Mark Eyskens
Burggraaf Mark Eyskens (
uitspraak (info·uitleg)) (Leuven, 29 april 1933) is een Belgische econoom en politicus, zoon van Gaston Eyskens en echtgenoot van Anne Rutsaert. Van 6 april 1981 tot 17 december 1981 was hij eerste minister van België voor de CVP in een regering van CVP/PSC en SP/PS, de Regering-M. Eyskens I en in de periode 1976 - 1992 maakte hij deel uit van 13 regeringen.
Inhoud |
[bewerk] Jeugd
Mark Eyskens is een geboren Leuvenaar en heeft nog één broer. Een andere broer en zus overleden op jonge leeftijd. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog vluchtte moeder Eyskens met de kinderen voor bombarderende Stuka's naar de kust, terwijl vader Eyskens zich naar het parlement in Brussel begaf. Toen duidelijk werd dat de Duitse opmars niet kon worden gestuit zoals in de Eerste Wereldoorlog, vluchtte het ganse gezin naar Frankrijk. Tijdens de bezetting hervatte de Katholieke Universiteit Leuven haar werkzaamheden en het gezin Eyskens keerde terug naar België. Het laatste jaar van de oorlog werd Leuven intensief gebombardeerd en het gezin Eyskens bracht veel tijd door in de kelder. Na de oorlog vatte Mark Eyskens zijn middelbare studies aan, aan het Sint-Pieterscollege.
[bewerk] Studies
Mark Eyskens blonk reeds tijdens de middelbare school uit toen hij de Grieks-Latijnse richting afsloot als primus perpetuus die onderscheiden werd met een gouden medaille. In 1956 werd hij met grootste onderscheiding doctor in de rechten aan de Katholieke Universiteit Leuven (KUL). Ondertussen werd hij in 1953 - eveneens met grootste onderscheiding - baccalaurus in wijsbegeerte. Verder werd hij in 1962 doctor in de economische wetenschappen (KUL) nadat hij in 1957 een Master of Arts in Economics aan de Columbia-universiteit in New York verwierf.
[bewerk] Academische loopbaan
In 1961 werd Mark Eyskens assistent en het jaar daarop docent aan de faculteit economische en toegepaste economische wetenschappen van de Katholieke Universiteit Leuven. In 1965 werd hij gewoon hoogleraar belast met de leergangen algemene economie, micro-economie en publieke financiën. Sedert 1976 is hij aan dezelfde universiteit buitengewoon hoogleraar.
In de periode 1971 - 1976 was hij commissaris-generaal en voorzitter van de raad van bestuur van de unitaire structuur Katholieke Universiteit Leuven - Université Catholique de Louvain (UCL) en stond hij dus in voor de splitsing van de tweetalige universiteit in twee ééntalige universiteiten als gevolg van Leuven Vlaams.
De lijst academische functies die hij bekleedt of bekleedde is indrukwekkend: lid van het Belgisch comité van de Club van Rome (1972-1978), lid van de Koninklijke Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten sedert 1987 en voorzitter gedurende 2003-2004, lid van de Academia Europeana, voorzitter raad van bestuur van het Francquifonds, voorzitter van de Christian Academy for European Dialogue, voorzitter van het Centrum voor Europese Cultuur, bestuurslid van Vrienden van de Hebreeuwse Universiteit Jeruzalem, ondervoorzitter van het Koninklijk Instituut voor Internationale Betrekkingen, voorzitter van het Instituut voor Europees beleid, voorzitter van de Raad voor Europees Onderzoek.
Verder richtte hij in 1994 het cursusprogramma "Lessen voor de XXIste eeuw" aan de KUL op waarvan hij bestuurder is. Ook is hij lid van de Competitiveness Advisory Group (CAG) van de Europese Commissie sedert 1997.
[bewerk] Politieke loopbaan
De politieke loopbaan van Eyskens begon toen hij in 1962 adviseur van de toenmalige Minister van Financiën André Dequae werd. In 1976 werd Eyskens namens de CVP minister in de regering onder leiding van Leo Tindemans. In totaal zou Eyskens tussen 1976 en 1992 deel uitmaken van 13 opeenvolgende regeringen, waarin hij verschillende functies bekleedde. Zo was hij onder meer Minister van Financiën en Minister van Buitenlandse Zaken. In 1990 ondertekende en bekrachtigde hij samen met 14 andere regeringsleiders een van de meest liberale abortuswetgevingen ter wereld.
[bewerk] Eerste Minister
In april 1981 werd hij eerste minister van een coalitie van christen-democraten en socialisten. Op 21 september viel de regering alweer, na een conflict over de financiering van de Waalse staalindustrie. Bij de vervroegde verkiezingen die hierop volgden (op 8 november) kwam een van de maatregelen van het kabinet Eyskens tot uiting: voor het eerst mochten 18- tot 21-jarigen ook hun stem uitbrengen. Op 17 december wordt Eyskens opgevolgd door Wilfried Martens, die eveneens zijn voorganger als eerste minister was.
[bewerk] Na zijn eerste-ministerschap
Eyskens was verder van 1977 tot 1995 volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Leuven. Sinds 1992 is hij als lid van de Raad van Europa en van de Vergadering van de West-Europese Unie. Ook werd hij in 1992 weer hoogleraar in de economie, welke functie hij tot aan zijn emeritaat in november 1998 zou uitoefenen. Sinds 18 november 1998 is Mark Eyskens Minister van Staat.
[bewerk] Beroemde uitspraken
- De Belgen zijn gerust en de Russen zijn gebelgd
- Wetten zijn als worsten. Het is beter niet te weten hoe ze werden gemaakt en wat erin werd gestopt
- Ik ben minister zonder Financiën
- Het is 21 september, de eerste dag van de herfst, het vallen van de bladeren. De regering is ook gevallen
- Mijn tegenstrever is een mentale dwerg en dus enkel in staat om slagen onder de gordel toe te dienen
- Een mening die door velen wordt gedeeld is uiterst verdacht
- Breng de dwazen aan de macht, want zie waar de verstandigen ons hebben geleid
- De openbare opinie is als een siroop tegen de hoest met op de bijsluiter deze waarschuwing: ‘goed schudden voor gebruik’
- De begrotingskrater is zo diep dat best een vulcanoloog tot minister van Financiën zou worden benoemd
- Gelukkig beschikte de Premier over de kranten om te vernemen wat hij dacht
- Een optimist in Zaïre is een slecht geïnformeerde pessimist
- Dankzij een paar opvallende kleine veranderingen slagen wij erin niets aan het essentiële te veranderen
- Beter regeren is minder regeren
- Morgen is vandaag reeds gisteren
- Het toppunt van corruptie is dat je zelfs bereid bent te betalen om omgekocht te worden
- Er komt een tijd dat het parlement een ander volk zal verkiezen
[bewerk] Boeken en publicaties
- 'De rationalisatie van het gedrag van de consument' ,Uystpruyst, Leuven, 1962.
- 'Inleiding tot de economische wetenschap', collegenota's, twee delen, Wouters, 1965.
- 'Micro-economische theorie', collegenota's, twee delen, Wouters, 1966.
- 'Economie als tijdver-drijf' De Nederlandsche Boekhandel, 1969.
- 'Uitdagingen voor een moderne universiteit', Leuven, 197O.
- 'Van gisteren naar morgen, economisch bekeken'; DNB, Pelckmans, 1971.
- 'Open brief aan de studenten', Lannoo, 1973.
- 'Ambrunetië of het Avondland in de Morgen', DNB,1974.
- 'Bouwstenen van de gemengde Economie', twee delen, Standaard wetenschappelijke uitgeverij, 1976.
- 'Economie van Nu en Straks', DNB, 1977.
- 'Ambrunise ou la quadrature du siécle', Arts et Voyages, 1977
- 'Brief aan de Ambrunetiërs', DNB, 1978.
- 'Eén Aarde, twee werelden', Min.Ontwikkelingssamenwerking, 1979.
- 'Une terre, deux mondes', Min. de la coopération au développement, 1979.
- 'Bron en Horizon. Het avondland uit de impasse ', Lannoo, 1985.
- 'La source et l'Horizon. Le redressement de la société Européenne', Duculot, 1985
- 'Economie voor iedereen', Pelckmans, 1989.
- 'Het storende levensverhaal van Professor J.K. Mortal. Een boek over mens en men ', Lannoo, 1989.
- 'Economie pour tous', Labor, 199O.
- 'Wegwijs Geld', met R. Dillemans en W. van Gerven, eerste deel, Davidsfonds, 199O.
- 'From detente to entente. The impact of the implosion of communism', Minaffet, 199O.
- 'Vie et mort de J.K. Mortal, professeur extraordinaire', Albatros, Paris, 1991.
- 'Buitenlandse zaken 1989-92. Van confrontatie naar coöperatie', Lannoo, 1992.
- 'Affaires Etrangères 1989-92', De la coopération à la confrontation',Créart, 1993.
- 'Vaders Dood en Leven', in 'De Memoires van Gaston Eyskens', Lannoo, 1993.
- 'Beleving en Belofte. Een Nieuwjaarstijding'. Toespraak van Mark Eyskens op de voorstelling van de Memoires van Gaston Eyskens, Lannoo, 1994.
- 'De grote verjaring, van de 2Oste eeuw naar het 3de millennium', Lannoo, 1994.
- 'Is verandering vooruitgang ? De maatschappelijke gevolgen van de 3de indus-triële revolutie', Davidsfonds, 1995.
- 'Le fleuve et l'océan. Du vingtième siècle au troisième millénaire', Racine, 1995.
- 'Lessen voor de 21ste eeuw', eerste hoofdstuk in collectief werk, LeuvenUP, 1995.
- 'Gaston Eyskens tussen koning en regent', V. Dujardin, Woord Vooraf, Meulenhoff-Kritak, 1996. 'De reis naar Dabar. Een metafysische thriller', Lannoo,1996.
- 'L'affaire Titus. Métaroman', Racine, 1998.
- 'De Lust der verbeelding', Lannoo, 1998
- 'Er zijn geen economische problemen. Pleidooi voor een meta-economie', Davidsfonds, 1999
- 'Democratie tussen spin en web', Leuven Universitairev pers, 1999.,
- 'Leven in tijden van Godsverduistering', Lannoo, 2001
- 'Geloof en Hoop, Universitaire parochie, 2002
- 'Het verdriet van het werelddorp', Davidsfonds, 2001
- 'Het hijgen van de geschiedenis, Lannoo, 2003
- 'De houdbaarheid van de welvaartsstaat. De onmogelijkheid van het noodzakelijke, VKW, 2004
- 'Omdat wij van de avond nooit genezen. Een poëtische kroniek, Davidsfonds, 2004
- 'De Oude Prof en de zee. Tweespraak over zin en zijn . Lannoo, 2005
[bewerk] Externe links
|
||||
| Voorganger: Paul Hatry |
Minister van Financiën 1980-1981 |
Opvolger: Robert Vandeputte |
| Voorganger: Frans Grootjans |
Minister van Financiën 1985-1988 |
Opvolger: Philippe Maystadt |
| Voorganger: Leo Tindemans |
Minister van Buitenlandse Zaken 1989-1992 |
Opvolger: Willy Claes |
