Antiochië
Antiochië (Turks: Antakya; Grieks: Αντιόχεια η επί Δάφνη, Αντιόχεια η επί Ορόντου or Αντιόχεια η Μεγάλη; Latijn : Antiochia ad Orontem; of Antiochia dei Siri), is de hoofdstad van de Turkse provincie Hatay. Het ligt bij de Middellandse Zee ten noorden van Libanon en ten westen van Syrië. De stad heeft ongeveer 150.000 inwoners. De voertaal in Antiochië is voor het grootste deel Arabisch.
[bewerk] Geschiedenis
Antiochië was in de oudheid de hoofdstad van het Seleucidische Rijk en later van de Romeinse provincie Syrië.
Antiochië werd in 300 v. Chr. door Seleucus I Nicator (een van de generaals van Alexander de Grote) gesticht aan de rivier de Orontes en al snel tot hoofdstad verklaard. Dit betekende een verschuiving van het machtscentrum van Babylon in Mesopotamië naar Syrië. Seleucus en zijn opvolgers stichtten nog vele andere steden met de naam Antiochië.
Al snel groeide de stad uit tot een grote metropool, mede door de vele handelswegen vanuit Azië die hier samenkwamen en de grote haven in het naburige Seleucia, en werd een van de belangrijkste hellenistische cultuurcentra, na Alexandrië in Egypte. De stad fungeerde lange tijd als één van de westelijke eindpunten van de zijderoute. Ook in de romeinse periode bleef ze een van de grootste steden van het rijk. Meerdere keizers verfraaiden de stad nog meer met grote tempels en andere openbare gebouwen.
De stad speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van het vroege christendom en wordt meermaals genoemd in het boek Handelingen. De zetel van een van de vijf christelijke Patriarchaten binnen het Romeinse Rijk was er gevestigd. De stad raakte in verval na de Perzische invasie in 540 en de Arabische verovering in 636. De belangrijkste oorzaak was, naast de herhaaldelijke plunderingen en verwoestingen, de verschuiving van de handelsroutes die veelal via Constantinopel gingen nadat dit de hoofdstad van het Oost-Romeinse Rijk werd.
De kruisvaarders veroverden de stad in 1098 onder leiding van Bohemund I. Tijdens het beleg zou de heilige Sint-Joris verschenen zijn. De kruisvaarders maakten van Antiochië de hoofdstad van het Prinsdom Antiochië, één van de kruisvaarderstaten. De stad werd veroverd door de Mammelukken in 1268. In 1322 vielen de Mongoolse legers Antiochië binnen. De stad werd zo grondig verwoest dat ze nooit meer uitsteeg boven een provinciestad. Haar rol als handelsstad werd overgenomen door het naburige Iskenderun.
{{{afb_links}}} | Steden met meer dan 100.000 inwoners in Turkije | {{{afb_groot}}} | |
---|---|---|---|
Adana - Adapazarı - Adıyaman - Afyonkarahisar - Aksaray - Alanya - Ankara - Antalya - Antiochië (Antakya) - Aydın - Balıkesir - Batman - Bismil - Bursa - Ceyhan - Çorlu - Çorum - Denizli - Diyarbakır - Edirne - Elazığ - Erzincan - Erzurum - Eskişehir - Gaziantep - Gebze - Iskenderun (İskenderun) - Isparta - Istanbul (İstanbul) - Izmir (İzmir) - Izmit (İzmit) - Kahramanmaraş - Karabük - Karaman - Kayseri - Kırıkkale - Konya - Kütahya - Malatya - Manisa - Mersin - Nazilli - Ordu - Osmaniye - Samsun - Şanlıurfa - Sivas - Tarsus - Tekirdağ - Tokat - Trabzon - Turgutlu - Uşak - Van - Zile - Zonguldak |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Antakya van Wikimedia Commons. |
Antiochië is te vinden in de historische atlas van Wikibooks. |