Funkcja (matematyka)
Z Wikipedii
Funkcja – odwzorowanie (przyporządkowanie, przekształcenie, przeprowadzenie) zbioru X w zbiór Y, które każdemu elementowi ze zbioru X przypisuje dokładnie jeden element zbioru Y, co oznaczamy symbolem i czytamy: f jest funkcją przekształcającą (odwzorowującą, przeprowadzającą) zbiór X w zbiór Y.
Zbiór X nazywamy dziedziną funkcji, jego elementy zaś argumentami, z kolei zbiór Y to przeciwdziedzina.
Element przyporządkowany danemu
nazywamy wartością funkcji dla argumentu x albo obrazem tego argumentu. My będziemy stosować umowę, iż pod nazwą przeciwdziedzina, czy zbiór wartości rozumieć będziemy cały zbiór Y. Podzbiór zbioru Y złożony z tych elementów
, które zostały przyporządkowane jakimś argumentom, nazywać będziemy zaś obrazem zbioru X i oznaczać będziemy symbolem f(X).
Przeciwobrazem zbioru nazwiemy zbiór
.
Wykres funkcji na zbiorze nie jest tym samym co jej obraz f(A), gdyż pierwszy jest zbiorem par punktów, drugi zaś wyłącznie zbiorem elementów – choć oba, w sposób oczywisty, są ze sobą powiązane.
[edytuj] Definicja formalna
Precyzyjna definicja pojęcia funkcji wyrażona jest w języku teorii mnogości. Funkcja f jest po prostu relacją dwuargumentową określoną w zbiorze spełniającą warunek:
,
czyli: każdy element dziedziny musi być w relacji z dokładnie jednym elementem obrazu.
W matematyce określenia: funkcja, przekształcenie, odwzorowanie, transformacja, operator, działanie, itd. są synonimami, choć w różnych dyscyplinach matematycznych preferowane jest używanie niektórych z nich. Najczęściej podyktowane jest to względami historycznymi. Na przykład w geometrii mówimy najczęściej o przekształceniach płaszczyzny, a w analizie funkcjonalnej badamy własności operatorów.
Na funkcje można nakładać dodatkowe warunki, takie jak różnowartościowość, suriektywność, wzajemną jednoznaczność czy ciągłość.
Funkcje można rozpatrywać jako osobne obiekty i wykonywać na nich działania, takie jak dodawanie, mnożenie, czy składanie.