André Gide

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

André Gide w roku 1893

André Gide (ur. 22 listopada 1869 w Paryżu, zm. 19 lutego 1951 w Paryżu) – prozaik francuski. André Gide został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1947. Był biseksualistą. Urodził się w rodzinie protestanckiej. W pewnym okresie swego życia skłaniał się ku katolicyzmowi, który wkrótce odrzucił. Napisał nawet uznaną za bluźnierczą powieść Lochy Watykanu. W pierwszej połowie XX wieku był pisarzem światowej sławy. Najważniejszymi dziełami w jego twórczości są Fałszerze, Lochy Watykanu, Immoralista oraz Dzienniki. Na łożu śmierci przeszedł na katolicyzm.

W swojej twórczości wyrażał skrajny indywidualizm i odrzucenie tradycyjnych norm moralnych. Głosił immoralizm. Przez pewien okres swego życia zafascynowany był komunizmem. Jednak po podróży do ZSRR, którą opisał, zmienił poglądy.

Gide tworzył narrację w oparciu o wiele wspóistniejących wątków. Postacie, kreowane przez Gide dążyły do wyzwolenia się z niewidzialnych ograniczeń determinującego je świata.

Silny wpływ na jego osobowość wywarły dzieła Fiodora Dostojewskiego i Fryderyka Nietzschego.

Jego dzieła zostały umieszczone już po jego śmierci w Indeksie Ksiąg Zakazanych. Wywarł on bardzo silny wpływ na twórczość Jeana Paula Sartre'a.

[edytuj] Dzieła

Zobacz w Wikicytatach kolekcję cytatów z André Gide

Błota (1895)
Ziemskie pokarmy (1897)
Preteksty (1903)
Nowe preteksty (1911)
Saul (1896)
Immoralista (1902)
Ciasna brama (1909)
Lochy Watykanu (1914)
Symfonia pastoralna (1919)
Korydon (1924)
Skąd ty... (1926)
Jeżeli nie umiera ziarno (1926)
Fałszerze (1926)
Podróż do Konga (1927)
Powrót z Czadu (1928)
Powrót z ZSRR (1936)
Poprawki do mojego Powrotu z ZSRR (1937)
Tezeusz (1946)
Dzienniki (1950)
Niechaj tak będzie

Laureaci Literackiej Nagrody Nobla

1901: Prudhomme • 1902: Mommsen • 1903: Bjørnson • 1904: F.Mistral, Echegaray • 1905: Sienkiewicz • 1906: Carducci • 1907: Kipling • 1908: Eucken • 1909: Lagerlöf • 1910: Heyse • 1911: Maeterlinck • 1912: Hauptmann • 1913: Tagore • 1915: Rolland • 1916: Heidenstam • 1917: Gjellerup, Pontoppidan • 1919: Spitteler • 1920: Hamsun • 1921: France • 1922: Benavente • 1923: Yeats • 1924: Reymont • 1925: Shaw • 1926: Deledda • 1927: Bergson • 1928: Undset • 1929: Mann • 1930: Lewis • 1931: Karlfeldt • 1932: Galsworthy • 1933: Bunin • 1934: Pirandello • 1936: O'Neill • 1937: Gard • 1938: Buck • 1939: Sillanpää • 1944: Jensen • 1945: G.Mistral • 1946: Hesse • 1947: Gide • 1948: Eliot • 1949: Faulkner • 1950: Russell • 1951: Lagerkvist • 1952: Mauriac • 1953: Churchill • 1954: Hemingway • 1955: Laxness • 1956: Jiménez • 1957: Camus • 1958: Pasternak • 1959: Quasimodo • 1960: Perse • 1961: Andrić • 1962: Steinbeck • 1963: Seferis • 1964: Sartre • 1965: Szołochow • 1966: Agnon, Sachs • 1967: Asturias • 1968: Kawabata • 1969: Beckett • 1970: Sołżenicyn • 1971: Neruda • 1972: Böll • 1973: White • 1974: Johnson, Martinson • 1975: Montale • 1976: Bellow • 1977: Aleixandre • 1978: Singer • 1979: Elitis • 1980: Miłosz • 1981: Canetti • 1982: García Márquez • 1983: Golding • 1984: Seifert • 1985: Simon • 1986: Soyinka • 1987: Brodski • 1988: Mahfuz • 1989: Cela • 1990: Paz • 1991: Gordimer • 1992: Walcott • 1993: Morrison • 1994: Oe • 1995: Heaney • 1996: Szymborska • 1997: Fo • 1998: Saramago • 1999: Grass • 2000: Gao • 2001: Naipaul • 2002: Kertész • 2003: Coetzee • 2004: Jelinek • 2005: Pinter • 2006: Pamuk