François Mitterrand
François Mitterrand (Jarnac, 26 oktober 1916 – Parijs, 8 januari 1996) was president van Frankrijk van 1981 tot 1995.
Mitterrand werd geboren te Jarnac in het departement Charente. Hij studeerde rechten en politieke wetenschappen. In de Tweede Wereldoorlog nam hij actief deel aan het Franse verzet en hij was betrokken bij de UDSR, de Union Démocratique et Socialiste de la Résistance (Democratische en socialistische unie van het verzet), een partij die na de oorlog werd opgericht en die voortkwam uit de verzetsgroepen.
Tussen 1946 en 1958 bekleedde Mitterrand tal van openbare functies onder de vierde republiek. In 1953 werd hij gekozen tot Conseiller Général van het canton Montsauche (in de Morvan); de raad, waarvan hij later voorzitter werd, zetelde in Nièvre. Van 1954 tot 1955 volgde een episode als minister van binnenlandse zaken in het kabinet van Pierre Mendès France. In 1959 werd hij gekozen tot burgemeester van Château-Chinon. Van 1959 tot 1962 was hij senator voor het departement Nièvre. In 1962 kwam hij terug in zijn oude functie als afgevaardigde van die streek, wat hij tot in 1981 bleef.
In 1965 streed Mitterrand als voornaamste linkse tegenkandidaat van generaal Charles de Gaulle om het Franse presidentschap, maar verloor in de tweede ronde. Met De Gaulle aan de macht verdween Mitterrand tijdelijk van het landelijke politieke toneel, en in 1969 steunde hij de kandidatuur van Alain Poher. Maar in 1971 kwam hij terug als secretaris van de nieuwe Socialistische Partij, een fusie van de SFIO met zijn eigen Radicalen en wat kleinere groeperingen.
Na het overlijden van Georges Pompidou deed Mitterrand in 1974 opnieuw een gooi naar het presidentschap. Deze keer moest hij het opnemen tegen Valéry Giscard d'Estaing; hij verloor wederom.
In 1981 wist hij tenslotte de zittende president, Giscard d'Estaing, te verslaan.
Hij benoemde Pierre Mauroy tot zijn minister-president. Een ambitieus programma werd aangevat waarin de sociale zekerheid werd uitgebreid en de doodstraf werd afgeschaft. Het cultureel klimaat werd veel vrijer.
Verslechterende economische omstandigheden dwongen Mitterrand al in 1984 tot een grootscheeps bezuinigingsprogramma, en hij verving Mauroy door de econoom Laurent Fabius.
Diens versoberingsbeleid ging ten koste van de populariteit van de Socialistische Partij. De parlementsverkiezingen van 1986 werden verloren, en de vijfde republiek maakte kennis met de "cohabitation". De linkse president moest zijn termijn volmaken met de gaullist Jacques Chirac als premier.
In 1988 stonden president en premier tegenover elkaar in de presidentsverkiezingen. De populariteit van Chirac was na twee jaar regeren gekelderd, en "oompje" Mitterrand kreeg van de kiezers een nieuw mandaat van zeven jaar. Terstond schreef hij parlementsverkiezingen uit, waarbij de socialisten de meerderheid herwonnen. Premier werd Michel Rocard.
Voor de verkiezingen van mei 1995 stelde Mitterrand, die al sinds 1981 aan prostaatkanker leed, zich niet opnieuw herkiesbaar. Jacques Chirac en Lionel Jospin voerden de strijd om het presidentschap, waarbij de eerste won. Mitterrand stierf tenslotte op 79-jarige leeftijd in Parijs, na een lang ziekteproces. Hij werd begraven in het familiegraf in Jarnac in Charente.
In juli 2005 werd bekend dat Mitterrand zelf toestemming had gegeven voor de bomaanslag op de Rainbow Warrior van Greenpeace in 1985, hoewel hij destijds deze daad in het openbaar scherp had veroordeeld.
[bewerk] Beleid
Tijdens zijn bewind moest hij door enkele zure appels bijten zoals de devaluatie van de Franse frank en de cohabitation.
Mitterand was een groot voorstander van de Europese Unie en was samen met Helmut Kohl een van de grote Euro-trekkers van zijn generatie. Tijdens zijn laatste ambstermijn ging het zelfs zover dat er tussen premier en president een soort scheiding van de taken ontstond waarbij Mitterand zich niet meer bezighield met de binnenlandse politiek en de premier zich zonder veel tegenstand achter Mitterands Europees beleid schaarde.
[bewerk] Trivia
Een van Mitterrands meest beroemde uitspraken is geen politieke uitspraak. Toen in 1994 het blad Paris-Match het bestaan van zijn onechte dochter aan het licht bracht, reageerde Mitterrand namelijk met de gevleugelde woorden et alors (en dan ...).
| Voorganger: Valéry Giscard d'Estaing |
President van Frankrijk 1981-1995 |
Opvolger: Jacques Chirac |
