پلوتون (سیاره)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
این مقاله به سیارات نظام خورشیدی می‌پردازد، برای دیگر کاربردها به صفحهٔ پلوتون (ابهام‌زدایی) مراجعه کنید.
پلوتون از هنگام کشف در ۱۹۳۰ (میلادی) تا ۲۴ اوت ۲۰۰۶ نهمین سیاره منظومه شمسی بود. اما اکنون بنا بر تعريف نوین اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی یک سیاره کوتوله و همچنین به عنوان نمونه اول از رده جدید اجرام فرا نپتونی است.
پلوتون مداری غیرعادی دارد بطوری که در مدتی مدارش از نپتون به خورشید نزدیکتر میشود. قمر آن کارن (Charon) است که بیشتر شبیه یک جفت برای سیاره است تا یک قمر.
[ویرایش] نحوه کشف
در سال ۱۸۹۴ در آریزونای آمریکا اخترشناسی به نام پرسیوال لاول رصدخانه لاول را بنا نهادودر آن به جست وجو برای یافتن سیاره جدید آغاز کرد.او محل پلوتون را بامحاسبه اثر جاذبه اش بر روی نپتون و اورانوس پیدا کرد ولی بدون یافتن سیاره جدید در سال ۱۹۱۶ در گذشت.جوانی با نام کلاید تومباو که در رصدخانه لاول کار می کرد جستجو برای یافتن این سیاره را ادامه داد .تومباو در ۱۸ فورییه ۱۹۳۰ با مقایسه دو عکس متوجه تغییر مکان منبع نوری در این دو عکس شد که همان سیاره پلوتو بود.
[ویرایش] پیوند به بیرون
پلوتون از فهرست سیارات منظومه شمسی حذف شد تعریف سیاره
| سامانه خورشیدی |
|---|
 |
| سیاره‌ها: تیر - ناهید - زمین - بهرام - مشتری - کیوان - اورانوس - نپتون |
| سیاره‌های کوتوله: پلوتون - سرس - ۲۰۰۳ یوبی۳۱۳ |
| بقیه: خورشید - ماه - ستاره دنباله‌دار - کمربند کایپر - جسم پراکنده - ابر اورت |
| جُستارهای وابسته صورت‌های فلکی - منظومه‌های خورشیدی - شهابسنگ‌ها - ماه‌های سیارات |
