Ścięcie (kara)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ścięcie

Ścięcie (lub: dekapitacja) - metoda zadawania śmierci poprzed oddzielenie głowy od reszty ciała. Zazwyczaj jest to sposób wykonania wyroku śmierci lub morderstwa, choć znany jest przypadek z Wielkiej Brytanii (2003), gdy mężczyzna popełnił samobójstwo na własnoręcznie wykonanej domowej gilotynie.

Ścięcie odbywa się za pomocą broni ręcznej (topór, miecz) lub na gilotynie, bądź rodzajach pregilotyny (Szubienica z Halifax w Szkocji, mandara we Włoszech).

[edytuj] Dekapitacje w historii

[edytuj] Ameryka

Nie odnotowano żadnego przypadku legalnych egzekucji przez dekapitację na terenie USA, choć gilotyna stosowana była m.in. w dawnej francuskiej Luizjanie. Po wielkim powstaniu w latach nastych XIX wieku wielu Murzynów zostało straconych, także przez ścięcie, ale nie były to sądowe egzekucje.

Przez pewien czas w Gwatemali w XIX wieku stosowano ścięcie maczetą.

[edytuj] Azja

W dawnych Chinach, aż do czasu rewolucji komunistycznej, najbardziej rozpowszechnioną metodą wykonywania NWK było ścięcie (mieczem, choć i zdarzało się, że na gilotynie. Najbardziej w czasach cesarstwa.

W Japonii stosowano tę metodę do końca XIX wieku, kiedy zastąpiono je powieszeniem. Były odnotowane przypadku egzekucji jeńców przez ścięcie nawet w czasie II wojny światowej.

Dziś jedynym krajem na świecie, gdzie przeprowadza się ścięcia jest Arabia Saudyjska, choć podobny wyrok wykonano w roku 2003 w Iranie, był to pierwszy przypadek od bardzo wielu lat.

[edytuj] Europa

Ścięcie jako metoda wykonywania kary śmierci jest stosowana od tysiącleci. Dawniej stosowano ją w bodaj wszystkich krajach Europy.

[edytuj] Wielka Brytania

Do czasów inwazji normańskiej jedyną metodą egzekucji w Anglii było powieszenie. Wilhelm Zdobywca wprowadził też ścięcie. Ostatnia egzekucja przez ścięcie (toporem, choć np. Anna Boleyn została zgładzona mieczem) odbyła się w Tower of London w roku 1747.

[edytuj] Francja

Ścięciem mieczem bądź toporem dla różnych klas społecznych stosowano do roku 1792, kiedy to wprowadzono gilotynę, która panowała niepodzielnie aż do roku 1977. Formalnie NWK zniesiono w roku 1981.

Gilotyna funkcjonowała też w Belgii, Szwecji, Grecji, Wietnamie, innych koloniach francuskich, niektórych landach Niemiec i na Grenlandii.

Zobacz: Kara śmierci we Francji

[edytuj] Kraje skandynawskie

W krajach skandywawskich najbardziej rozpowszechnioną metodą było ścięcie toporem. Ostatnia taką egzekucją wykonano w Norwegii w roku 1876, Danii w 1892, Finlandii w 1825, zaś Szwecji w 1903 (wtedy topór zastąpiła gilotyna, używana do roku 1910).

Zobacz: Kara śmierci w Danii

[edytuj] Niemcy

W roku 1871 w zjednoczonej Rzeszy ustanowiono, że wszystkie egzekucje mają się odbywać przez ścięcie. Wykonywano je toporem (Prusy) lub na gilotynie (Bawaria, Saksonia, Wirtembergia, miasta hanzeatyckie itd.). Ostatnie ścięcie toporem wykonano w roku 1938. Od tej pory, dekretem Hitlera, obowiązywała gilotyna i szubienica. Ostatnie ścięcie na gilotynie w RFN wykonano w roku 1949 (dwa lata później zniesiono ostatecznie NWK), a w NRD w 1968.