in ongeveer drie gelijke delen verdeeld werd over de drie zonen van Lodewijk de Vrome. Lodewijk de Duitser kreeg het oostelijke deel.
Oost-Francië bevatte zowat het huidige Duitsland ten oosten van de Rijn, Zwitserland en Oostenrijk. Het was verdeeld in vier hertogdommen, volgens de grote Germaanse stammen:
- Sueven of Alemannen in Zwaben of Alemannië
- Franken in Franken(land)
- Saksen (volk) in Saksen
- Bajuwaren of Beieren in Beieren.
Het oude hertogdom (ooit een koninkrijk) Thüringen van de Thuringers was op dat moment opgedeeld tussen Franken en Saksen.
Het Rijk oefende ook controle uit over oostelijker gebieden, zoals Bohemen, Slovenië en Kroatië.
De naam Oost-Francië werd eigenlijk nauwelijks gebruikt: men ging al snel in het algemeen van Duitsland of regnum Teutonicorum spreken.
Grote stukken van Midden-Francië, met name Lotharingen, werden later terug verenigd met Oost-Francië en dit samengevoegde geheel lag aan de basis van het Heilige Roomse Rijk.
