Stikstofmonoxide
Stikstofmonoxide | |
---|---|
|
|
Molecuulformule | NO |
Smiles | |
IUPAC | |
Andere namen | RCRA P076 |
CAS-nummer | 10102-43-9 |
EINECS-nummer | 233-271-0 |
EG-nummer | |
VN-nummer | 1660 |
Beschrijving | kleurloos gas |
Vergelijkbaar met | stikstofoxide, salpeterzuur |
|
|
T+, zeer giftig; O, oxiderend |
|
Carcinogeen | ja |
Hygroscopisch | |
Risico (R) en veiligheid (S) |
R-zinnen: R8,R26, R34 |
Omgang | gas niet inademen, contact vermijden |
Opslag | indien in gasfles: niet boven 52 °C laten uitkomen; verswijderd houden van hitte, vonken en open vlammen |
ADR-klasse | klasse 2.3, subrisico 5.18 |
MAC-waarde | 25 ppm of 30 mg/m³ |
LD50 (ratten) | mg/kg |
LD50 (konijnen) | mg/kg |
MSDS-fiches | Hazardous Chemical Database |
|
|
Aggregatietoestand | gas |
Kleur | kleurloos |
Dichtheid | g/cm³ |
Molmassa | 30,01 g/mol |
Smeltpunt | -163,6 °C |
Kookpunt | -151,7 °C |
Vlampunt | °C |
Zelfontbrandingstemperatuur | °C |
Dampdruk | Pa |
|
|
Oplosbaarheid in water | 0,067 g/L |
Goed oplosbaar in | |
Slecht oplosbaar in | water |
Onoplosbaar in | |
Dipoolmoment | D |
Viscositeit | Pa·S |
Kristalstructuur | |
|
|
ΔfG |
kJ/mol |
ΔfG |
kJ/mol |
ΔfG |
kJ/mol |
ΔfH |
90 kJ/mol |
ΔfH |
87,7 kJ/mol |
ΔfH |
kJ/mol |
S |
211 J/mol·K |
S |
J/mol·K |
S |
J/mol·K |
C |
J/mol·K |
Evenwichtsconstanten | |
Klassieke analyse | |
Spectra | |
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaard omstandigheden gebruikt (298,15K of 25°C, 1 bar) |
Stikstofmonoxide (systematische naam: stikstofmono-oxide) is een gas met de chemische formule NO. Het ontstaat onder andere bij verbrandingsprocessen in auto's en elektriciteitscentrales. Als het wordt opgelost in water, ontstaat er salpeterig zuur, HNO2 (te onderscheiden van salpeterzuur, HNO3). In de lucht reageert NO snel met zuurstof tot stikstofdioxide (NO2).
Stikstofmonoxide draagt bij aan luchtverontreiniging. Het draagt bij aan verzuring (door de reactie met water tot salpeterig zuur) en draagt bij aan de afbraak van de ozonlaag.
[bewerk] Rol van stikstofmonoxide (NO) in het lichaam
In de jaren 1980 werd ontdekt dat stikstofmonoxide een belangrijke intercellulaire signaalstof is. In het centrale zenuwstelsel is NO een neurotransmitter, en in het autonome zenuwstelsel is NO een neurotransmitter die gladde spiercellen ontspant, onder andere in het maagdarmkanaal en in de penis.
In de bloedvaten wordt NO door de endotheelcellen aangemaakt als vasodilaterende stof. In 1987 werd deze endothelium-derived relaxing factor geïdentificeerd als stikstofmonoxide. NO wordt door zogenoemde NO-sythase-enzymen aangemaakt uit het aminozuur arginine.
Sommige immuuncellen produceren grote hoeveelheden NO die toxisch zijn voor de onmiddellijke omgeving.
[bewerk] Nobelprijs en molecuul van het jaar
In 1992 werd NO door het blad Nature uitgeroepen tot molecuul van het jaar. In 1998 werd de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde uitgereikt aan Ferid Murad, Robert F. Furchgott, en Louis Ignarro voor de ontdekking van de biologische signaalfunctie van NO.
{{{afb_links}}} | Neurotransmitters | {{{afb_groot}}} | |
---|---|---|---|
Acetylcholine (ACh) - Adrenaline - Anandamide - Asparaginezuur (Asp) - β-lipoproteïne - Bombesine - Cholecystokinine (CCK) - Corticotropine (ACTH) - Dimethyltryptamine - Dopamine (DA) - Dynorfine - Endorfine - Enkefaline - γ-aminoboterzuur (GABA) - Gastrine - Glucagon - Glutaminezuur (Glu) - Glycine (Gly) - Histamine - Koolstofmonooxide (CO) - Leumorfine - Melatonine - Motiline - Neurofysine I - Neurofysine II - Neurokinine A - Neurokinine B - Neuropeptide A - Neuropeptide γ - Neuropeptide Y - Noradrenaline - Oxytocine - Peptide YY - Secretine - Serotonine (5-HT) - Somatostatine - Stikstofoxide (NO) - Substantie P - Vasopressine |
Bron(nen): |
|