Messiasbelijders

Dit is een beveiligde pagina. Als u een wijziging in dit artikel wilt aanbrengen, kunt u dit doen op Messiasbelijders/nieuw. Een toelichting op dit verzoek en de tekst die u gewijzigd wilt hebben kunt u op de bijbehorende overlegpagina plaatsen.

Messiasbelijders (geven zich ook wel uit voor Messiaanse joden) is een evangelische beweging waarin niet-Joden en Joden die geloven dat de in de Hebreeuwse Bijbel beloofde Messias naar de aarde is gekomen in de persoon van Jezus en zich houden aan sommige voorschriften en gebruiken van het jodendom. ^[1].

De Messiasbelijders onderscheiden zich van de volgende groepen:

• De joden.
• Andere christenen die hun christelijk geloof in hogere mate laten inspirereren door het jodendom, dan de gedeelten van het jodendom die in het christendom toch al zijn overgenomen, bijvoorbeeld de Zevendedagsadventisten.
• Etnische Joden die het christendom hebben aangenomen, en dit niet combineren met het zich houden aan sommige joodse wetten. Deze Joden zijn aangesloten bij een ander kerkgenootschap dan die van de Messiasbelijders of hebben geen band met een specifieke kerkgenootschap.

Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geloof 3 Aantal 4 Controversie 5 Zie ook 6 Voetnoten

Geschiedenis

De eerste joden die geloofden dat Jezus Christus de messias was, worden beschreven in het Nieuwe Testament van de bijbel. Zij hielden zich aan de joodse wet. De vroeg-christelijke kerk hanteerde voor hen de benaming “joden-christenen”. De benaming "Messiasbelijdende joden" is ontstaan aan het begin van de 20ste eeuw, uit groepen joden en niet-joden in het toenmalige Palestina, in het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en in Frankrijk^[2].

Uit de al langer bestaande behoefte om het "joodse" karakter van het christelijk evangelie naar voren te laten komen, werd in 1915 de “Messianic Jewish Alliance of America”, een organisatie die in het Nederlands anno 2006 bekend is onder de naam “Internationale Alliantie van Messiasbelijdende Joodse Gemeenten en Synagogen” ^[3]. In Nederland is de organisatie vertegenwoordigd door de "Messiasbelijdende Joodse Gemeente" Beth Yeshua in Amsterdam. Voorganger is Messiaanse Rabbijn Erwteman, de verhouding van joden versus niet-joden is 40% om 60% ^[4]. Verder kent Nederland Hadderech, "een vereniging van Jesjoea Hammasjiach belijdende joden". Deze organisatie heette tot 1969 nog "Nederlandse Vereniging van Joden-Christenen". De benaming joden-christenen christen-joden verdween sinds de oprichting van Israël in 1948 steeds meer naar de achtergrond, doordat de leden zich steeds meer in de eerste plaats "joods" begonnen te voelen in plaats van christen ^[5].

Geloof

Groeperingen van "messiasbelijdende joden" zien hun eigen situatie als een voortzetting van de situatie zoals die bestond vóór de concilies van Nicea en Chacedon in de vierde eeuw, een tijd waarin er eenheid was tussen joodse en niet-joodse gelovigen, een tijd waarin naar hun zeggen de joodse wet en de genade de twee kernpunten van het evangelie waren ^[4]. De groepering hecht er grote waarde aan om de regels en verordeningen te volgen die God in zowel het Oude als het Nieuwe Testament heeft ingesteld voor zowel Joden als niet-Joden. Dit wordt gezien in navolging van de woorden van Jezus, die volgens (bijbelboek) sprak dat hij niet was gekomen om de joodse wet te ontbinden, maar om deze te vervullen ^[3]. De Messiasbelijders vieren joodse feesten zoals Pesach, Chanoeka, Rosj Hasjana en Jom Kippoer maar geven er ook een christelijke invulling aan. Ook zeggen zij joodse gebeden zoals het Sjema en Kaddisj. Sommigen volgen de kasjroet, de joodse spijswetten. Een geestelijk leider van Messiasbelijders noemt zich zelfs soms een rabbijn. Ze geven er de voorkeur aan Jezus bij een van zijn Hebreeuwse namen te noemen, namelijk Jesjoea of Jesjoea Hamasjiach (Jezus de Massias). Het Oude en Nieuwe Testament worden vaak onder Hebreeuwse namen genoemd (Tenach en Briet Chadasja).

Evenals de overige orthodoxe christenen geloven Messiasbelijders dat Jezus eens zal terugkeren naar de aarde om het koninkrijk van God te vestigen. Een overtuiging die onder hen naar verhouding meer speelt dan onder andere orthodoxe christenen is hun overtuiging dat het moment van de terugkomst van Jezus ervan afhangt of de Joden Jezus zullen aannemen als hun Messias ^[6]. Velen onder hen leggen Matteüs 23:39 (Ik verzeker jullie: vanaf nu zullen jullie mij niet meer zien, tot de tijd dat je zult zeggen: "Gezegend hij die komt in de naam van de Heer!", een uitspraak van Jezus) ^[7] zo uit dat het Joodse volk of op zijn minst een groot deel daarvan, in Jezus zal moeten geloven voordat hij terug zal komen.

De Messiasbelijders worden vaak ingedeeld onder het christendom, maar zijzelf zijn terughoudend om zichzelf als zodanig aan te duiden. Zij negeren soms gedeelten van het Nieuwe Testament, zoals bijvoorbeeld Galaten 5:2 Luister goed naar wat ik nu zeg: Als u erop rekent dat het met God in orde komt door u te laten besnijden en de Joodse wetten te houden, zal Christus u niet redden!. Ook zien ze Jezus niet altijd als Zoon van God.

De religie van de Messiasbelijders kan ook beschreven worden als een syncretische religie, dus als een samenvoegsel van het christendom en het jodendom.

Aantal

Volgens een heel hoge schatting zijn er aan het begin van de 21ste eeuw wereldwijd meer dan 300.000 ^[2] mensen die zich Messiasbelijders noemen. De Messiasbelijders schatten het aantal zelf overigens meestal veel lager (50.00-150.000). Het grootste deel van deze gemeenschap bevindt zich in de Verenigde Staten. Het Duitse christelijke persbureau Idea beweerde in 2003 dat het aantal "Messiasbelijdende joden" dat zich in Israël bevond in 20 jaar tijd was vertwintigvoudigd van 300 naar 6000^[8]. Zij zouden verspreid zijn over 75 Messiasbelijdende gemeenten met Hebreeuwssprekende Joden, 20 gemeenten van Joods-Russische immigranten en 5 gemeenten van Ethiopische Joden ^[9]. Hoeveel van deze getallen Joden beschrijven, valt niet goed op te maken. Volgens hervormd theoloog Cohen Stuart, in een interview met Trouw in 2001, gaat het bij evangelisatie-organisaties vaak om fondsenwerving, en wordt het aantal geschatte "Messiasbelijdende joden" steeds opgeschroefd, om kerkleden ruimhartiger te laten doneren ^[10].

Over zending, het verspreiden van het geloof onder joden, bestaan verschillende opvattingen. Zo zijn er veel Messiasbelijders die evangelisatie hoog in het vaandel hebben staan en dit financieel sponsoren. Sommigen van hen stellen zelfs dat het anti-semitisch is om de andere joden niet tot het christendom proberen te bekeren ^[11]. De Messiasbelijdende rabbijn Erwteman beweert echter dat zij tégen zending zijn, "omdat dit meestal wordt gedaan zonder de verootmoediging in verband met wat in de naam van Yeshua aan wandaden ons volk is aangedaan." Volgens hem is het vertellen van het "Goede Nieuws" echter vanuit wederzijds vertrouwen wél mogelijk, en van belang ^[12].

Controversie

De term “Messiasbelijdende joden” is in dagelijks spraakgebruik onder West-Europese christenen redelijk gemeengoed, maar stuit op enige controverse. Allereerst omdat de "Messiasbelijdende joden" meestal helemaal geen Joden zijn. Joden die het joodse geloof aanhangen beschouwen de aanhangers van deze bewegingen alleen als Joden, als ze dat vanwege hun moeder toch al waren. Ook religieus gezien heeft het jodendom geen aanknopingspunt met deze religie. Vrijwel alle joden beschouwen de religie dan als een onderdeel van het christendom, waartoe de grootste kerk van de Messiasbelijders ("Joden voor Jezus") ook officieel behoort. De Joods-Nederlandse rabbijn Van der Kamp zei in een debat met de messiasbelijdende rabbijn Joseph Ben Zwi in 1998 dat er in de joodse traditie geen plaats was voor Jezus als Messias. Een Jood die Jezus ziet als Messias, praktiseerde in zijn ogen niet het jodendom, maar het christendom. Ben Zwi, voorganger van een messiasbelijdende gemeente in Jeruzalem, benadrukte echter dat hij als Jood het jodendom en het christendom daarentegen niet zag als twee verschillende religies. Naar zijn mening was het de christelijke kerk die terug zou moeten naar zijn joodse wortels^[13].

De aanwezigheid van Messiasbelijders levert in Israël regelmatig wrijving op. Zo werd er begin 1998 een anti-zendingswet ingediend in de Knesset, die voortkwam uit angst voor christelijke bekeringsdrang. Het wetsvoorstel zette zware straffen op verspreiding van evangelisatiemateriaal en openbare prediking door buitenlandse godsdienstige organisaties ^[13]. Daarnaast vormen de Messiasbelijders een uitzondering binnen de Wet op Terugkeer die het voor Joden en familieleden mogelijk maakt om zich in Israël te vestigen; Volgens een amandement op deze wet uit de jaren 70 onder de restrictie voor mensen "behorende tot een andere religie" ^[14]. Verder klinken er met enige regelmaat geluiden over intimidaties en demonstraties ^[15] van orthodoxe joden die diensten van Messiasbelijders verstoren. Minister Bot bevestigde dit in 2006 na kamervragen vanuit de SGP en de ChristenUnie ^[16] .

Zie ook

• Christelijke visies op het jodendom
• Joodse visies op het christendom

Voetnoten

1. ↑ Messiasbelijders / Nieuw platform sabbatsvierders, door Lodewijk Dros, 1 juli 2006, Trouw
2. ↑ ^2,0 2,1 Naar een Tweede concilie van Jeruzalem, verslag van een toespraak over Messiasbelijdende Joden van de Rooms-katholieke diaken Johannes Fichtenbauer en priester-theoloog Peter Hocken tijdens de RELaY-conferentie, 3-7 maart 1999 in Helvoirt, samengevat door Kees Slijkerman (HTML-versie)
3. ↑ ^3,0 3,1 B. van Gelder en E.G. Hoekstra, “Spoorzoeken in de bonte wereld van geloven en denken”, 21ste druk, 2004, ISBN 9043507326
4. ↑ ^4,0 4,1 E.G. Hoekstra en M.H. Ypenburg, “Wegwijs in religieus en levensbeschouwelijk Nederland”, 2000, derde druk, ISBN 9043500283
5. ↑ Hadderech, beschrijving van de organisatie door J. Akker in het tijdschrift "Vrede over Israël", jaargang 48 nr. 3, mei 2004
6. ↑ Vrede komt als Israël zich bekeert, door Rein Visscher, 29 augustus 2005, Nederlands Dagblad
7. ↑ Matteüs 23 op www.biblija.net (NBV-vertaling)
8. ↑ In 1993 werd hun aantal geschat op twee tot vijfduizend, volgens het artikel "Jezus-gelovigen hopen op nieuwe wet" in Trouw, 24 februari 1993. Niet bekend is door wie deze schatting toen is gemaakt.
9. ↑ Israël telt meer Messiasbelijders, 2 juli 2003, Reformatorisch Dagblad
10. ↑ "Luis-in-de-pels Cohen Stuart loopt weer los", Trouw, 16 februari 2001, door Lodewijk Dros
11. ↑ "Bidden voor witte bonen/Jodenzending", Trouw, 11 januari 1999, door Koert van der Velde
12. ↑ "De joden met rust laten met hun geloof is modern anti-semitisme; Roèk Lion Erwteman gelooft dat Jezus de messias der joden is", Trouw, 28 juni 1994, door Cokky van Limpt
13. ↑ ^13,0 13,1 "Anti-bekeringswet Israël aanleiding tot fel debat", 28 maart 1998, Trouw
14. ↑ "Wie is Jood blijft vraag van alle tijden", Trouw, 21 april 1999, Cokky van Limpt
15. ↑ De grenzen van Israëls geloofsvrijheid, 30 december 2005, Reformatorisch Dagblad
16. ↑ Beantwoording kamervragen Van der Staaij en Huizinga-Heringa over intimidatie van Messiasbelijdende Joden in Israël, 6 februari 2006

{{{afb_links}}}	Christendom (Portaal)		{{{afb_groot}}}
Bijbel - Jezus - Heilige Geest - Maria - Kerk - Monnik - Paus - Kardinaal - Bisschop - Priester - Pastoor - Kapelaan - Diaken - Dominee - Doop - Belijdenis - Avondmaal - Eucharistie - Liturgie - Liturgisch vaatwerk - Zonde - Vrijzinnig protestantisme - Vergeving - Geschiedenis van het christendom - Christendom van A tot Z