Jules Persyn
Jules Persyn (Wachtebeke, 20 april 1878 - Broechem, 10 oktober 1933), is een Vlaamse schrijver en literatuurcriticus die vooral bekend staat voor zijn essays en schrijversbiografieën.
Hij studeerde wijsbegeerte in Rome maar stapte na twee jaar uit de opleiding en kwam terug naar België. Daar studeerde hij Germaanse filologie aan de universiteit van Leuven, een studie die hij succesvol beëindigde in 1902.
In 1905 werd hij docent aan de Katholieke Hogeschool voor Vrouwen, in 1909 aan het Hoger Handelsinstituut in Antwerpen. Hij werd ook hoogleraar aan de Gentse universiteit.
Van 1907 tot 1924 nam hij de leiding van het literaire tijdschrift "Dietsche Warande en Belfort" op zich (hoofdredacteur).
Tijdens W.O. I woonde Persyn in eerst in Engeland en daarna in Nederland.
In 1918 werd hij als hoogleraar ontslagen, maar later weer in ere hersteld.
Jules Persyn zou werkverslaafd geweest zijn, en regelmatig zware depressies doorgemaakt hebben. Hij kwam noodlottig om het leven te Broechem op 10 oktober 1933. Zijn lichaam werd gevonden in een waterput.
[bewerk] Bibliografie
- Kiezen, smaken en schrijven (1907)
- Over letterkunde (1907-1919)
- L. van Deyssel, O.K. de Laey (1910)
- Kritisch kleingoed (1910-1914)
- Dr. Schaepman (1912-1927)
- A Glance at the Soul of the Low Countries (1916, Nederl. vert. 1936)
- Aesthetische verantwoordingen (1925)
- A. Snieders en zijn tijd (1925-1926)
- Gedenkdagen (1927)
- Hendrik Ibsen (1928-1929)
- A. Steenhoff-Smulders en M. Koenen (1931)
- Studiën en lezingen (1931-1932)
