Máxima Zorreguieta
Máxima Zorreguieta Cerruti (Buenos Aires, 17 mei 1971), sinds haar huwelijk genoemd Prinses Máxima der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, Mevrouw van Amsberg, is de vrouw van de Nederlandse kroonprins Willem-Alexander.
Inhoud |
[bewerk] Levensloop
[bewerk] Jeugd en vroege carrière
Prinses Máxima werd geboren als Máxima Zorreguieta Cerruti in Buenos Aires (Argentinië). Zij is de vierde dochter van Jorge Horacio Zorreguieta en de eerste dochter van Maria del Carmen Cerruti de Zorreguieta. Zij heeft twee broers, één zuster en drie halfzusters.
Prinses Máxima doorliep de middelbare school op het Northlands College in Buenos Aires, een op Britse aristocratische tradities geënte opleiding. Na het afronden van een studie economie aan de Universidad Cátolica Argentina werkte ze van 1995 tot 2000 in New York voor achtereenvolgens de banken HSBC, Dresdner Kleinwort Benson en Deutsche Bank. In april 1999 ontmoette ze tijdens een feest in Sevilla de Nederlandse kroonprins Willem-Alexander. In augustus verschenen in de Nederlandse pers de eerste speculaties over een mogelijke liefdesrelatie. Een klein jaar later verhuisde Máxima naar Brussel.
[bewerk] Verloving en huwelijk
Zodra bekend werd dat de relatie met Willem-Alexander serieus was, kwam de Nederlandse pers er achter dat de vader van Máxima, Jorge Zorreguieta, staatssecretaris van Landbouw was in de gevreesde militaire dictatuur van Jorge Videla in Argentinië (april 1976 tot en met maart 1981), waarbij duizenden mensen verdwenen. Velen in Nederland protesteerden tegen een huwelijk van de kroonprins met de dochter van deze man, waarvan vermoed werd dat hij tenminste op de hoogte was van de excessen die zich tijdens zijn ministerschap voordeden. Een onderzoek, via een geheime opdracht van minister-president Wim Kok aan prof. dr M. Baud, had als conclusie dat het "praktisch uit te sluiten is" dat Zorreguieta in de periode van zijn regeringsdeelname "persoonlijk betrokken is geweest bij de repressie of schending van de mensenrechten". Prof. Baud oordeelde wel dat Zorreguieta volgens Nederlandse begrippen "fout" is geweest.
Met veel tact van Wim Kok en oud-minister en diplomaat Max van der Stoel werd voorkomen dat Jorge Zorreguita bij het huwelijk van zijn dochter aanwezig zou zijn. Toen ook nog Máxima op 31 maart 2001 haar spijt uitsprak over de rol van haar vader tijdens het Videla-regime, waren politieke gevoeligheden voor het huwelijk voldoende weggenomen.
Op 17 mei 2001, haar dertigste verjaardag, is Máxima Zorreguieta bij Koninklijk Besluit het Nederlanderschap verleend op grond van artikel 10 van de Rijkswet op het Nederlanderschap. Dit was noodzakelijk, omdat zij door haar huwelijk lid zou worden van het Koninklijk Huis en voor dit lidmaatschap het Nederlanderschap een vereiste is.
Op 3 juli 2001 aanvaardde de Verenigde Vergadering van de Staten-Generaal een door de regering ingediende wet tot het verlenen van toestemming aan de Prins van Oranje om met Máxima Zorreguieta in het huwelijk te treden.
Bij Koninklijk Besluit van 25 januari 2002, nummer 41, is bepaald dat Máxima met ingang van het tijdstip van de voltrekking van het huwelijk met de Prins van Oranje in de adelstand wordt verheven waarbij haar de titels Prinses der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau worden toegekend met het predicaat Koninklijke Hoogheid. Toenmalig minister-president Wim Kok verklaarde, dat er geen bezwaar tegen was dat zij in het maatschappelijk verkeer De Prinses van Oranje wordt genoemd. Dat Máxima in de adelstand is verheven en twee eigen titels heeft, wil niet zeggen dat zij en haar man niet als De Prins en Prinses van Oranje kunnen worden aangeduid. Het is zelfs gebruikelijk dat de gevoerde titel(s) van de man door diens vrouw als titre de courtoisie wordt gevoerd, onverminderd haar (eventuele) eigen adellijke titels. Dit kan overigens ook andersom, dat wil zeggen dat de man de naam en eventuele titels van zijn vrouw voert.
Bij Koninklijk Besluit van 25 januari 2002, nummer 42 werd aan Prinses Máxima een eigen wapen en een onderscheidingsvlag toegekend.
Op 2 februari 2002 voltrok de burgemeester van de gemeente Amsterdam, Job Cohen, het huwelijk in de Grote Zaal van de Beurs van Berlage te Amsterdam. De kerkelijke inzegening vond plaats in de Nieuwe Kerk, door dominee Carel ter Linden.
[bewerk] Gezin
[bewerk] Prinses Catharina-Amalia
Op 18 juni 2003 werd via een e-mailbericht bekend dat prinses Máxima al enige maanden zwanger was. Dit werd diezelfde dag nog door de Rijksvoorlichtingsdienst bevestigd. Medio januari 2004 zou de bevalling volgen. Het e-mailbericht, afkomstig van prinses Máxima, en in het Spaans en het Engels gesteld, was gericht aan familie en vrienden. Zij schreef dat ze een eenling verwachtte en dat zij en haar echtgenoot opgetogen waren. Business Nieuws Radio maakte de inhoud van het bericht openbaar. Hoe het e-mailbericht bij de radiozender terecht kwam is niet bekend.
Op 7 december 2003 werd de prinses 's ochtends opgenomen in het Bronovo Ziekenhuis in Den Haag, alwaar zij om 17.01 uur van een dochter beviel. Prinses Catharina-Amalia was 52 centimeter lang, en woog 3310 gram. Om 19.00 uur werden bij het Indisch Monument in Den Haag 101 saluutschoten afgevuurd door een batterij 25-ponders van de Gele Rijders. Ook te Den Helder, Willemstad (Curaçao) en Oranjestad (Aruba), werden 101 saluutschoten afgevuurd. Diezelfde avond verliet prinses Maxima het ziekenhuis om verder thuis in Villa De Eikenhorst te Wassenaar te herstellen van de bevalling en van een toch wel problematische zwangerschap, waarin de prinses vanwege complicaties 9 weken bedrust had moeten houden.
De doopnaam van de prinses is Catharina-Amalia Beatrix Carmen Victoria.
[bewerk] Prinses Alexia
Op zondag 19 december 2004 werd door de Telegraaf op de voorpagina bekend gemaakt dat prinses Máxima zwanger zou zijn. De krant meldde dat ze dit nieuws uit betrouwbare regeringsbronnen hadden vernomen, en dat de zwangerschap nog erg pril zou zijn. Omdat de zwangerschap de kritieke dertien weken nog niet gepasseerd zou zijn, zou het prinselijk paar nog wachten met de officiële aankondiging. De Rijksvoorlichtingsdienst wilde niet inhoudelijk reageren en een geplande ontmoeting met de Vereniging Verslaggevers Koninklijk Huis werd door het paar afgezegd. Op dinsdag 28 december gaf de Rijksvoorlichtingsdienst dan toch een communiqué uit waarin de tweede zwangerschap officieel werd bevestigd. Op zondag 26 juni 2005 om 10:30 uur meldde de Rijksvoorlichtingsdienst dat de prinses was opgenomen in het Bronovo-ziekenhuis in Den Haag in afwachting van de geboorte van haar tweede kind. Om 14:40 uur beviel Máxima van een dochter. Volgens de Rijksvoorlichtingsdienst was de baby kerngezond, woog ze bij haar geboorte 3490 gram en was zij 50 centimeter lang. Volgens de gynaecoloog verliep de bevalling op natuurlijke wijze, de bevalling is niet ingeleid. De naam van de nieuwe prinses, derde in de lijn van troonsopvolging, werd op dinsdag 28 juni bekendgemaakt: Alexia Juliana Marcela Laurentien.
Voor een foto van Alexia, zie externe links.
[bewerk] 3e kind
Op 25 september 2006 werd bekendgemaakt dat Máxima voor de derde keer zwanger is. De geboorte zal naar verwachting plaatsvinden in de tweede helft van april 2007.
[bewerk] Verkeersongeval
Op 18 oktober 2001 was Máxima betrokken bij een verkeersongeval. Komend vanuit de uitrit van paleis Huis ten Bosch in Den Haag reed zij tegen een passerende auto aan, nadat zij had verzuimd deze voorrang te verlenen. De bestuurder van die auto brak door de botsing zijn been. In de rechtszaak die volgde, werd Máxima veroordeeld tot het betalen van een kwart van de schade. Het restant van de schade bleef voor rekening van de andere bestuurder, omdat deze te hard reed en zijn veiligheidsgordel niet droeg.
[bewerk] Maatschappelijke taken
Nog voor haar huwelijk met kroonprins Willem-Alexander is Máxima begonnen met een intensieve verdieping in de Nederlandse maatschappij, door middel van een inburgeringscursus. Al vrij snel maakte zij zich de Nederlandse taal eigen en verdiepte zij zich in allerlei aspecten van de samenleving, zoals de geschiedenis, het staatsrecht, de rol van het koningshuis en de Nederlandse gebruiken en gewoonten.
Tijdens een kennismakingstournee door Nederland in de maanden voor haar huwelijk leerde Nederland ook haar beter kennen en bleek zij bestand te zijn tegen de overweldigende belangstelling van de media. In het eerste jaar na haar huwelijk zette zij haar kennismakingstournee voort op de Nederlandse Antillen en Aruba.
Prinses Máxima nam ruim de tijd om zich te bezinnen op haar rol binnen de monarchie en de samenleving. Zij wilde daarmee voorkomen in dezelfde valkuilen te stappen als wijlen haar schoonvader prins Claus, die in zijn pogingen om een zinvolle maatschappelijke carrière op te bouwen, regelmatig opliep tegen de beperkingen die door de ministeriële verantwoordelijkheid gesteld worden aan leden van het Koninklijk Huis. De algemene opvatting was dat prinses Máxima meer vrijheid moest worden gegund dan haar schoonvader destijds kreeg, zodat zij niet alleen maar lintjes mag doorknippen.
Ze is speciaal adviseur van de VN-commissie voor Microkrediet.
Sinds september 2003 is de prinses lid van de commissie PaVEM (Participatie van Vrouwen uit Etnische Minderheden) die de regering adviseert op gebied van integratie van minderheden. Zij lijkt zich vooral te concentreren op vraagstukken rond de integratie van allochtone vrouwen. Tevens is zij beschermvrouwe van het Oranje Fonds. Naast deze werkzaamheden ondersteunt ze haar schoonmoeder en echtgenoot veelvuldig in het uitoefenen van hun officiële verplichten. In oktober 2004 nam ze zitting in de Raad van State.
Aan het einde van haar introductieprogramma gaf zij op 14 februari 2005 een televisie-interview aan het programma NOVA. Daarin blikte zij terug op haar eerste jaren in Nederland en gaf zij haar visie op de integratie van allochtonen. Het programma trok 2,6 miljoen kijkers, een record voor het programma.
Sinds 15 september 2005 is zij beschermvrouwe van Scouting Nederland. Zij volgde wijlen Prins Claus op. Ze is de doopmeter van Prins Sverre Magnus van Noorwegen.
