Constante van Planck
De constante van Planck, aangeduid met h, is vernoemd naar de natuurkundige Max Planck. Het is een natuurkundige constante die voorkomt in alle vergelijkingen van de kwantummechanica. Bij benadering is de constante gelijk aan:
- h = (6,626 069 3 ± 0,000 001 1) × 10-34 Js
De constante van Planck kan geïnterpreteerd worden als een conversiefactor tussen frequentie en energie, in het bijzonder voor fotonen. Het unicode symbool ℎ (ℎ) kan gebruikt worden als symbool.
In de meeste gevallen wordt een aangepaste versie van de Constante van Planck gebruikt, soms de Constante van Dirac genoemd. Deze wordt geschreven als 
, en is genoemd naar Paul Dirac en wordt gebruikt om de Planckeenheden te definiëren. Het wordt uitgesproken als 'h-streep' of 'h-bar'.
is een kwantum van impulsmoment, waaronder spin. Het hoekmomentum van gelijk welk systeem is altijd een geheel veelvoud van deze waarde. komt ook voor in het onzekerheidsprincipe van Heisenberg. Dit is gebruikt om te beargumenteren dat een meer fundamentele eenheid is dan h, de Constante van Planck.
Het unicode symbool ℏ (ℏ) kan hiervoor gebruikt worden op sommige browsers.
