Wilhelm I van Duitsland
| 1797-1888 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Pruisen | ||||||
|
||||||
| Hertog van Saksen-Lauenburg | ||||||
|
||||||
| Duits keizer | ||||||
|
||||||
|
Wilhelm Frederik Lodewijk (Berlijn, 22 maart 1797 – aldaar, 9 maart 1888), ten tijde van het Duitse Keizerrijk ook Wilhelm de Grote genoemd, was van 1861 tot 1888 koning van Pruisen en van 1871 tot 1888 tevens keizer van het Duitse Rijk.
[bewerk] Leven
Wilhelm was de tweede zoon van Frederik Willem III van Pruisen en Louise van Mecklenburg-Strelitz, dochter van groothertog Karel II.
Na de troonsbestijging van zijn kinderloze broer Frederik Willem IV werd hij troonopvolger. Hij was conservatief gezind. In het revolutiejaar 1848 was hij dan ook voorstander van een gewelddadig neerslaan van de Maartrevolutie in Berlijn. Toen dit bekend werd moest hij voor zijn eigen veiligheid enige tijd in Engeland doorbrengen. Een jaar later was hij weer terug in Duitsland om in Baden en de Palts leiding te geven aan de troepen, die de opstandige Democraten de kop in drukten.
Hij besteeg de troon van Pruisen in 1861, na reeds sinds 1858 regent namens de geesteszieke Frederik Willem IV te zijn geweest. Een jaar later kwam hij in aanvaring met het Huis van Afgevaardigden over het begrotingsrecht met betrekking tot militaire uitgaven.
Dankzij de aanstelling van Otto von Bismarck tot premier slaagde Wilhelm er in om het conflict in zijn voordeel te beëindigen. Hierna hield de koning zich minder met politieke zaken bezig. Hij liet deze zoveel mogelijk over aan zijn eerste minister. Wel probeerde hij zich enkele malen tevergeefs te verzetten tegen de oorlogen die Bismarck voerde.
In 1871 werd Wilhelm, nadat hij het Tweede Franse Keizerrijk van Napoleon III in de Frans-Pruisische oorlog (1870-1871) had verslagen, in de Spiegelzaal van het Paleis van Versailles tot Duits keizer uitgeroepen. Tijdens de periode dat hij keizer was, werden er verscheidene aanslagen op zijn leven gepleegd.
Wilhelm overleed in 1888 in Berlijn op 90-jarige leeftijd. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Frederik III, die aan keelkanker leed. Frederik overleed dan ook al 99 dagen na zijn troonsbestijging. Hierna kwam Wilhems kleinzoon Wilhelm II op de troon.
[bewerk] Huwelijk en kinderen
Wilhelm huwde, nadat de onderhandelingen over een huwelijk met zijn geliefde Elisa Radziwiłł, dochter van Antoni Radziwiłł, waren afgebroken, op 11 juni 1829 Augusta van Saksen-Weimar-Eisenach, een dochter van groothertog Karel Frederik. Uit dit huwelijk werden twee kinderen geboren:
- Frederik Willem Nicolaas Karel (1831-1888), koning en keizer
- Louise Marie Elisabeth (1838-1923), gehuwd met Frederik I van Baden
