Legnica
Z Wikipedii
Współrzędne: 51°13'00" N 016°10'00" E
| Legnica | |||||
|
|||||
| Województwo | dolnośląskie | ||||
| Powiat | miasto na prawach powiatu | ||||
| Prezydent miasta | Tadeusz Krzakowski (e-mail) |
||||
| Powierzchnia | 56,29 km² km² | ||||
| Położenie | 51° 13' N 16° 10' E |
||||
| Wysokość | 113-168 m n.p.m. | ||||
| Liczba mieszkańców (2006) - liczba ludności - gęstość |
105 750 1875,47 os./km² |
||||
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
0-76 | ||||
| Kod pocztowy | 59-200 do 59-220 | ||||
| Tablice rejestracyjne | DL | ||||
| Miasta partnerskie | Wuppertal  NiemcyDrohobycz  UkrainaBlansko  CzechyRoanne  FrancjaOrenburg  Rosja |
||||
Położenie na mapie Polski |
|||||
|
Urząd miejski3
Pl. Słowiański 859-220 Legnica tel. (0-prefiks-76) 721-21-99; faks 72 12 115 (e-mail) |
|||||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||||
| Strona internetowa miasta | |||||
Legnica (dawniej Lignica, niem. Liegnitz) – miasto powiatowe – siedziba powiatu grodzkiego i ziemskiego w południowo-zachodniej Polsce w województwie dolnośląskim, położone nad Kaczawą. Trzecie co do wielkości (po Wrocławiu i Wałbrzychu) miasto w województwie i 39. miasto w Polsce. Legnicę zamieszkuje ponad 109 tys. mieszkańców (dane z 2006 roku) na powierzchni 56,29 km².
Od 1975 do 1999 stolica województwa legnickiego.
Spis treści |
[edytuj] Geografia
[edytuj] Odległości
Odległości do niektórych (w lini prostej, licząc od/do centrum) miast polskich:
|
[edytuj] Położenie
[edytuj] Historia
Ciągłość udokumentowanej źródłami historii zasiedlenia tego miejsca sięga blisko 1850 lat. W czasach antycznych istniała tutaj miejscowość o nazwie Lugidunum, wiązane ze stolicą plemienia Lugiów. Została ona odwzorowana na antycznej mapie Klaudiusza Ptolemeusza z lat 142 – 147 naszej ery [1]. O tym, że miejscowość ta jest dzisiejszą Legnicą, informuje skorowidz nazw historycznych Orbis Latinus [2] oraz wynika to z położenia wśród innych zidentyfikowanych miejscowości Śląska. Inne źródła identyfikują jednak Lugidunum z Głogowem.
Pierwsze udokumentowane ślady osadnictwa Słowian na terenie Legnicy pochodzą z VIII wieku. Istniał tu już wtedy gród obronny. Nazwa miasta pojawiła się po raz pierwszy w dokumencie pisanym Bolesława Kędzierzawego, zwierzchniego księcia Polski, w 1149 roku. U podnóża piastowskiego zamku dzięki nadanym prawom magdeburskim zaczęło rozwijać się prężnie miasto. Tutaj bowiem krzyżowały się ważne szlaki handlowe średniowiecznej Europy – z Niemiec, poprzez Wrocław i Kraków do Kijowa oraz z Wielkopolski na Południe. Takie usytuowanie sprzyjało osadnictwu oraz rozwojowi handlu i rzemiosła.
W 1241 roku pod Legnicą obok obecnej miejscowości Legnickie Pole rozegrała się słynna bitwa z Mongołami (bitwa pod Legnicą). Legnica była w tym czasie drugim, po Wrocławiu, największym miastem śląskim. Po śmierci Henryka Pobożnego jego syn Bolesław Rogatka ustanowił Legnicę stolicą księstwa legnickiego, później legnicko-brzeskiego. Prawdopodobnie właśnie w Legnicy urodził się słynny naukowiec Witelo, który po 1268 r. napisał w swoim dziele "Perspektywy" "Lignitz castrum Poloniae"("Legnica gród Polski"). W 1329 roku liczyła już ponad 10 tysięcy mieszkańców. Dwór książęcy, a po nim mieszczaństwo szybko przeszli na protestantyzm. Do 1675 roku, do śmierci księcia Jerzego Wilhelma, miasto było siedzibą potomków królewskiej dynastii Piastów. W Legnicy przez wiele wieków ścierały się wpływy polskie, czeskie i niemieckie. Miasto przechodziło kolejno pod panowanie Habsburgów i Hohenzollernów. Po latach zastoju, spowodowanych wojnami śląskimi, pod koniec XVIII wieku nastąpiło ożywienie w życiu ekonomicznym Legnicy. Powstały pierwsze manufaktury. Rozwojowi miasta sprzyjała rozbudowa dróg bitych oraz infrastruktury komunalnej i komunikacyjnej. W 1844 roku połączono Legnicę z Wrocławiem linią kolejową.
Współczesny kształt przestrzenny miasta określony został w końcu XIX wieku i na początku XX wieku. Legnica stała się dużym ośrodkiem gospodarczym i administracyjnym Dolnego Śląska – siedzibą rejencji. Strukturę gospodarczą miasta cechowała duża różnorodność, obok przemysłu istniał dobrze rozwinięty handel i rzemiosło, funkcjonowała sieć banków. Znaczącą rolę w życiu miasta odgrywały ogrodnictwo, hodowla oraz przemysł rolno – spożywczy. Powstałe na początku XIX wieku Legnickie Towarzystwo Rolnicze organizowało coroczne wystawy zwierząt hodowlanych, roślin przemysłowych, maszyn rolniczych, owoców i kwiatów. W granicach miasta znajdowało się dużo terenów zielonych. W Legnicy tworzono liczne parki z egzotyczną roślinnością, ogrody, palmiarnie i wystawy kwiatów. Powstały trzy linie tramwajowe.
Dynamiczny rozwój Legnicy przerwany został w XX wieku przez dwie kolejne wojny. Zwłaszcza II wojna światowa odcisnęła na gospodarce miasta negatywne piętno.
[edytuj] Historia współczesna
Od 1945 roku Legnica znalazła się w granicach Polski. Przez krótki okres Legnica była siedzibą nowych polskich władz na Dolnym Śląsku, ponieważ Wrocław był zbytnio zniszczony.
Miasto stanowiło tymczasową siedzibę wojewody dolnośląskiego oraz większości urzędów wojewódzkich. W lipcu 1945 r. wybrane zostało na siedzibę Północnej Grupy Wojsk Armii Czerwonej. Marszałek Rokossowski zażądał przeniesienia wszystkich urzędów oraz ludności polskiej do wydzielonej dzielnicy na przedmieściach. Na przeprowadzkę dano 24 godziny, a póżniejszy raport UB donosił: Przesiedlenie to przypominało pewne momenty z okresu okupacji niemieckiej, a stosowane do ludności żydowskiej przy wysiedleniach względnie organizowaniach getta.
Mieszkania były brutalnie zabierane przez Sowietów, którzy pozwalali zabierać tylko bagaż podręczny. Tysiące ludzi koczowało pod gołym niebem. Te wydarzenie wywołały falę ucieczek polskiej ludności z Ziem Zachodnich i pojawienie się plotek o masakrze Polaków przez Sowietów. Jesienią większość obiektów użyteczności publicznej była zajęta przez wojskowe władze sowieckie, wtedy też pozwolono na ponowne zasiedlanie miasta przez Polaków. W kwietniu 1946 r. zarząd miejski w Legnicy szacował, że było w niej 16 700 Polaków, 12 800 Niemców i ponad 60 000 Rosjan [1].
Swój wielkomiejski charakter Legnica zaczęła odzyskiwać bardzo powoli na początku lat 60. dwudziestego stulecia w związku z odkryciem w okolicy bogatych złóż miedzi i powstaniem Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego. Zadecydowało to o budowie w mieście Huty Miedzi, zakładów Mechanicznych "Legmet" oraz Fabryki Przewodów Nawojowych "Elpena". Wtedy również wyburzono znaczną część starego miasta między zamkiem, Kościołem Mariackim a rynkiem, stawiając tam nowoczesne budynki. Spowodowało to zmianę dotychczasowego, od-średniowiecznego układu ulic.
W nowym, wprowadzonym w 1975 roku, podziale administracyjnym kraju Legnica stała się siedzibą władz wojewódzkich i jednym ze znaczących ośrodków administracyjnych Dolnego Śląska. Był to początek odzyskiwania przez Legnicę miejsca na mapie gospodarczej Polski.
W najnowszych dziejach miasta warto odnotować cztery wydarzenia. Pierwsze – to wyznaczenie w marcu 1992 roku Legnicy na stolicę nowo utworzonej Diecezji Legnickiej Kościoła rzymskokatolickiego. Drugie – to opuszczenie we wrześniu 1993 roku Legnicy przez ostatniego żołnierza rosyjskiego. Trzeci to wizyta papieża Jana Pawła II w czerwcu 1997 roku i ostatnie czwarte to utrata statutu miasta wojewódzkiego w dniu 1 stycznia 1999 roku.
[edytuj] Kalendarium
- ok. 4000 lat p.n.e. – Pierwsze ślady pobytu człowieka.
- VIII w. p.n.e. – Osady ludności kultury łużyckiej na Przedmieściu Stare Piekary z warsztatem odlewniczym brązu i nad Czarną Wodą (Garncarska Góra).
- VII-X w. – Budowa grodu z umocnieniami ziemno-drewnianymi na miejscu późniejszego zamku; prawdopodobnie ośrodek władzy jednego ze śląskich państewek.
- 1149 r. – Po raz pierwszy pojawiła się nazwa Legnicy i kaplicy św. Benedykta w dokumencie Bolesława Kędzierzawego, zwierzchniego księcia Polski.
- około 1175 r. – Gród legnicki rozwinął się jako znaczący ośrodek administracyjno-wojskowy i gospodarczy. Jego znaczenie potwierdza ilość wsi służebnych: Piekary, Rzeszotary, Szczytniki i Złotniki.
- 1202 r. – Wzmianka o kasztelanie. Pod osłoną grodu powstały osiedla rzemieślniczo-handlowe z trzema kościołami parafialnymi. Henryk Brodaty kontynuował budowę zamku murowanego z cegły.
- 1241 r. – Najazd Mongołów, w walce z którymi pojegł 9 IV w bitwie pod Legnicą książę Henryk II, zwany później Pobożnym.
- 1252 r. – Wzmianka o wójcie Radwanie, stolniku książęcym zarządzającym miastem. Legnica siedzibą dzielnicowych książąt z rodu Piastów. Istniał dwór biskupów wrocławskich.
- 1264 r. – Legnica uzyskuje prawa miejskie, wzrasta znaczenie miasta.
- schyłek XIII w. – Oprócz kościołów, kaplicy zamkowej, szkoły parafialnej powstały klasztory oo. Dominikanów i oo. Franciszkanów, szpital krzyżowców z czerwoną gwiazdą, umocnienia drewniano-ziemne. Na pieczęci miejskiej jako herb postać św. Piotra patrona głównego kościoła parafialnego.
- 1309 r. – Szkoła parafialna przy kościele św. Piotra podniesiona do wyższego szczebla dzięki Witelonowi, filozofowi i fizykowi o pozycji europejskiej.
- 1329 r. – Bolesław III, książę legnicko-brzeski uznał zwierzchnictwo Korony Czeskiej; upadek autorytetu władzy książęcej.
- XIV w. – Rozkwit handlu i rzemiosła m.in. dzięki położeniu miasta przy głównej drodze łączącej południowe Niemcy z Polską i dalej z Rusią. Budowa nowych monumentalnych kościołów św. Piotra i NM Panny, ratusza murowanego, murów obronnych z 30 basztami, sieci wodociągowej. Zakup od księcia rozległych terenów podmiejskich, kopalnia złota w Mikołajowicach, Mennica wybiła pierwsze złote monety.
- XV w. – Wojny husyckie, rozbudowa umocnień obronnych. Most murowany na Kaczawie. Powstały nowe klasztory oo. Kartuzów, Bernardynów i Benedyktynek. Żywe stosunki handlowe z Polską. Liczni legniczanie na Uniwersytecie w Krakowie. Wygnanie Żydów.
- XVI w. – Ks. Fryderyk II i mieszczaństwo przyjęli naukę Marcina Lutra; sekularyzacja klasztorów, instytucji i majątków kościelnych. Pozostawiono tylko klasztor ss. Benedyktynek. Trzy lata działał uniwersytet luterański; powstała pierwsza drukarnia. Książęta odzyskali przewagę w mieście. Rozbudowa i modernizacja urządzeń obronnych wobec groźby najazdu tureckiego. Śląsk pod władzą Habsburgów.
- 1618-1648 r. – Wojna trzydziestoletnia przerwała pasmo rozwoju. Przekształcono miasto w nowoczesną twierdzę. Spadek zaludnienia. Książęta i mieszczanie chronili się w Polsce; ogólne zubożenie. Koniec wojny przyniósł katastrofalny pożar miasta.
- poł. XVII w. – Okres odbudowy ze zniszczeń wojennych i klęsk żywiołowych. Śmierć w 1675 r. młodocianego jeszcze ks. Jerzego Wilhelma – ostatniego potomka męskiego z rodu Piastów. Księstwo legnicko-brzeskie przeszło pod bezpośrednią władzę cesarzy niemieckich z dynastii Habsburgów. Budowa Mauzoleum Piastów.
- pocz. XVIII w. – Rozmach inwestycyjny. Zbudowano cztery nowe kościoły i dwa klasztory, nowy dwór biskupów wrocławskich; powstało kolegium jezuickie, przebudowano zamek po pożarze; wzniesiono nowy ratusz, gmach Akademii Rycerskiej i dwór opatów lubiąskich. Kontrreformacja, ucisk protestantów.
- 1741-1805 r. – Miasto przeszło pod panowanie pruskie; przestało być twierdzą. Przeniesienie władz administracyjnych II instancji do Głogowa. Likwidacja samorządu i ucisk fiskalny. Zastój w budownictwie publicznym. Manufaktury konkurowały z rzemiosłem.
- 1806-1813 r. – Wojny napoleońskie; klęska militarna Prus. Reformy wewnętrzne. Kasata ostatnich zgromadzeń zakonnych benedyktynek i bernardynów. Legnica siedzibą władz regencji dolnośląskiej. W dniu 26 sierpnia 1813 r. bitwa z wojskami napoleońskimi nad Kaczawą zwycięska dla wojsk rosyjsko-pruskich (Bitwa nad Kaczawą). Po 350 latach osiedlają się pierwsi Żydzi.
- 1822-1848 r. – Rozbudowa dróg bitych sprzyja rozwojowi miasta. W 1844 roku połączono Legnicę z Wrocławiem linią kolejową. Pożar kościoła NM Panny i większej części miasta. Likwidacja cmentarzy parafialnych, stworzenie wspólnego cmentarza. Budowa gmachu teatru.
- 1849-1871 r. – Ożywienie ruchu inwestycyjnego. Burzenie średniowiecznych murów obronnych; w 1857 r. wprowadzono oświetlenie gazowe. Budowa obiektów szkolnych, szpitala miejskiego. Powstał pierścień zieleni na terenach pofortecznych.
- 1872-1900 r. – Powiększono obszar miasta. Otwarto nowe połączenia kolejowe; budowa drugiego dworca. Powstała nowa sieć wodociągowo-kanalizacyjna. Nowe siedziby urzędów, koszary wojskowe. Uruchomiono zakład elektryczny i komunikację tramwajową; ulepszono nawierzchnię ulic, powiększono park miejski, powstały nowe mosty na Kaczawie. Otwarto szkołę rolniczą.
- 1901-1913 r. – Powstała nowa dzielnica mieszkaniowa z dzisiejszym skwerem Orląt Lwowskich. Inwestycje w szkolnictwie. Nowe zakłady opieki społecznej, szpital ss. Elżbietanek. Budowa dalszych koszar wojskowych; rozbudowa przemysłu maszynowego; budowa dwóch nowych kościołów na Kartuzach. Lotnisko dla sterowców.
- 1914-1918 r. – I wojna światowa. Zastój w życiu gospodarczym; brak rąk do pracy, trudności aprowizacyjne, dotkliwe straty w ludziach. Nowe lotnisko wojskowe dla płatowców.
- 1927 r. – Wielka wystawa ogrodniczo-przemysłowa GUGALI.
- 1919-1934 r. – Zubożenie, inflacja, okres trudności w latach dwudziestych XX w. Władze miejskie rozwinęły budownictwo komunalne, przebudowa węzła kolejowego, powstaje następny dworzec, budynek poczty dworcowej.
- 1935-1939 r. – Rządy Hitlera; zbrojenia III Rzeszy ożywiły gospodarkę, wybudowano nowe obiekty wojskowe, budynki użyteczności publicznej. Prześladowanie Żydów. Budowa autostrady.
- 1939-1945 r. – II wojna światowa. Militaryzacja części zakładów przemysłowych, reglamentacja żywności. Napływ robotników z krajów okupowanych i mieszkańców bombardowanych obszarów Niemiec.
- 9 II 1945 r. – Wojska radzieckie nie napotykając na większy opór opanowały miasto. Już po zakończeniu działań wojennych żołnierze Armii Radzieckiej podpalili zamek, szereg budynków w śródmieściu, a także muzeum i dawne seminarium duchowne Jezuitów. Wyludniona Legnica stała się punktem etapowym dla wojsk radzieckich i jednym wielkim szpitalem dla rannych i chorych żołnierzy.
- 9 IV 1945 r. – Przemarsz II Armii Wojska Polskiego na linię frontu nad Nysę Łużycką.
- 25 IV 1945 r. – Przybycie pierwszych przedstawicieli cywilnych polskich władz administracyjnych i partyjnych.
- 05 VII 1945 r. – została założona pierwsza na ziemiach zachodnich drużyna harcerska.
- 1946-1949 – Ruchy migracyjne ludności, wysiedlenie mieszkańców narodowości niemieckiej. Uruchomiono szkoły podstawowe i średnie, muzyczną, 4 kina, Miejską Bibliotekę Publiczną (1946 r.).
- 1952 r. – Rozpoczęto budowę Legnickich Zakładów Metalurgicznych, późniejszej Huty Miedzi "Legnica".
- 1953-1960 – Pojawiło się pismo lokalne pt. "Wiadomości Legnickie" (1954). Powstało: Społeczne Ognisko Muzyczne (1955 r.) i Towarzystwo Przyjaciół Nauk (1959 r.).
- 1966 r. – Pożar kolegium pojezuickiego i wieży zachodniej kościoła św. Jana.
- 1968 r. – Zlikwidowano komunikację tramwajową, dynamicznie rozwijając autobusową. Otwarcie filii Politechniki Wrocławskiej w Legnicy.
- 1975 r. – Legnica zostaje podniesiona do rangi miasta wojewódzkiego.
- 1977 r. – Powołanie Teatru Dramatycznego w Legnicy i rozpoczęcie działalności artystycznej legnickiej sceny. Klęska powodzi nawiedza miasto.
- VII 1979 r. – Przekazanie przez władze radzieckie gmachu Akademii Rycerskiej.
- 1989 r. – Uruchomiono pierwsze obiekty Szpitala Wojewódzkiego im. Antoniego Falkiewicza.
- 1990 r. – Rozpoczęła nadawanie programów lokalna stacja radiowa.
- 1992 r. – Powołano Diecezję Legnicką. Pierwszym legnickim biskupem zostaje Tadeusz Rybak.
- 5 IX 1993 r. – Ostatnie oddziały Armii Radzieckiej opuszczają Legnicę.
- 15 IV 1997 r. – Ustanowienie Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej
- 2 VI 1997 r. – Wizyta papieża Jana Pawła II w Legnicy.
- 1997 r. – Miasto zostało obronione przed "wielką wodą", równo 20 lat po ostatniej powodzi Kaczawa wystąpiła ze swoich brzegów, mimo że poziom wody był wyższy niż w 1977 r. udało się ocalić miasto od zalania, głównie dzięki ofiarności ludzi.
- 1 I 1999 r. – Legnica traci statut miasta wojewódzkiego; zostaje miastem na prawach powiatu i stolicą powiatu ziemskiego w województwie dolnośląskim.
- 1999 r. – 7 kwietnia lotnisko Legnica wpisane zostało do Państwowego Rejestru Lotnisk Cywilnych.
- V 1999 r. – Rada Europy odznaczyła Legnicę Dyplomem Europejskim.
- 2 IX 2001 r. – wręczenie Honorowej Flagi Rady Europy dla miasta Legnicy.
- 25 III 2002 r. – obchody 10-lecia Diecezji Legnickiej.
- 19 IV 2002 r. – obchody 5-lecia istnienia Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
- 21 V-8 VI 2002 r. – narodowy spis powszechny ludności i mieszkań oraz powszechny spis rolny.
- 4-6 VI 2004 r. – Pierwszy Wielki Zjazd Legniczan.
- 19 III 2005 r. – Nowym biskupem legnickim zostaje mianowany Stefan Cichy. Swój urząd objął dnia 30 kwietnia 2005 r.
- 30 XI 2006 r. - Otwarcie Galerii Piastów. Pierwszej galerii handlowej w Legnicy.
[edytuj] Zabytki
| Legnica |
 Ten artykuł jest częścią cyklu: |
|
-
Zobacz więcej w osobnym artykule: Zabytki Legnicy.
- Zamek Piastowski - z zachowanymi fragmentami z pierwszej połowy XIII w. (mury magistralne trzech kondygnacji do wysokości 12 m. z pozostałościami dawnych otworów okiennych i wejściowych), przebudowany
- Barokowy ratusz z lat 1737-41
- Neorenesansowy "nowy ratusz"
- Katedra pw. św. Piotra i św. Pawła z XIV w.
- Barokowy kościół pw. św. Jana Chrzciciela zbudowany na pozostałościach wcześniejszego kościoła z XIII w.
- Mauzoleum Piastów Śląskich w kościele św. Jana Chrzciciela
- Barokowy klasztor franciszkanów.
- Budynek kolegium jezuickiego z lat 1700-06
- Dawna Szkoła Rycerska z lat 1726-35
- Dawny pałac opatów lubiąskich z lat 1734-45
- Ewangelicki Kościół pw. NMP z XIII w.
- Dawny zespół klasztorny benedyktynek
- Dawny zespół klasztorny jezuitów
- Akademia Rycerska
- Gmach teatru miejskiego
- Baszta bramy głogowskiej
- Baszta bramy chojnowskiej
- Baszta średniowieczna
- Fragmenty murów miejskich
- kamienice w rynku – "kramy śledziowe"
- Renesansowa kamienica - "Pod Przepiórczym Koszem" z dekoracją sgraffitową
- Kamienica Scultetusa
- Kamienica barokowa, ul. Zamkowa 2
- Budynek Barokowy, ul. Piekarska
- Dawna rogatka miejska
- Barokowe fontanny w rynku
- fontanna "Chłopiec z łabędziem" na pl. Słowiańskim
- palmiarnia w parku miejskim
- park miejski
- Lapidarium, ul. Rycerska
- "Domek Pogodynki"
- Dom Wieczności – Cmentarz żydowski
- Neobarokowy most
[edytuj] Edukacja
Szkoły wyższe
- Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Legnicy
- Politechnika Wrocławska, filia w Legnicy
- Wyższa Szkoła Medyczna
- Wyższa Szkoła Menedżerska w Legnicy
- Wyższa Szkoła Zarządzania/ The Polish Open University
- Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych
- Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
- Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Legnickiej
[edytuj] Media
- Vectra
- Radio Plus
- Słowo Polskie Gazeta Wrocławska
- Panorama Legnicka
- Konkrety - w trakcie likwidacji
- Gazeta Piastowska
[edytuj] Sport
- piłka nożna - Miedź Legnica, Konfeks Legnica
- piłka ręczna - KPR Miedź'96 Legnica
- koszykówka - Olimpia Legnica
- siatkówka - Ikar Legnica
- łucznictwo - Strzelec Legnica
- kolarstwo – KKS Legnica
- tenis stołowy
- taekwondo
- karate – KKS Tora Legnica, Legnicki Klub Karate Kyokushin, Klub Karate Wankan Legnica
- trójbój siłowy – TKKF Śródmieście Legnica
- szermierka
- aikido
[edytuj] Transport
[edytuj] Transport indywidualny
W Legnicy zarejestrowanych jest ok. 40 000 pojazdów (dane za UM).
[edytuj] Tranzyt
Przez Legnicę przebiegają następujące drogi krajowe i wojewódzkie :
- A4 E40 Autostrada A4 (Polska) (Jędrzychowice – Korczowa)
- 3 E65 Droga krajowa nr 3 (Świnoujście – Jakuszyce)
- 94 Droga krajowa nr 94 (Krzywa – Kraków)
- 364 Droga wojewódzka nr 364 (Legnica – Lwówek Śląski)
Planowane drogi :
- S3 Droga ekspresowa S3 (Świnoujście – Legnica – Lubawka)
[edytuj] Kolej
-
Zobacz więcej w osobnych artykułach: Legnica (stacja kolejowa), Legnica Piekary, Legnica Północna.
W Legnicy znajduje się jeden, główny pasażerski dworzec kolejowy PKP (Legnica), wchodzący w skład węzła kolejowego o znaczeniu państwowym (linia E-30 III europejskiego korytarza transportowego: Berlin – Drezno – Zgorzelec – Legnica – Wrocław – Katowice – Kraków – Przemyśl – Lwów – Kijów). Oprócz niego, istnieje również przystanek kolejowy Legnica Piekary, usytuowany na linii łączącej miasto m.in. z Jaworem. Oprócz wymienionych, istnieją także linie do Rawicza, Lubina i Złotoryi, nie kursują na nich jednak pociągi pasażerskie.
Warto podkreślić, że pociągi towarowe przejeżdżające przez trasę kolejową E-30 omijają miasto obwodnicą kolejową, nie przejeżdżając tym samym przez dworzec główny.
[edytuj] Komunikacja miejska
Komunikację zbiorową na terenie miasta Legnica obsługuje od 01.01.1996 r. (dzień likwidacji WPK Legnica) Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne Sp. z o.o., będące spółką producenta autobusów miejskich "Solaris Bus & Coach" z Bolechowa k. Poznania (6% udziałów) i Skarbu Gminy Legnica (94%). 79 autobusów MPK obsługuje około 700 km tras na 21 liniach miejskich (w tym 1 okólnej i 2 nocnych) i 3 liniach podmiejskich, łączących miasto z Prochowicami (linia nr 10), Grzybianami (linia nr 21) i Złotoryją (linia nr 22)
[edytuj] Komunikacja podmiejska i międzymiastowa
Połączenia autobusowe z pobliskimi miejscowościami zapewnia również legnicki PKS "Trans-Pol", powstały w 2005 r. z przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego. W okresie wakacyjnym poza połączeniami lokalnymi, przewoźnik uruchamia dalekobieżne kursy łączące Legnicę z Darłówkiem i Koszalinem, Świnoujściem, Wisłą i Sienną. Na legnickim dworcu PKS zatrzymują się również przelotowo autobusy z Lubina, Głogowa, Zielonej Góry, Poznania, Wrocławia, Bolesławca, Zgorzelca, Wałbrzycha, Świdnicy, Jeleniej Góry i Kamiennej Góry.
Podobnie jak w innych miejscach kraju, z roku na rok coraz większy udział w obsłudze komunikacji lokalnej przypada także małym przewoźnikom międzymiastowym.
[edytuj] Komunikacja międzynarodowa
Autokarowe połączenia międzynarodowe kursujące przez Legnicę łączą miasto z Anglią, Niemcami i Francją.
[edytuj] Lotnictwo
-
Zobacz więcej w osobnym artykule: Lotnisko Legnica.
W południowo-wschodniej części Legnicy znajduje się lotnisko cywilne IV kategorii posiadające pas o długości 1600 m i szerokości 40 m. Do 1993 r. służyło ono stacjonującym w mieście jednostkom Armii Radzieckiej. Obecnie, choć czynne, w zasadzie nie jest użytkowane.
[edytuj] Handel wielkopowierzchniowy w Legnicy
- Galeria Piastów (ul. Najświętszej Marii Panny)
- Auchan (ul. Schumana)
- Real (ul. Fabryczna)
- Castorama (ul. Schumana)
- Carrefour CH Piekary (ul. Piłsudskiego)
- Kaufland (ul. Iwaszkiewicza)
- Intermarche (ul. Wrocławska)
- Netto (ul. Czarnieckiego)
- Eko (ul. Galaktyczna)
- Lidl (ul.Chojnowska, ul. Moniuszki)
- Leader Price (ul. Piłsudskiego)
- RTV Euro AGD CH Piekary (ul. Piłsudskiego)
- Biedronka (5)
- Żabka
W budowie:
- Media Markt (Galeria Ferio), ul. Chojnowska
- Galeria Ferio (otwarcie 03.07r.), ul. Chojnowska
- Galeria Gwarna (otwarcie 10/11.07r.), ul. Gwarna
[edytuj] Kultura
[edytuj] Kina
- Kino Ognisko
- Kino Piast
[edytuj] Teatry
- Teatr im. Heleny Modrzejewskiej
[edytuj] Imprezy o zasięgu międzynarodowym i ogólnopolskim
Do najważniejszych imprez o zasięgu międzynarodowym należą:
- Międzynarodowa Wystawa "Satyrykon"
- Międzynarodowy Przegląd Form Złotniczych – Srebro,
- Europejskie Spotkania Mniejszości Narodowych i Etnicznych "Pod Kyczerą" (pierwsze edycje pod nazwą "Europa bez granic"),
- Warsztaty filmu animowanego – Letnia Akademia Filmowa,
- Legnickie Wieczory Organowe.
Charakter ogólnopolski mają zaś takie oto wydarzenia, jak:
- Legnica Cantat [2] – ogólnopolski turniej chórów, organizowany każdego roku w maju. Konkursowi towarzyszą liczne imprezy, w tym ogólnopolskie seminarium dla dyrygentów chórów i koncerty plenerowe. Każdorazowo wydawany jest plakat, który ma wyraźną wartość artystyczną. Autorami "kantatowych" plakatów byli m.in. Romuald Socha, Zygmunt Januszewski, Jan Młodożeniec, Rafał Olbiński czy Wojciech Siudmak.
- Conversatorium organowe – festiwal o unikatowym w skali kraju charakterze, prezentujący najnowszą muzykę organową.
- Ogólnopolski Przegląd Malarstwa Młodych – Promocje, którego organizatorem jest Galeria Sztuki.
- Ogólnopolski Festiwal Piosenki Ekologicznej "Ekopiosenka" – organizator Młodzieżowe Centrum Kultury.
- Ogólnopolski Konkurs Skrzypcowy "Młody Paganini" (od 2003).
[edytuj] Znane osoby związane z Legnicą
- Polacy
Postacie historyczne
Teatr i film
- Waldemar Krzystek
- Marzena Kipiel-Sztuka
- Anna Dymna
- Tomasz Kot
- Jacek Głomb
- Przemysław Bluszcz
- Aleksandra Nieśpielak
Muzyka
- Gabriel Fleszar
- Katarzyna Wilk
Dziennikarstwo
Sport
- Tyberiusz Kowalczyk
- Marcin Robak
- Łukasz Cyborowski
Inni
- Niemcy
- Erich von Manstein
- Ottomar Oertel
- Gottlob Jochmann
- Ernest Eduard Kummer
- Leopold Kronecker
- Eduard Seiler
- Gerhard Domagk (1895-1964) - lekarz patolog, mikrobiolog, zdobywca nagrody Nobla
- Christian Josef Willenberg (1676-1731) – inżenier wojskowy
- Georg Rudolf Böhmer (1723-1803) – lekarz i botanik
- Johann Ernst Benjamin Bilse (1816-1902) dyrygent, kompozytor
- Wilhelm Haberling (1871-1940) – lekarz, hystoryk
- Paul Löbe (1875-1967) – niemiecki polityk (SPD), MdR, MdB
- Horst Lange (1904-1971) – pisarz
[edytuj] Zobacz też
- Kalendarium historii Śląska
- Synagoga w Legnicy
- Synagoga w Legnicy (ul. Chojnowska 12)
- Legnicko-Głogowski Okręg Miedziowy
[edytuj] Bibliografia
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Strona internetowa Urzędu Miasta Legnicy
- Strona Prezydenta Legnicy
- Regionalny portal dotyczący Legnicy (1)
- Regionalny portal dotyczący Legnicy (2)
- Teatr Dramatyczny w Legnicy
- Muzeum Miedzi w Legnicy
- Legnicka Biblioteka Publiczna
- Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Legnicy
- Bractwo Rycerskie Ziemi Legnickiej (Oddział Piechoty Najemnej z Legnicy)
- Teatr Tancerzy Ognia AVATAR z Legnicy
- Teatr Tancerzy Ognia
- Biuro Aktywizacji Bezrobotnych Caritas Diecezji Legnickiej
- Archiwum Państwowe we Wrocławiu Oddział w Legnicy
[edytuj] Podział terytorialny miasta
Bielany • Fabryczna • Kartuzy • Kwadrat • Ludwikowo • Osiedle Asnyka • Osiedle Kopernika • Osiedle Piekary • Osiedle Sienkiewicza • Pawice • Piekary • Przedmieście Głogowskie • Przybków • Stare Miasto • Tarninów • Zakaczawie
Miasta na prawach powiatu: Jelenia Góra | Legnica | Wrocław
Powiaty: bolesławiecki | dzierżoniowski | głogowski | górowski | jaworski | jeleniogórski | kamiennogórski | kłodzki | legnicki | lubański | lubiński | lwówecki | milicki | oleśnicki | oławski | polkowicki | strzeliński | średzki | świdnicki | trzebnicki | wałbrzyski | wołowski | wrocławski | ząbkowicki | zgorzelecki | złotoryjski
