Lamantijnen
| Lamantijnen | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Carabische lamantijn met kalf |
||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||
|
||||||||||
| Geslacht | ||||||||||
| Trichechus | ||||||||||
| Soorten | ||||||||||
|
Trichechus inunguis |
Lamantijnen behoren tot het geslacht Trichechus en bestaan al meer dan 50 miljoen jaar. Het zijn grote zoogdieren die in het water leven en worden ook wel zeekoeien genoemd. Ze vertonen overeenkomsten met de olifanten.
De familie Trichechidae onderscheiden zich van de Doejongs (Dugongidae) door hun schedelvorm en de vorm van de staart. De staart van een Lamantijn heeft de vorm van een peddel, terwijl die van een Doejong gevorkt is.
Lamantijnen zijn planteneters (herbivoren), die de meeste tijd besteden aan het grazen in ondiepe wateren. Ze leven van waterplanten zoals zeegras. Ze komen voor in de moerasachtige kustwateren van Noord- en Centraal-Amerika, de Caraïbische Zee en de Westkust van Afrika.
- De West-Afrikaanse lamantijn (Trichechus senegalensis) komt aan de Westkust van Afrika voor, is 2,5 tot 4,5 m lang en weegt 200 tot 600 kg.
- De Amazone-lamantijn (T. inunguis) komt aan de Oostkust van Zuid-Amerika voor en leeft in zoet water. Deze lamantijn kan 3 m lang en 450 kg zwaar worden. De Amazone-lamantijn lijkt veel op de Caribische lamantijn maar is iets kleiner en heeft karakteristieke witte vlekken op de borst en buik.
- De Caribische lamantijn (T. manatus) komt voor in West-Indië en de Caraïbische Zee en is egaal grijs van kleur. Door algengroei op de huid zien ze er soms groen uit. Deze lamantijn kan 60 jaar oud worden. De Floridase lamantijn wordt door sommigen als een aparte soort beschouwd, maar wordt tegenwoordig als een ondersoort van T. manatus gezien. Deze lamantijn kan 2,5 tot 4,5 m lang worden, 200 tot 600 kg zwaar en leeft zowel in zoet als zout water. Het dier is nu beschermd, maar werd vroeger bejaagd voor de olie en het vlees.
De West-Indische lamantijn is een bedreigde diersoort. Hoewel het weinig natuurlijke vijanden heeft, is de soort door menselijk handelen teruggelopen. Hun leefgebied is kleiner geworden en vele dieren worden gewond door de schroef van buitenboordmotoren. Ook slikken velen vistuig, vishaken en lood in. Het ingeslikte nijlondraad leidt tot een langzame dood door verstopping van het spijsverteringskanaal. Dit kanaal bestaat uit een samengestelde maag en een zeer lange darm.
[bewerk] Aanpassing aan leefomgeving
Lamantijnen zijn aangepast aan het leven onder water. Hun lichaam is torpedovormig en hun voorpoten en staart zijn omgevormd tot vinnen. De achterpoten zijn verdwenen. Ze hebben geen oorschelpen en ze kunnen hun neusgaten afsluiten. De tandwisseling is horizontaal. De lamantijn heeft opgezwollen, beweeglijke lippen voor het aftrekken van het zeegras en hoornplaten op het harde gehemelte en in de onderkaak voor het kauwen van hun voedsel.
De mannetjes hebben in de bovenkaak twee korte, niet-functionele stoottanden.
De lamantijn moet tenminste elke 20 minuten een keer boven komen om adem te halen. Als de lamatijn wil slapen kan dat alleen tussen twee ademhalingen in.
Lamantijnen komen in groepen bij elektriciteitscentrales voor, omdat het water daar warmer is. Nu centrales sluiten probeert de U.S. Fish and Wildlife Service een andere manier te vinden om het water te verwarmen.
[bewerk] Voortplanting
De draagtijd van een lamantijn is ongeveer één jaar en ze brengt per keer één jong ter wereld. De geboorte vindt onder water plaats. De melkklieren bevinden zich op de borst. Verhalen over zeemeerminnen zouden afkomstig kunnen zijn van de manier van zogen, omdat het jong soms in horizontale stand wordt gezoogd. Afhankelijk van de soort duurt het ongeveer vijf jaar voordat de lamantijn geslachtsrijp is.
- De West-Afrikaanse lamantijn weegt bij de geboorte 18 tot 27 kg en is dan 1 m lang.
- De Amazone-lamantijn weegt bij de geboorte 10 tot 15 kg en is dan 0,9 m lang.
- De Caribische lamantijn weegt bij de geboorte 18 tot 27 kg en is dan 1,2 m lang.
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Manatee op Wikimedia Commons. |
