Wouter Bos
| Wouter Bos | |
|---|---|
 |
|
| Wouter Jacob Bos | |
| Geboren | 14 juli 1963 |
| Overleden | |
| Functie | Lid Tweede Kamer |
| Partij | PvdA |
| Politieke loopbaan | |
| 1998-2000 | Lid Tweede Kamer |
| 2000-2002 | Staatssecretaris van Financiën |
| 2002-heden | Lid Tweede Kamer |
| {{{tijdvak4}}} | {{{functie4}}} |
| {{{tijdvak5}}} | {{{functie5}}} |
| {{{tijdvak6}}} | {{{functie6}}} |
| {{{tijdvak7}}} | {{{functie7}}} |
| {{{tijdvak8}}} | {{{functie8}}} |
| {{{tijdvak9}}} | {{{functie9}}} |
| {{{tijdvak10}}} | {{{functie10}}} |
| Parlement & Politiek - biografie (bron) | |
Wouter Jacob Bos (Vlaardingen, 14 juli 1963) is een Nederlands politicus. Hij is fractievoorzitter in de Tweede Kamer namens de Partij van de Arbeid en de politiek leider van deze partij.
Inhoud |
Maatschappelijke carrière
Bos rondde in 1980, kort voor zijn zeventiende verjaardag, het gymnasium af bij het Christelijk Lyceum te Zeist. Vervolgens vertrok hij voor een jaar naar Engeland, waar hij als vrijwilliger werkzaam was bij de YMCA. In 1981 ging hij aan de Vrije Universiteit Amsterdam economie en politicologie studeren. In datzelfde jaar sloot hij zich aan bij de PvdA. Nadat hij in 1988 cum laude zijn doctoraalexamen in beide studies had gehaald, begon hij een carrière bij Shell. Naar eigen zeggen deed hij dit omdat hij wilde weten wat hij 'in zijn mars had' en omdat hij vond dat 'links Nederland het bedrijfsleven niet moest overlaten aan rechts Nederland'. In diverse advies- en managementfuncties was hij binnen deze grote oliemaatschappij werkzaam, onder meer op uiteenlopende buitenlandse locaties zoals Boekarest, Hongkong en Londen.
Politieke carrière
Kamerlid en staatssecretaris (1998-2003)
Bos werkte tot maart 1998 bij Shell. Hij liep vervolgens stage bij het toenmalige Kamerlid Rick van der Ploeg en stelde zich kandidaat voor de Tweede Kamerverkiezingen. Met Van der Ploeg en toenmalig staatssecretaris van Financiën Willem Vermeend voerde Bos campagne. Onder de naam Polderboys werden onder meer colleges op universiteiten gegeven.
Op 19 mei 1998 werd Bos Tweede Kamerlid voor de PvdA. Hij werd woordvoerder belastingen voor zijn fractie en hield zich tevens bezig met economische zaken. Op 24 maart 2000 volgde hij Vermeend op als staatssecretaris van Financiën onder minister Gerrit Zalm in Paars II. In deze functie liet hij onder andere onderzoek doen naar de mogelijke voordelen van een vlaktaks,[1], onder andere omdat die 'minder verstoringen op de arbeidsmarkt en de kapitaalmarkt' zou geven. Ook maakte hij een koppeling tussen de vlaktaks en het basisinkomen.[2] Na de Tweede Kamerverkiezingen 2002, waarbij de PvdA terugviel van 45 naar 23 zetels, keerde Bos terug als Kamerlid. Voor zijn fractie werd hij de woordvoerder voor volksgezondheid en inkomensbeleid.
Direct na de verkiezingen van mei 2002 maakte Bos al zijn ambitie openbaar om de nieuwe fractievoorzitter te worden. In eerste instantie werd echter de meer ervaren politica Jeltje van Nieuwenhoven aangewezen om als waarnemend fractievoorzitter de teruggetreden Ad Melkert op te volgen. Toen het Kabinet-Balkenende I in het najaar van 2002 viel, mochten de leden van de PvdA de lijsttrekker kiezen en stelde Bos zich beschikbaar. Op 12 november 2002 werd hij met ruime meerderheid gekozen tot lijsttrekker voor de Tweede Kamerverkiezingen 2003 wat hem ook meteen partijleider maakte.
Bos' opmerking dat hij na de verkiezingen geen premier wilde worden maar Tweede Kamerlid wilde blijven, kwam hem op veel kritiek te staan omdat politieke tegenstanders vonden dat hij daarmee voor zijn verantwoordelijkheid zou weglopen. Als kandidaatpremier droeg Bos Job Cohen, burgemeester van Amsterdam, voor. Mede door zijn charisma slaagde Bos erin de PvdA een nieuw gezicht te geven en bij de verkiezingen maakte de PvdA het forse verlies van een jaar eerder vrijwel geheel goed. Formatiegesprekken met het CDA van Jan Peter Balkenende mislukten echter waardoor de PvdA met fractievoorzitter Bos in de oppositiebanken kon plaatsnemen.
Fractievoorzitter (2003-heden)
Na de installatie van het kabinet-Balkenende II werd Wouter Bos oppositieleider. Zo liep hij in oktober 2004 vooraan tijdens de grote demonstratie op het Museumplein tegen het kabinet Balkenende. De PvdA werd in de peilingen al snel de grootste partij van Nederland.
Op 10 december 2005 kondigde Bos tijdens een PvdA-congres aan dat hij na de eerstvolgende verkiezingen beschikbaar is als premier van Nederland, mocht de PvdA in die positie komen. Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2006 boekte de PvdA in vrijwel elke gemeente winst. Ondanks dat dit lokale verkiezingen waren, kreeg Wouter Bos een groot deel van de credits van de winst. In landelijke politieke peilingen schommelde de partij op dat moment al rond de 60 zetels, terwijl het CDA op dat moment tussen de 25 en 30 zetels stond. Toch was er zowel binnen als buiten de PvdA ook kritiek op het leiderschap van de politicus. Bos zou doorgaans weinig standpunten innemen en vaak geneigd zijn alle opties open te laten.
Op 28 april 2006 probeerde Bos zijn politieke visie uiteen te zetten tijdens een betoog op een conferentie over het thema vergrijzing. Hij omarmde hierbij het Scandinavische model als basis voor de toekomst van de Nederlandse verzorgingsstaat. Bos stelde dat het overheidsgeld doelmatiger gebruikt moest worden en pleitte voor meer geld naar onderwijs, onderzoek en innovatie, kinderopvang als basisvoorziening, het goedkoper maken van laagproductieve arbeid en versoepeling van het ontslagrecht. De studiefinanciering, de hypotheekrenteaftrek en de financiering van de AOW werden door hem ter discussie gesteld, omdat deze systemen uitgaan van een perverse solidariteit; armen die rijken subsidieren. [3]
Met name de stellingnames dat rijkere gepensioneerden moeten meebetalen aan de AOW en dat pensioenpremies voor de hoge inkomens niet meer aftrekbaar zijn van de belasting leidde tot forse kritiek, onder meer van oud-partijprominent Marcel van Dam. In de peilingen zakte de PvdA naar een niveau van ongeveer 45 zetels en Bos werd een schietschijf voor politici van andere partijen. In het verkiezingsprogramma dat in september 2006 verscheen, werden de plannen rond de fiscalisering van de AOW in een sterk afgezwakte vorm opgenomen.
Op 11 juli 2006 werd Bos door het bestuur van zijn partij aangewezen als lijsttrekker voor de Tweede Kamerverkiezingen 2006. Dit zou via een ledenraadpleging worden bepaald, maar Bos was de enige die zich kandidaat had gesteld. [4]
De gewijzigde standpunten van Wouter Bos over de AOW en later over onder meer de Armeense Genocide (in september werd kandidaat-kamerlid Erdin Sacan van de kandidatenlijst verwijderd omdat hij vond dat er geen sprake was van genocide, in november verklaarde Bos in een interview met Turkse media zelf dat er in juridische zin geen sprake was van genocide), maakten Wouter Bos' positie in de campagne aanvankelijk moeilijk. Met name de CDA-leiders Jan-Peter Balkenende en Maxime Verhagen beschuldigden Bos ervan continu te draaien. Een opmerking van Bos op de website van de PvdA dat hij na de verkiezingen het liefste een coalitie van PvdA, VVD en GroenLinks zou zien, werd een dag later door Bos als 'grapje' afgedaan. De verkiezingen eindigden voor de PvdA teleurstellend: na een half jaar eerder nog op 60 zetels in de peilingen te hebben gestaan, haalde de PvdA in november slechts 33 zetels: een verlies van 9 ten opzichte van de verkiezingen drie jaar eerder.
Ondanks de verkiezingsnederlaag werd Wouter Bos daags na de verkiezingen door de nieuwe PvdA-fractie unaniem herkozen tot fractievoorzitter.
Persoonlijk
Wouter Bos trouwde op 21 december 2002 met Barbara Bos (haar meisjesnaam luidt eveneens 'Bos'). De ceremoniemeester bij dit huwelijk was Joop Wijn (CDA), staatssecretaris van Financiën en een goede vriend van Bos. Op 5 februari 2004 werd dochter Iris Jessie geboren en op 3 januari 2006 werd dochter Jula Roos geboren. De acteur Arnoud Bos is een jongere broer van Bos.
Bos groeide op in een protestants-christelijk, politiek geëngageerd gezin. Zijn vader richtte in 1964 de ontwikkelingsorganisatie ICCO op.
Wouter Bos is vegetariër, en een supporter van Feyenoord.
Bibliografie
- 2006 - Dit land kan zoveel beter (autobiografie en politieke toekomstvisie)
- 2006 - Wat Wouter Wil (verkiezingsboek, gepresenteerd op 1 november 2006)
Fotogalerij
 |
 |
 |
 |
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Wouter Bos van Wikimedia Commons. |
Externe links
| {{{afb_links}}} | Tweede Kamerleden voor de Partij van de Arbeid (lijst) | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
Nebahat Albayrak - Marianne Besselink - Luuk Blom - Wouter Bos - Samira Bouchibti - Lea Bouwmeester - Jet Bussemaker - Ferd Crone - Martijn van Dam - Staf Depla - Sharon Dijksma - Jeroen Dijsselbloem - Angelien Eijsink - Chantal Gill'ard - Mariëtte Hamer - Ton Heerts - Lutz Jacobi - Paul Kalma - Bert Koenders - Attje Kuiken - John Leerdam - Lia Roefs - Diederik Samsom - Pauline Smeets - Hans Spekman - Jacques Tichelaar - Frans Timmermans - Eelke van der Veen - Gerdi Verbeet - Roos Vermeij - Harm Evert Waalkens - Agnes Wolbert - Aleid Wolfsen |
| Bron(nen): |
|
