Edward VII van het Verenigd Koninkrijk
| 1841-1910 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Engeland | ||||||
|
||||||
|
Albert Edward (Londen, 9 november 1841 – aldaar, 6 mei 1910) was koning van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland en keizer van India van 1901 tot 1910. Hij was het tweede kind en de oudste zoon van koningin Victoria en Albert van Saksen-Coburg-Gotha en nam de naam aan van het huis van zijn vader. Hij was daarmee de eerste en laatste vorst uit het huis van die naam. Hij werd in zijn familie gemeenzaam Bertie genoemd.
Edward trouwde in 1863 met prinses Alexandra van Denemarken, dochter van koning Christiaan IX van Denemarken. Zij kregen drie zoons en drie dochters:
- Prins Albert Victor (1864-1892), in 1891 verloofd met Mary van Teck (1867-1953), die later huwde met zijn broer George V
- George V (1865-1936)
- Louise (1867-1931), gehuwd met Alexander Duff, 1ste hertog van Fife (1849-1912)
- Victoria (1868-1935)
- Maud (1869-1938), gehuwd met koning Haakon VII van Noorwegen (1872-1957)
- Alexander (1871-1871).
Koningin Victoria had het niet zo op Edward, die een lastige jongen was. Na zijn huwelijk kon hij enigszins ontsnappen aan haar dominantie, maar ook na de dood van Albert gunde zij haar zoon geen officiële rol. Edward kwam in opstand tegen deze behandeling en gaf zich steeds meer over aan de geneugten des levens: vrouwen, eten en drinken, gokken, reizen en sport. Alexandra negeerde zijn vele buitenechtelijke activiteiten, die hij tot aan zijn dood wist vol te houden.
Ondanks zijn slechte naam volgde hij toch zijn moeder op, waar hij gezien de lange regeringsperiode van Victoria lang op had moeten wachten. De verwachtingen van zijn moeder ten spijt, vatte Edward zijn taken serieus op. Door zijn eerdere reislust had hij een uitgebreid netwerk opgebouwd. Bovendien had hij door de huwelijken van zijn broers en zusters veel familieleden in de Europese vorstenhuizen en andere hoge kringen. Hierdoor kon hij politiek effectief optreden bij allerlei onderhandelingen. Zijn streven was om de betrekkingen met Frankrijk en Rusland te verbeteren om zo een tegenwicht te kunnen vormen tegen de Duitse expansiedrang. Edward wist door zijn goede kennis van Frankrijk en de Franse taal bij te dragen aan de vorming van de "Entente Cordiale", het bondgenootschap van Frankrijk en Groot-Brittannië. De vijandschap tussen keizer Wilhelm van Duitsland en Edward, oom en neef, heeft daarentegen bijgedragen aan het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog.
Ondanks zijn seksuele escapades wist hij door zijn flamboyante stijl in kleding en optreden het hart van de Britten te winnen. Edward speelde als constitutioneel vorst een belangrijke rol bij het verkleinen van de macht van het Hogerhuis ten gunste van de macht van het Lagerhuis en de regering. De koning steunde zijn premier toen deze tegenstand in het Hogerhuis overwon met het dreigement om honderden nieuwe, regeringsgetrouwe "Peers" te benoemen.
Tijdens zijn regering speelde de nieuwe sociale wetgeving een belangrijke rol. In 1902 kwam de onderwijswet tot stand, waarbij de subsidiëring van het middelbaar onderwijs werd geregeld. Ook zorgde de liberale regering voor betere wetgeving voor kinderen en ouderen en voor de gezondheidszorg. Dit zorgde wel voor de nodige financiële problemen die door de hogere belastingen tot een crisis leidden.
Edwards korte regering was, ondanks zijn kleurrijk te noemen persoonlijke leven en de twijfels die zijn moeder over hem had, een succes. Afgezien van de nasleep van de Boerenoorlog in Zuid-Afrika (1899- 1902) was het ook een vreedzame periode.
Edward was een Esperantist. Hij zei: "Ik denk dat het Esperanto een grote winst is voor de mensheid en mijn wens is dat het spoedig een groot succes zal worden."
Edward, veel te zwaarlijvig en een fanatiek roker, stierf in 1910 aan een hartaanval en werd begraven in Windsor Castle. Zijn tweede zoon volgde hem op als George V.
Edward was vooral via zijn moeder en schoonvader verwant met zeer veel andere Europese monarchen en stond bekend als de "oom van Europa". Wilhelm II van Duitsland, Nicolaas II van Rusland, Alfons XIII van Spanje en Karel Eduard van Saksen-Coburg-Gotha waren neven van hem. Haakon VII van Noorwegen was zijn schoonzoon, George I van Griekenland en Frederik VIII van Denemarken zwagers. Albert I van België, Emanuel II van Portugal en Ferdinand van Bulgarije waren ook familie.
[bewerk] Trivia
Ter gelegenheid van de kroning van Edward VII werd op het kanaaleiland Jersey een bloemencorso, de Battle of Flowers gehouden. Dit wordt sindsdien jaarlijks herhaald.
