آنفلوآنزا
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آنفلوآنزا عفونت حاد دستگاه تنفسی است که با سردرد ناگهانی درد ماهیچه، تب وضعف و بی حالی شدید نمایان می‌شود. ویروس آنفلوآنزا در سده نوزدهم وجود نداشته اما از سال ۱۹۱۸ شیوع پیدا کرد و تا امروز یک سیر نزولی را طی کرده‌است. به این صورت که در آغاز فعالیت این ویروس مرگ‌های دسته جمعی حتی ۴۰ میلیون نفر در یکسال گزارش شده‌است اما به مرور توان این ویروس کاهش یافت و این احتمال وجود دارد که در مقطعی شاهد نابودی کامل آن باشیم. سه گونه ویروس آنفلوآنزا به نامهای A B C وجود دارد هر چند که در حالت معمولی دورهٔ بیماری ۳ تا ۴ روز است، اما چون در جریان آنفلوآنزا میکروب‌های دیگری به بدن حمله می‌کنند ازاینرو سبب پیدایش عفونت‌های ثانوی در دستگاه گوارش تنفس و یا عصبی هم می‌گردند و این بدان معنا است که آنفلوآنزا مقاومت بدن را کم کرده و آن را برای دچار شدن به بیماری‌های دیگر آماده می‌سازد به کار بردن ماسک گندزدایی هوای اتاق بیماران و جدا کردن سریع دچارشدگان از افراد سالم تا حدی مانع شیوع آنفلوآنزا می‌شود.
[ویرایش] جستارهای وابسته
- آنفلوآنزای مرغی
