Staatsrecht
Het staatsrecht of constitutioneel recht is het recht inzake het organisatorisch verband dat wij 'de staat' noemen. Het heeft betrekking op de organen van de staat, op de instelling ervan, hun bevoegdheden, hun verhouding tot elkaar en die tot de burgers.
Het staatsrecht is een onderdeel van het publiekrecht.
In zekere zin valt te zeggen dat het bestuursrecht ondergeschikt is aan het staatsrecht, omdat het bestuursrecht beschrijft hoe lagere organen dan de wetgever beslissingen met rechtsgevolg kunnen nemen.
Bronnen van het staatsrecht
- Het statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden (1954)
- De grondwet van het Koninkrijk (1814 /1815)
- (Organieke) Wetten en besluiten
- Gewoonterecht, vb. vertrouwensregel
- Verdragen, (m.b.t. de mensenrechten)
- Jurisprudentie
[bewerk] Geschiedenis
De geschiedenis van het staatsrecht vangt wat betreft de westerse wereld aan in Griekenland, waar in wetgeving werd vastgelegd hoe de besluitvorming van de polis (de stadstaat) diende te gebeuren.
Belangrijk zijn ook de ontwikkelingen in het Romeinse Rijk.
Het moderne staatsrecht komt op in de Renaissance, als in Europa steeds meer centralisatie plaatsvindt in het openbaar bestuur.
[bewerk] Functies van het Recht
- ordening van de samenleving (Voorbeeld: verkeersregels)
- bescherming van de zwakkeren in de samenleving
- instrument van de overheid + bescherming tegen de overheid (Vb. Bestemmingsplan)
[bewerk] Zie
- Nederlands staatsrecht
- Belgisch staatsrecht
