Kameroen

Republic of Cameroon
République du Cameroun

Vlag van Kameroen

Basisgegevens

Officiële landstaal: Engels, Frans

Hoofdstad: Yaoundé

Regeringsvorm: republiek

Religie: Inheems 40%, Christelijk 40%, Moslim 20%

Oppervlakte: 475.440 km² (0,8%water)

Inwoners: 16,9 miljoen (36 / km²)

Overige

Volkslied: Chant de Ralliement

Munteenheid: CFA-frank (XAF)

UTC: +1

Nationale feestdag: 20 mei
dag van de republiek

Web | Code | Tel. .cm | CAM | 237

Kameroen is een land in West-Afrika met bijna 17 miljoen inwoners, ontstaan op 1 januari 1961 door samenvoeging van het door Frankrijk gekoloniseerde land en een deel van Brits Kameroen. Voor de Eerste Wereldoorlog was Kameroen een Duitse kolonie.

Kameroen kent een politiek stabiel klimaat, en is daardoor in staat geweest om een goede infrastructuur op te bouwen. Ook kent het land goede landbouw en olie-industrie. Er zijn bewegingen gaande in de richting van democratie, maar tot dusver is de macht in het land in handen van een kleine minderheid. De huidige President is Paul Biya met als Eerste minister Ephraim Inoni.

[bewerk] Geschiedenis

Kameroen werd in de 15e eeuw (1472) ontdekt door de Portugees Fernão do Pó. Tijdens 1 van hun vele reizen voeren ze langs de kust van Kameroen en waren ze onder de indruk van de grote garnalen die zich in de rivieren situeerden. Daarom gaven ze het land de naam “Cameroes”, wat de Portugese benaming voor garnalen is.

In 1837 stond koning Bimbia een deel van de kuststrook af aan de Britten. Na het Congres van Berlijn werd Kameroen echter een Duits protectoraat onder de naam Duits Noordwest Afrika en vanaf 1901 Kamerun genoemd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) werd Kamerun door de Fransen en de Britten veroverd. Na de oorlog werd Kameroen opgesplitst in een Frans deel en een Brits deel, resp. Cameroun en Cameroons genaamd. Beide gebieden waren echter geen koloniën maar werden mandaatgebieden van de Volkenbond.

In 1922 kreeg Cameroun reeds beperkt zelfbestuur. Na de opheffing van de Volkenbond in 1946 werden Cameroun en Cameroons mandaatgebieden van de VN. In 1954 werd Cameroons onderdeel van de Federatie van Nigeria.

In 1959 werd Cameroun onder de naam République du Cameroun een autonome republiek binnen de Franse Gemeenschap. nationalistisch leider El Hadj Ahmadou Babatoura Ahidjo van de Union du Camerounais (UC) als premier. Een jaar later werd het land onafhankelijk met Ahidjo als president. Tijdens de onafhankelijkheidsviering (1 januari 1960) moesten de nog aanwezige Franse troepen en de Nationale Garde van Cameroun reeds een communistisch getinte revolte onderdrukken.

In 1961 werd in Cameroons een referendum gehouden onder de bevolking. De bevolking sprak zich hierin uit voor een federatie met Cameroun. Op 1 oktober 1961 werden de République du Cameroun en Cameroons samengevoegd tot de Federale Republiek Kameroen. Ahidjo werd federaal president en zowel Cameroun (nu Oost-Kameroen genaamd) en Cameroons (nu West-Kameroen genaamd) werden autonome provincies met eigen premiers.

In 1966 fuseerden Ahidjo's UC en de partij van West-Kameroenese John Ngu Foncha - de Kamerun National Democratic Party - tot de Union National du Camerounais. Andere oppositiepartijen werden verboden. Om zijn positie als president te versterken werd in 1972 de federale structuur van Kameroen opgeheven d.m.v. een referendum en werd Kameroen onder de naam Republiek Kameroen een gecentraliseerde (unitaire) eenheidsstaat. Ahidjo's autoritaire bewind, steunde vooral op Frankrijk en West-Europese landen. De gevangenissen zaten vol met opponenten en mensen die kritiek op zijn bewind hadden.

In 1982 trad Ahidjo om onduidelijke redenen als president af. Paul Biya, minister-president sinds 1972, volgde hem als president op. Ahidjo bleef echter als partijleider van UNC een machtsfactor.

In 1984 dwong Biya Ahidjo al zijn functies op te geven. Tijdens het partijcongres van de UNC werd Biya tot partijvoorzitter gekozen. Hij wijzigde de naam van de UNC in Rassemblement Démocratique du Peuple Camerounais/Cameroonian People's Democratic Rally (RDPC/CPDR). Biya werd in hetzelfde jaar tot president gekozen. Noordelingen, die tot dan toe geen invloed hadden, werden op belangrijke posten benoemd. Niet iedereen was blij met de nieuwe machtspositie. Een groep zuidelijke militairen pleegden nog in 1984 een mislukte coup.

Onder Biya bleven de banden met het Westen en Frankrijk hecht. Na de val van de communistische regimes in Oost-Europa woei er een democratische wind over de wereld. Frankrijk, de VS en Europa dwongen Biya om democratische hervormingen door te voeren. Uiteindelijk stond Biya in 1991 de vorming van oppositiepartijen toe. Bij de verkiezingen van 1992 behaalde de RDPC/CPDR 88 van de 180 parlementszetels en bleef de grootste partij. Bij de presidentsverkiezingen werd Biya met 40% van de stemmen herkozen.

Begin 1994 waren er spanningen met Nigeria over een grensgebied. Beide landen claimden het olie- en visrijke gebied. In 1995 doken er afscheidingsbewegingen op die streefden naar afscheiding van Engelstalig Kameroen.

Bij de verkiezingen van 1996 won de oppositie in 13 steden. De president weigerde echter burgemeesters van de oppositie te benoemen en benoemde regeringsgezinde burgemeesters. Ofschoon er sindsdien sprake is van burgerlijk ongehoorzaamheid tegen het regime van Biya, weet hij niet van wijken. In 2004 werd hij als president herkozen met meer dan 80% van de stemmen door middel van een (door internationale waarnemers genoemde) verkiezingsfraude. In de zomer van 2005 werden een aantal demonstraties van de oppositie voor eerlijkere verkiezingen door onder andere betere controle, technieken (inzet van computers bij tellen), ... de kop in gedrukt door het leger en illegaal verklaard door de president Biya. Feitelijk is Kameroen een zogenaamde schijndemocratie.

[bewerk] Geografie

Kameroen ligt tussen de landen Nigeria, Tsjaad, Centraal-Afrikaanse Republiek, Congo-Brazzaville, Gabon en Equatoriaal-Guinea in West Afrika.

De oppervlakte van Kameroen bedraagt 475.440 vierkante kilometers. Dat is iets minder groot dan Frankrijk, maar ongeveer 15 maal zo groot als België. De oppervlakte van de provincie Extrême - Nord bedraagt 34.260 vierkante kilometers. Dit is ongeveer de grootte van België.

De politieke hoofdstad is Yaoundé, maar de economische hoofdstad is eerder de kuststad Douala die grenst aan de Atlantische Oceaan (Baai van Biafra). Andere grote steden zijn Bafoussam, Garoua, Maroua en Ngaoundéré.

[bewerk] Grenzen

1 690 km met Nigeria
1 094 km met Tsjaad
797 km met Centraal-Afrikaanse Republiek
523 km met Congo-Brazzaville
298 km Gabon
189 km Equatoriaal-Guinea

[bewerk] Provincies

Administratief telt Kameroen tien provincies en 58 departementen. Elk departement (bijvoorbeeld Mayo Kani) is onderverdeeld in arrondissementen (bijvoorbeeld Moutourwa).

**De verschillende provincies**
n°	Province	Capitale	Départements	De provincies van Kameroen
1	Adamaoua	Ngaoundéré	5
2	Centre	Yaoundé	10
3	Est	Bertoua	4
4	Extrême Nord	Maroua	6
5	Littoral	Douala	4
6	Nord	Garoua	4
7	Nord Ouest	Bamenda	7
8	Ouest	Bafoussam	8
9	Sud	Ebolowa	4
10	Sud Ouest	Buéa	4

[bewerk] Belangrijkste stromen

Sanaga
Bénoué
Wouri
Dibamba
Nyong

[bewerk] Overheid

Op politiek vlak kent Kameroen een stabiel, maar tevens verstikkend klimaat. Een aantal mensenrechtenorganisaties is er actief en ook de kerkelijke instanties proberen de wantoestanden aan te klagen en te verlichten. Tegelijk willen ze de mensen bewuster en weerbaarder maken. De pers is vrijer dan vroeger, maar moet nog steeds op haar tellen passen. Journalisten hebben hardhandig het belang van zelfcensuur leren kennen. Aan het hoofd staat president Paul Biya. Hij won in oktober 2004 een nieuwe ambtstermijn voor zeven jaar met meer dan 80% van de stemmen. De meeste internationale waarnemers verklaarden dat de stemming juist verlopen was, maar de oppositie spreekt over fraude. De volgende verkiezingen zijn gepland voor oktober 2011. De eerste minister is sinds december 2004 Ephraim Inoni. Ookal is Kameroen een Republiek, met een parlement en regering, de oude machtsstructuren bestaan nog steeds, zoals in zoveel Afrikaanse landen. In het geval van Kameroen betekent dit dat de oude stam-koningen (Fon's genaamd) veel informele macht bezitten, en vaak een minister eerst met hen overlegt alvorens bepaalde beleidsmaatregelen te treffen.

[bewerk] Corruptie

Een van de problemen in Kameroen is de aanhoudende corruptie. Niet alleen op regeringsniveau maar in alle lagen van de samenleving. Kameroen wedijvert regelmatig met Nigeria, Birma, Paraguay, Angola, Georgië, Tadzjikistan en Bangladesh om de eer het "meest corrupte land ter wereld" te mogen zijn volgens de jaarlijkse corruptie-index van Transparency International.

[bewerk] Bevolking

Er wonen ongeveer 16,3 miljoen mensen in Kameroen waarvan 2,5 miljoen mensen in de provincie Extrême - Nord. Ongeveer de helft leeft op het platteland, de anderen in de steden. Een doorsnee familie bestaat uit drie generaties. Vaak verbroederen families tot er hechte vriendschapsbanden ontstaan, die op hun beurt bevestigd worden met uitgebreide feestelijke ceremoniën. Een huwelijk wordt ook gezien als versteviging van de band tussen twee families.

In Kameroen leven er meer dan 230 etnische groepen, waarvan ongeveer 60 in de provincie Extrême - Nord. Het is, meer dan andere Afrikaanse landen, een “veelvolkerenstaat”. Allen hebben ze een eigen dialect. Sommigen hebben een invloed gehad op de ontwikkeling van Kameroen.

De voornaamste bevolkingsgroepen zijn:

De Fulbe, de Haussa en de noordelijke bergvolkeren (Kapsiki, Mandara, Mafa en Podoko) in het noorden.
De vroegere Tikar die zijn opgegaan in de Bamoun, de Bamiléké en de Bafut in het noordwesten.
De Bantouvolkeren (Douala, Bakoko en Basso) en de Pahouin (Fang, Beti en Bulu) in het centrum en het zuiden.
De Pygmeeën in het zuidelijke regenwoud.

Zoals eerder vermeld telt Kameroen zowat 18 miljoen inwoners. Daarvan is maar liefst bijna 8 miljoen onder de 18 jaar en bijna 2,5 miljoen onder de 5 jaar. De levensverwachting is 48 jaar, een stijging van 2 jaar in vergelijking met 30 jaar geleden. Om een kleine vergelijking te maken: in België is de levensverwachting 79 jaar. Het sterftecijfer in Kameroen is 17 per 1000 inwoners en het geboortecijfer 35 per 1000 inwoners. Dit wijst dus op een groeiende bevolking.

Er worden 79% van de kinderen geregistreerd bij de geboorte. Op het platteland gaat het om 72%, in de steden om 94%. Veelal zijn het armere gezinnen die hun kinderen niet registreren omdat ze geen geld hebben voor de geboorteakte. Ongeveer de helft van de kinderen (tussen 5 en 14 jaar) doet aan kinderarbeid. Voor kinderen tussen 5 en 11 jaar betekent dit minstens 28u per week werken, terwijl de arbeidstijd voor de leeftijdscategorie tussen 12 en 14 jaar maar liefst 42 uur per week bedraagt. Hier moet je wel rekening houden dat de meeste kinderen thuis meewerken met hun ouder(s).

[bewerk] Onderwijs

Kameroen doet het, in vergelijking met andere Afrikaanse landen, niet slecht op vlak van onderwijs. Ze hebben een goede vooruitgang gemaakt. Zo konden in 1990 maar 69% van de jongens en 48% van de meisjes ouder dan of gelijk aan 15 jaar lezen en schrijven. In 2000 was dit al gestegen naar 79% voor de jongens en 64% voor de meisjes. De verschillen tussen meisjes en jongens zijn wel er frappant.

[bewerk] Economie

Kameroen heeft net als andere Afrikaanse landen te maken met een stijgende armoede. Meer dan 50% leeft momenteel onder de armoedegrens. Ter verduidelijking, en om met andere ontwikkelingslanden te kunnen vergelijken, is de OESO/DAC lijst in bijlage toegevoegd. De economie steunt vooral op de landbouw. Naast voedingsgewassen zoals maïs, bonen en sorghum voor eigen gebruik, telen ze tevens koffie, katoen, rubber, bananen en cacao voor de export. Maar net nu zijn er dalende prijzen voor deze goederen, waardoor de economie achteruit gaat. De olievoorraden, die vroeger voor een belangrijke inkomst zorgden, zijn tevens uitgeput. Daarnaast zit Kameroen, weliswaar iets minder dan andere Afrikaanse landen, in een wurggreep van buitenlandse schulden. De verplichtingen ten aanzien van hun schuldeisers en het onevenwichtige interne verdelingsbeleid zorgt grotendeels voor deze verarming. Toch is er sprake van een kleine economische groei. Die groei is gebaseerd op woudontginning, maar het aantal mensen dat hiervan kan profiteren is zeer beperkt.

De belangrijkste producten die ingevoerd worden zijn machines, elektronica, transportmiddelen, brandstoffen en voedsel. België is na Frankrijk (28%) en Nigeria (9,5%) de belangrijkste importeur van goederen in Kameroen (7%).

Het BNP per hoofd bedraagt 640 $, in België bedraagt dit 25820 $. Liefst 17% leeft met minder dan 1 $ per dag. Jaarlijks krijgt Kameroen ongeveer 632 miljoen $ ontwikkelingssteun, wat overeenkomt met 7% van het totale BNP.

De munteenheid is de CFA-frank, uitgegeven door B.E.A.C. . Het is de eenheidsmunt in Kameroen, Tsjaad, Gabon, Centraal-Afrikaanse Republiek, Congo-Brazzaville en Equatoriaal-Guinea.

[bewerk] Gezondheid

De gezondheidszorg in Kameroen is voor velen onbetaalbaar. Sociale verzekeringen zoals in België bestaan er niet. Daarom speelt de traditionele geneeskunde nog steeds een belangrijke rol. In de meeste ziekenhuizen moet je tevens betalen voordat een dokter of verpleger je gezondheid controleert.

63% van de bevolking heeft toegang tot drinkbaar water. In de steden loopt dit op tot 84%, maar op het platteland is dit maar 41%. De overheid organiseert voor alle kinderen gratis inentingen. Inentingen:

82% van de kinderen van 1 jaar is ingeënt tegen [[tuberculose];
73% is ingeënt tegen tetanus;
72% is ingeënt tegen polio;
en 61% is ingeënt tegen de mazelen.

Gegevens over de inentingen tegen hepatitis zijn onbekend. De kans dat kinderen sterven onder de 5 jaar is 17% (166 op 1000).

HIV / AIDS

Het HIV/AIDS virus woekert ook in Kameroen hevig. Een kleine 7% van de 15 tot 49 jarigen is besmet met het HIV/AIDS virus. Over de hele bevolking zijn er al ongeveer 560000 besmette personen. Ontluisterend is dat maar 46% van de vrouwen weet dat het gebruik van een condoom preventief werkt tegen het HIV/AIDS virus. Cijfers over mannen zijn niet gekend. 26% van de vrouwen van 15 tot 49 jaar gebruiken geregeld anticonceptie middelen.

11% van de kinderen wordt geboren met een laag geboortegewicht (dit komt overeen met minder dan 2,5 kg).

[bewerk] Godsdiensten

Kameroen heeft een meervoudigheid aan godsdiensten. De voornaamste zijn de Katholiek Christenen, de Protestant Christenen, de Islam en het animisme.

In het noorden van Kameroen overheerst de Islam. Deze is echter veel gematigder dan het beeld dat in de westerse wereld heerst over de Islam.

[bewerk] Mensenrechten

Kameroen zet zich niet actief in voor handhaving en bescherming van de mensenrechten. Hoewel de mensenrechtensituatie verbeterd is, blijven er schendingen optreden.

[bewerk] Toerisme

De Menchum watervallen in de provincie Nord Ouest

De rotsformaties in Rhumsiki Kapsiki in de provincie Extrême Nord

Kameroen wordt ook wel "Petit Afrique" of "Little Africa" genoemd. Dit omdat binnen het land bijna alle denkbare afrikaanse natuursoorten te vinden zijn: Tropisch regenwoud in het Zuid-Oosten, bergen in het westen Savanne in het midden, en in het Noorden Sahel en Woestijngebieden.

Adamaoua

Faro Nationaal Park

Centre

Yaoundé

Est

Natuurreservaat van Dja
Nationaal park van NKI

Extrême Nord

rotsformaties bij Kapsiki / Rhumsiki
Nationaal park Waza

Littoral

Douala

Nord

Nationaal park van Benoue
Faro Nationaal Park
Gorge de Kola

Nord Ouest

Menchum watervallen
Fon's Palace te Bafut
Ring Road

Ouest

Meer van Mapé

Sud

Kribi
Watervallen van Lobé
Nationaal Park van Campo
Heiligdom van Memgame (natuurpark met gorilla's)

Sud Ouest

Mount Cameroon
Limbe

[bewerk] Externe links

Pygmeeën - Kameroen Cultuur en muziek
Sport - Kameroen Ontembare leeuwen
Mensenrechten - Kameroen Jaarboek van Amnesty International over Kameroen

Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Cameroon van Wikimedia Commons.

Landen in Afrika

Overige gebieden: Mayotte | Réunion | Sint Helena | Westelijke Sahara

{{{afb_links}}}	Mandaatgebieden van de Volkenbond 1920-1945	{{{afb_rechts}}}	{{{afb_groot}}}
Bismarck-archipel - Carolinen en Marshalleilanden - Vrije Stad Danzig - Vrije Stad Fiume - Irak - Kameroen - Libanon - Memelland - Nauru - Noordelijke Marianen - Palestina - Territorium van Papoea - Territorium van Papoea en Nieuw-Guinea - Ruanda-Urundi - Saargebied - Syrië - Tanganyika - Togo - Transjordanië - West-Samoa - Zuidwest-Afrika			{{{afb_groot}}}

Gemenebest van Naties (voorheen: Britse Gemenebest)

Antigua en Barbuda - Australië - Bahama's - Bangladesh - Barbados - Belize - Botswana - Brunei - Canada - Cyprus - Dominica - Fiji - Gambia - Ghana - Grenada - Guyana - India - Jamaica - Kameroen - Kenia - Kiribati - Lesotho - Malawi - Maldiven - Maleisië - Malta - Mauritius - Mozambique - Namibië - Nauru - Nieuw-Zeeland - Nigeria - Oeganda - Pakistan - Papoea-Nieuw-Guinea - Saint Kitts en Nevis - Saint Lucia - Saint Vincent en de Grenadines - Salomonseilanden - Samoa - Seychellen - Sierra Leone - Singapore - Sri Lanka - Swaziland - Tanzania - Tonga - Trinidad en Tobago - Tuvalu - Vanuatu - Verenigd Koninkrijk - Zambia - Zuid-Afrika

Categorieën: Land | Kameroen | Brits Gemenebest