Wilfried Martens

Wilfried Martens uitspraak (info·uitleg) (Sleidinge, 19 april 1936) is Belgisch politicus voor de CVP (nu CD&V) en was in de jaren '80 en begin jaren '90 meer dan tien jaar eerste minister van België.

Inhoud

1 Politieke carrière
2 De Bistel-affaire
3 Privéleven
4 Trivia
5 Literatuur
6 Externe links

[bewerk] Politieke carrière

Martens heeft negen regeringen geleid, eerst in coalitie met de liberalen, later met de socialisten. In zijn regeringsjaren kreeg hij vooral te maken met de staatshervormingen, Voerense perikelen, economische crises en abortus. In 1990 ondertekende en bekrachtigde hij samen met 14 andere regeringsleiders een van de meest liberale abortuswetgevingen ter wereld.

Vanaf 1992 was hij geen eerste minister meer. Momenteel is hij al 14 jaar voorzitter van de Europese Volkspartij (EVP). Hij is een voormalige praeses van KVHV-Leuven.

Wilfried Martens mag samen met Jean-Luc Dehaene en Hugo Schiltz beschouwd worden als één van de vaders van het zogenaamde unionistisch federalisme, één van de meerdere vormen van het federalisme die België kenden. Over zijn hele politieke carrière schrijft hij uitgebreid in zijn boek 'Luctor et emergo. De memoires' (uitgeverij Lannoo 2006).

[bewerk] De Bistel-affaire

Op 20 oktober 1988 werd bekend dat "piraten" de Bistel-computer van Martens hadden gekraakt. Het werd nooit echt duidelijk of en welke vertrouwelijke informatie de piraten te zien kregen. De verdachten werden in eerste aanleg op drie aanklachten veroordeeld, maar omdat de Belgische strafwetgeving niet was aangepast aan elektronische misdrijven werden ze in beroep voor twee van de drie aanklachten vrijgesproken.

[bewerk] Privéleven

Martens heeft vijf kinderen: twee bij zijn eerste vrouw, Lieve Verschroeven, en drie bij Ilse Schouteden, die hij in 1988 op zijn kabinet als kabinetsmedewerkster leerde kennen en met wie hij, na de geboorte van een tweeling in 1997, op 13 november 1998 een burgerlijk huwelijk aanging. Ilse Schouteden heeft verder nog een zoon uit haar eerste huwelijk.

[bewerk] Trivia

Hij wordt bespot in de satirische strip "Pest in 't Paleis" (1983) door Guido van Meir en Jan Bosschaert waar hij verschijnt als "Martiavelli", een parodie op de befaamde politieke denker Niccolò Machiavelli.

Als spot op de vele regeringen die onder hem gevormd werden tekende cartoonist Gal (Gerard Alsteens) hem ooit als Lodewijk XIV. De woordspeling is de "XIV" omdat Martens' laatste en negende regering "IX" sterk aan de Zonnekoning doet denken.

In 2006 afficheert NTG in co-productie met Theater Antigone een toneelstuk over het leven van Wilfried Martens. "Martens" is een monoloog van de hand van Bart Meuleman en wordt gespeeld door Koen De Sutter. Het stuk gaat over drie periodes in de Belgische politiek: begin jaren '70 toen Martens de CVP Jongeren leidde, eind jaren '70 met de crisis rond het Egmontpact over het federale België en de jaren '80 toen Martens premier was. Bart Meuleman over "Martens": "Het eerste deel noem ik de periode van het idealisme, het tweede deel de periode van (de illusie van) de macht en het derde deel de periode van de onmacht". Martens zelf over "Martens": "Het belangrijkste is dat men de mens Martens gepoogd heeft te ontdekken: moed, compromissen, onvolkomenheden, ijdelheid. Het stuk is geen hagiografie, want ook mijn twijfels en tekortkomingen komen aan bod".

Martens was ook in zijn studentenjaren reeds actief in tal van politieke en studentikoze verenigingen, zoals KVHV-Leuven en K.V.H.C. Meetjesland Leuven.