Piotr Apostoł

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Święty Piotr

Imię łacińskie	Petrus
Data wyboru	30r. ne
Imię i nazwisko	Szymon Piotr
Zmarł	67r. ne Wzgórze Watykańskie

Piotr (łac. Petrus, gr. Πέτρος Petros (petros = kamień, petra = skała), aram. כיפא Kefas (kefa = skała, opoka) ) (pontyfikat: 30? - ok. 67) – apostoł, uważany przez Krk za pierwszego papieża. Wg ewangelii Szymon syn Jana, do ok. 30 - rybak z Kafarnaum w Galilei, następnie apostoł, uczeń Jezusa. Święty katolicki i prawosławny. Jego losy opisują Ewangelie.

Wg nich na wezwanie Jezusa Piotr porzucił swój zawód rybaka i został Jego uczniem. Kiedy jako pierwszy uznał Jezusa za Mesjasza, Ten nadał mu imię Piotr (gr. πετρος, aram. Kefas), od greckiego słowa Petros ("skała"), na której będzie utworzony Kościół chrześcijański (według doktryny katolickiej) i powiedział "I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie". Jednak te słowa są podważane przez protestantów, jako wynik błędnego tłumaczenia (Istotna jest tu różnica między petros (kamień) a petra (skała) i znaczenia gr. "kai" zarówno "a" jak i "i").

Jezus przepowiedział mu, że po swoim pojmaniu Piotr wyprze się go trzykrotnie, co wg ewangelii miało się potwierdzić. Podczas pojmania Jezusa usiłował go bronić atakując mieczem jednego z napastników i obcinając mu ucho. Według 21. rozdziału Ewangelii wg św. Jana, Jezus ponownie powierzył Piotrowi opiekę nad swoim Kościołem: "Paś baranki Moje".

Dalsze losy św. Piotra opisują Dzieje Apostolskie. Po Zesłaniu Ducha Św. Piotr, prawdopodobnie przez pewien czas, przewodził Kościołowi w Jerozolimie. Piotr jako pierwszy z apostołów podjął się nawracania pogan. Podczas konfliktu Pawła z Tarsu ze zwolennikami narzucenia prawa żydowskiego ochrzczonym poganom, Piotr na Soborze jerozolimskim, Wyraźnie wystąpił w jego obronie, lecz później unikał zajęcia jasnego stanowiska za co został publicznie skarcony przez Pawła.

Pobyt Piotra w Rzymie jest poddawany w wątpliwość, gdyż Biblia nic nie wspomina na ten temat oraz nie znaleziono wiarygodnych źródeł pisanych z tamtego okresu, mogących tę legendę potwierdzić. W Rzymie, w grobowcu, który miał być rzekomo miejscem spoczynku Piotra, znajdowały się kości kilku mężczyzn oraz kilkudziesięcioletniej kobiety.

Inna legenda mówi, że gdy w Rzymie rozpoczęły się prześladowania chrześcijan (za czasów Nerona), Piotr postanowił uciec z miasta. Wówczas ukazał mu się Jezus. Piotr spytał go, dokąd idzie (łac. Quo vadis, Domine?). Jezus miał mu odpowiedzieć "idę do miasta, aby mnie powtórnie ukrzyżowano". Wówczas Piotr zawrócił, a w miejscu tego wydarzenia postawiono kościół. To wydarzenie zawarł Henryk Sienkiewicz w swojej powieści Quo vadis.

Kościelna tradycja głosi, że Piotr zginął w Rzymie na Wzgórzu Watykańskim. Zginął męczeńsko na krzyżu (na własną prośbę) głową w dół, ponieważ mówił iż nie jest godzien umrzeć jak Chrystus. Później w tym miejscu postawiono kościół, w którym złożono jego ciało. Dziś w tym miejscu stoi Bazylika św. Piotra.

Św. Piotr jest autorem dwóch Listów, włączonych do kanonu Nowego Testamentu.

[edytuj] Atrybuty

Święty Piotr Apostoł przedstawiany jest jako łysiejący, siwy, brodaty starzec. W dłoni trzyma klucz lub parę kluczy. Rzadziej towarzyszą mu inne atrybuty: ryba, paliusz, kogut, księga, kapelusz, kwiat lub zwój.