Pitcairneilanden
| Pitcairn Islands | |||
|
|||
|
|
|||
| Basisgegevens | |||
| Officiële landstaal: | Engels, Pitcairnees | ||
| Hoofdstad: | Adamstown | ||
| Regeringsvorm: | Overzees Territorium van Verenigd Koninkrijk (gouverneur Richard Fell) | ||
| Religie: | Zevendedags Adventisten (100%) | ||
| Oppervlakte: | 47 km² (0%water) | ||
| Inwoners: | 46 (2004) (0,98 / km²) | ||
| Overige | |||
| Volkslied: | Come ye Blessed | ||
| Munteenheid: | Nieuw-Zeelandse dollar (NZD) |
||
| UTC: | -8,5 | ||
| Nationale feestdag: | Bountydag (23 januari) | ||
| Web | Code | Tel. | .pn | PCN | 872 | ||
De Pitcairneilanden zijn een groep van vijf eilanden halverwege Paaseiland en Tahiti waarvan alleen het gelijknamige hoofdeiland bewoond is.
De eilandengroep ligt in de zuidelijke Grote Oceaan aan het oosteinde van de Polynesische eilanden en vormt het enige Britse territorium in die regio. Het is één van de meest afgelegen plaatsen ter wereld, 5300 kilometer van het dichtstbijzijnde vasteland. Zo'n driemaal per jaar stopt er een schip op weg van Nieuw-Zeeland naar het Panama-kanaal om goederen af te leveren die een half jaar ervoor zijn besteld. Er is geen landingsbaan voor vliegtuigen.
De eilanden zijn vooral bekend door het feit dat de originele inwoners opvarenden waren van HMS Bounty die waren gaan muiten tegen hun gezagvoerder. Dit verhaal is opgetekend in het boek Muiterij op de Bounty en is later verschillende malen verfilmd.
Pitcairn is het minst bevolkte land ter wereld met minder dan 50 inwoners in 9 families.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
Hoofdartikel: Geschiedenis van Pitcairn
Pitcairn werd in 1767 ontdekt en genoemd naar de matroos die het als eerste in zicht kreeg; Robert Pitcairn. In 1790 landde een groep van muiters met het schip de HMS Bounty. Gezamenlijk met enkele tahitianen hielden zij zich hier gedurende achttien jaar schuil voor de Britse overheid. Toen in 1814 de Britse marine het eiland aandeed, bleek dat er nog slechts een muiter (John Adams) in leven was. Het enige dorp op het eiland, Adamstown, is naar hem vernoemd.
In 1838 werd de eilandengroep onderdeel van het Britse Rijk en is dat tot op heden nog steeds.
In de loop der jaren werd het eiland enige keren geëvacueerd, maar altijd keerden bewoners weer terug naar het eiland.
In 2004 werden zeven mannelijke bewoners van het eiland aangeklaagd voor 55 zaken van seksueel misbruik en verkrachting van vrouwen en meisjes, waarvan sommige niet ouder dan 11 jaar. Zes van de zeven werden schuldig bevonden. Vier kregen celstraffen van twee tot zes jaar, speciaal hiervoor zijn cellen gebouwd op het eiland. De oudste verdachte mag zijn celstraf thuis uitzitten. Twee mannen kregen taakstraffen. De rechters hadden bij de strafbepaling er rekening meegehouden dat zware straffen een nadelig effect zouden hebben op de gemeenschap, aangezien de mannen op Pitcairn de boten bedienen waarmee de voorraden voor het eiland ingeladen worden.
[bewerk] Politiek
Pitcairn wordt geleid door de gouverneur Richard Fell, als vertegenwoordiger van de koningin van het Verenigd Koninkrijk, Elisabeth II, die vanuit Nieuw-Zeeland de eilandengroep bestuurt en niet erg geliefd is onder de bevolking. Dit onder meer omdat hij de aanklachten wegens seksueel misbruik naar buiten heeft gebracht. Hun vrees dat de veroordeelde bewoners hun gevangenisstraf buiten het eiland zouden moeten doorbrengen is echter meegenomen in de strafpleiting, daar een aantal veroordeelden taakstraffen hebben gekregen, waardoor ze toch kunnen meehelpen bij het vissen en de dagelijkse noodzakelijke bezigheden en er speciaal voor een aantal andere veroordeelden cellen zijn gebouwd op het eiland.
De dagelijkse leiding is in handen van de burgemeester van Adamstown die eens per drie jaar wordt verkozen door de bevolking. Voor 1999 was dit de Magistraat, de voorzitter van de eilandraad. Door een herziening van de grondwet van de eilanden, veranderde dit echter. De eerste burgemeester was Steve Christian, een regelrechte afstammeling van de muiters. Deze is echter tot drie jaar cel veroordeeld voor seksueel misbruik. Hij is daarom ontslagen door de gouverneur op 30 oktober 2004. Zijn zus, oud-politiecommissaris Brenda Christian, volgde daarna tijdelijk haar broer op. Daarmee had Pitcairn voor het eerst in 214 jaar een vrouw als hoogste bestuurder. Op 15 december 2004 werd Jay Warren verkozen tot nieuwe burgemeester.
[bewerk] Geografie
Pitcairn bestaat uit de volgende eilanden; Pitcairn, Henderson, Ducie, Oeno en Sandy. De laatste twee worden ook wel gezamenlijk aangeduid als Oeno eiland. Pitcairn en Henderson zijn vulkanische eilanden en Ducie, Oeno en Sandy zijn koraalatollen (en hebben dus ook een vulkanische oorsprong).
Pitcairn is het enige bewoonde eiland van de archipel en is ongeveer 5 km² groot. De bevolkingsdichtheid is ongeveer 10/km².
Het eiland heeft geen vliegveld of haven. De enige manier om het te bereiken is per boot via Bounty Bay.
[bewerk] Cultuur
De cultuur van Pitcairn is net als de taal een mix van de Engelse en de Tahitiaanse cultuur. Later kwam daar door de vestiging van een succesvolle missie van de Zevendedags Adventisten een belangrijk element bij, dat de Pitcairnese cultuur zijn huidige vorm gaf. Deze missie zorgde onder andere voor het onderwijs tot 1948, toen er een onderwijzer werd gestuurd vanuit Nieuw-Zeeland. De laatste jaren is het aantal bezoekers aan de kerk echter teruggelopen, met nog ongeveer 8 inwoners die regelmatig een dienst bezoeken. Ook is de invloed van de Tahitiaanse cultuur teruggelopen tot het vlechten van manden en het maken van houten replica's van de HMS Bounty uit lokaal hout.
Een aantal zaken zijn karakteristiek voor het eiland. Zo is er een eigen creoolse taal ontwikkeld; het Pitcairnees en zijn door de invloed van de Zevendedagsadventistenmissie een aantal zaken taboe. Het tonen van genegenheid in het openbaar, dansen, varkensvlees, vis zonder schaal en alcoholische dranken zijn namelijk verboden. Echter in 2003 leek het verbod op alcohol niet zo goed meer te werken, daar verscheidene families het begonnen te gebruiken.
De verdeling van het land is ingesteld door muiter Fletcher Christian in 1790 en is gebaseerd op een systeem van overerving door familie-eigenschap.
[bewerk] Externe links
- Map of Pitcairn
- site van de overheid
- Kaart Oceanië: Locatie Pitcairn: Rechts van Frans-Polynesië(Let op!: 1,7 mb)
- Adventisten: Turning Point for Historic Adventist Community on Pitcairn Island (2001)
|
|
 |
|---|---|
|
Alderney | Anguilla | Ascension | Bermuda | Brits Antarctisch Territorium | Britse Maagdeneilanden | Brits Territorium in de Indische Oceaan | Caymaneilanden | Falklandeilanden | Gibraltar | Guernsey | Jersey | Man | Montserrat | Pitcairneilanden | Sark | Sint-Helena | Tristan da Cunha | Turks- en Caicoseilanden | Zuid–Georgië en de Zuidelijke Sandwicheilanden |
|
| Landen en gebieden in Oceanië | ||
|---|---|---|
|
Onafhankelijke landen: Australië | Fiji | Kiribati | Marshalleilanden | Micronesia | Nauru | Nieuw-Zeeland | Palau | Papoea-Nieuw-Guinea | Salomonseilanden | Tonga | Tuvalu | Vanuatu | Samoa |
||
| Andere gebieden in Oceanië: Amerikaans-Samoa | Cookeilanden | Frans Polynesië | Guam | Hawaï | Nieuw-Caledonië | Niue | Noordelijke Marianen | Norfolk | Pitcairneilanden | Tokelau-eilanden | Wallis en Futuna | ||
| Etnologische indeling: Melanesië | Micronesië | Polynesië | ||
