Funkcje parzyste i nieparzyste
Z Wikipedii
Funkcje parzyste i nieparzyste – dwie specjalne klasy funkcji, zachowujące symetrię względem znaku argumentu. Mianowicie:
- funkcja parzysta
- funkcja spełniająca równanie f( − x) = f(x);
- funkcja nieparzysta
- funkcja spełniająca równanie f( − x) = − f(x).
Własność nie bycia funkcją parzystą nie jest równaznaczna własności bycia funkcją nieparzystą i odwrotnie!
Zwykle pojęcia te stosuje się, gdy dziedziną funkcji jest podzbiór zbioru liczb rzeczywistych (choć nic definicje mają sens w dziedzinach, dla których możemy określić operację elementu przeciwnego, np. liczby zespolone).
Dziedzina funkcji parzystych i nieparzystych jest symetryczna. Innymi słowy, jeżeli x należy do dziedziny, to − x również.
Spis treści |
[edytuj] Wykresy
Wykres funkcji parzystej jest symetryczny względem osi OY, a nieparzystej jest symetryczny względem początku układu współrzędnych. Jeśli 0 należy do dziedziny nieparzystej funkcji f, to f(0) = 0 (wykres funkcji przechodzi przez środek układu współrzędnych).
[edytuj] Przykłady
[edytuj] Funkcje parzyste
- wartość bezwzględna
- funkcja potęgowa o parzystym wykładniku,
- funkcja trygonometryczna cos
- funkcja hiperboliczna cosh
- wielomiany zawierające niezerowe współczynniki tylko przy parzystych potęgach zmiennej (np. f(x) = x10 + 2x6 − x2 + 4).
[edytuj] Funkcje nieparzyste
- funkcja liniowa której wykres przechodzi przez początek układu współrzędnych
- funkcja potęgowa o nieparzystym wykładniku
- funkcje
- wielomiany zawierające niezerowe współczynniki tylko przy nieparzystych potęgach zmiennej
[edytuj] Własności
- Funkcje parzyste (poza szczególnymi przypadkami funkcji pustej oraz funkcji określonej jedynie w zerze) nigdy nie są różnowartościowe.
- Istnieją funkcje, które nie są ani parzyste, ani nieparzyste, np. niestała funkcja wykładnicza.
- Jedynymi funkcjami będącymi jednocześnie parzystymi i nieparzystymi są funkcje stałe równe tożsamościowo zeru, czyli w każdym punkcie swojej dziedziny:
-
- , czyli f(x) = 0 dla dowolnego zachodzi .