Projekt Manhattan
Z Wikipedii
Projekt Manhattan (ang. Manhattan Project) to skrócona nazwa od Manhattan Engineer District - kryptonimu amerykańskiego programu budowy bomby atomowej; opracowany na polecenie prezydenta F.D. Roosevelta i realizowany od 1942 roku; badania prowadzono w 3 ośrodkach: w Columbia University w Nowym Jorku, uniwersytecie w Chicago (2 grudnia 1942 uruchomienie pierwszego reaktora) i uniwersytecie stanu Kalifornia, konstrukcję bomby opracowano w Los Alamos; w 1945 roku w ramach Projektu Manhattan wyprodukowano pierwszą amerykańską bombę atomową a 16 lipca przeprowadzono jej próbny wybuch na poligonie wojskowym w stanie Nowy Meksyk, 340 kilometrów od Los Alamos, około 100 kilometrów od Alamogordo. Najprawdopodobniej był to pierwszy w dziejach ludzkości wybuch bomby jądrowej. Eksperyment którego podstawą była detonacja ładunku otrzymał kryptonim Trinity, bombę zaś nazwano Gadget. Według szacunków siła wybuchu ładunku plutonu wykorzystanego w bombie nie miała przekroczyć 500 ton trotylu (inaczej TNT). W trakcie wybuchu odnotowano siłę odpowiadającą wybuchowi 18 600 ton TNT. W sierpniu tego samego roku podobna konstrukcja została wykorzystana przeciwko Japonii (6 sierpnia Hiroshima, 9 sierpnia Nagasaki).
W projekcie brali udział:
oraz:
- Albert Einstein,
- Niels Bohr,
- Erwin Schroedinger,
- James Franck,
- Otto Stern,
- Max Born,
- Felix Bloch,
- Louis Slotin
Zobacz również: sprawa Rosenbergów.
