Martin Damm
Z Wikipedii
Martin Damm (ur. 1 sierpnia 1972 w Libercu), tenisista czeski, specjalista gry podwójnej, finalista turniejów wielkoszlemowych w deblu, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Jako junior sięgnął po tytuły mistrza Europy do lat 12, 14 i 16, był także w finale juniorskiej edycji US Open w 1989 (w parze z Janem Kodešem juniorem). W 1990 rozpoczął karierę zawodową; wystąpił w t.r. dzięki "dzikiej karcie" w turnieju Grand Prix w Pradze, ale odpadł już w I rundzie. Startował początkowo w turniejach challengerowych. W lipcu 1991 wygrał challenger w Warszawie, pokonując po drodze m.in. Libora Pimka, Daniela Orsanica i Davida Rikla. W 1992 debiutował w turnieju wielkoszlemowym na Wimbledonie, pokonując Kanadyjczyka Chrisa Pridhama, a trzykrotnego zwycięzcę tego turnieju Niemca Borisa Beckera zmuszając do pięciosetowej walki. Do II rundy dotarł także w debiucie na US Open 1992, gdzie pokonał Argentyńczyka Franę i przegrał z Amerykaninem Samprasem. W 1992 wygrał ponadto challengery w Dublinie (w finale z Niemcem Arne Thomsem) i Akwizgranie (w finale z Nowozelandczykiem Brettem Stevenem).
W 1993 awansował do czołowej setki rankingu światowego. Był w t.r. w półfinale turnieju ATP Tour w Bazylei, po wygranych nad Andersem Jarrydem, Janem Siemerinkiem i Arnaudem Boetschem; przegrał z szóstym na świecie Niemcem Stichem. W 1994 osiągnął swój najlepszy wynik w turniejach wielkoszlemowych w grze pojedynczej - był w IV rundzie (1/8 finału) Australian Open (pokonał m.in. Francuzów Leconte'a i Pioline'a, przegrał ze Szwedem Gustafssonem).
Najlepszy okres w karierze singlowej Damma przypadł na lata 1996-1998. Był wówczas w pięciu finałach turniejowych - w 1996 w Seulu (porażka z Byronem Blackiem), Long Island (porażka z Andriejem Miedwiediewem) i Pekinie (porażka w finale z Gregiem Rusedskim), w 1997 w Kopenhadze (porażka z Thomasem Johanssonem), w 1998 w Hertogenbosch (porażka z Patrickiem Rafterem). W sierpniu 1997 osiągnął najwyższą pozycję w karierze w rankingu singlowym - nr 42. Na turnieju w Pekinie w 1996 pokonał m.in. Amerykanina Michaela Changa, wówczas wicelidera rankingu światowego; zwycięstwo to było tym cenniejsze, że Chang znany był zawsze ze skutecznej gry w turniejach rozgrywanych w Azji. Damm miał w karierze singlowej także zwycięstwa m.in. nad Gregiem Rusedskim, Michaelem Stichem, Karelem Nováčkiem, Marcelo Riosem, Karolem Kučerą, Richardem Krajickiem, Jiřím Novákiem, Nicolasem Escude, Vincem Spadeą, Jewgienijem Kafelnikowem i wieloma innymi zawodnikami.
Kontynuował z mniejszym powodzeniem występy w grze pojedynczej do początku XXI wieku. Po raz ostatni wystąpił w singlowym turnieju wielkoszlemowym (Australian Open) w 2001. Odnosił już wówczas od kilku lat znacznie lepsze rezultaty w deblu.
Pierwszy turniej deblowy rangi ATP Tour wygrał w 1993 w Saragossie, występując w parze z rodakiem Novackiem. W tym samym roku wygrał także w Monachium (w parze ze Szwedem Holmem) oraz był w finale w Kopenhadze (z Vackiem). We wrześniu 1993 w parze z Karelem Novackiem osiągnął finał wielkoszlemowy w US Open - w półfinale para czeska pokonała Hindusa Paesa i Kanadyjczyka Lareau, w finale nie sprostała znanym Amerykanom Rickowi Leachowi i Kenowi Flachowi (7:6, 4:6, 2:6).
Finał wielkoszlemowy US Open 1993 pozostawał przez kilkanaście lat najlepszym rezultatem uzyskanym przez Damma w turniejach tej rangi. W 1994 był w półfinale Australian Open (ponownie w parze z Novackiem - w ćwierćfinale Czesi zrewanżowali się Leachowi i Flachowi, rundę później ulegli Holendrom Eltinghowi i Haarhuisowi), w 1997 w półfinale Wimbledonu (w parze z rodakiem Viznerem; pokonali m.in. znaną parę Daniel Nestor-Mark Knowles, przegrali z Eltinghiem i Haarhuisem). Ponadto do końca 2005 Damm dziesięciokrotnie osiągnął wielkoszlemowy ćwierćfinał. W styczniu 2006 po raz drugi dotarł do finału - w Australian Open - startując w parze z Leanderem Paesem; do finału Czech i Hindus awansowali kosztem Polaków Fyrstenberga i Matkowskiego, w decydującym meczu nie sprostali amerykańskim bliźniakom Mike'owi i Bobowi Bryanom.
Do stycznia 2006 wygrał (startując z różnymi partnerami) 31 turniejów deblowych, w dalszych 16 docierał do finału. W latach 2002-2004 występował regularnie z rodakiem Cyrilem Sukiem; para ta dwukrotnie zakwalifikowała się do kończącego sezon turnieju Masters w Houston (Teksas). Zarówno w 2003, jak i 2004, Damm i Suk pozostawali w tym turnieju bez zwycięstwa, kończąc Masters na etapie rozgrywek grupowych. W 2003 Czesi przegrywali z parami Jonas Bjorkman-Todd Woodbridge, Mike Bryan-Bob Bryan i Michael Llodra-Fabrice Santoro, w 2004 z parami Wayne Black-Kevin Ullyett, Xavier Malisse-Olivier Rochus i Mark Knowles-Daniel Nestor.
W czerwcu 2002 Damm zajmował najwyższą pozycję w karierze w rankingu deblistów - nr 8. Do końca 2005 jego zarobki tenisowe osiągnęły niemal cztery i pół miliona dolarów.
Jest zawodnikiem praworęcznym, z bekhendem oburęcznym. Jako singlista gra stylem "serwis-wolej". W 1993 debiutował w zespole narodowym Czechosłowacji (potem Czech) w Pucharze Davisa, ale nie ma w tych rozgrywkach korzystnego bilansu; startując zarówno w grze podwójnej, jak i pojedynczej, udało mu się odnieść zaledwie jedno zwycięstwo przy ośmiu porażkach. Po raz ostatni wystąpił w Pucharze Davisa w lutym 2003 (w parze z Sukiem w przegranym meczu z Rosjanami). Również z Sukiem startował na igrzyskach olimpijskich w Atenach w 2004, ale odpadł już w II rundzie z późniejszymi brązowymi medalistami Ivanem Ljubiciciem i Mario Anciciem z Chorwacji. Bronił ponadto barw narodowych w Drużynowym Pucharze Świata.
Jest żonaty (żona Michaela, poślubiona w listopadzie 2001), ma dwóch synów (Maximiliana, ur. 1 lutego 2002 i Martina, ur. 30 września 2003).
Wygrane turnieje (wszystkie w grze podwójnej):
- 1993 Saragossa (z Karelem Nováčkiem), Monachium (z Henrikiem Holmem)
- 1994 Ostrawa (z Karelem Novackiem), Kopenhaga (z Brettem Stevenem), Osaka (z Sandonem Stolle)
- 1995 Rotterdam, Sankt Petersburg (oba z Andersem Jarrydem)
- 1996 Pekin (z Andriejem Olchowskim)
- 1997 Moskwa (z Cyrilem Sukiem), Hongkong, Tokio (oba z Danielem Vackiem)
- 1998 Londyn, Toronto (Canadian Open, oba z Jimem Grabbem), Split (z Jiřím Novákiem)
- 1999 Praga (z Radkiem Stepankiem)
- 2000 Rzym (Italian Open, z Dominikiem Hrbatym), Kopenhaga (z Davidem Prinosilem), Hertogenbosch (z Cyrilem Sukiem)
- 2001 Waszyngton (z Davidem Prinosilem), Wiedeń (z Radkiem Stepankiem)
- 2002 Hertogenbosch, Delray Beach, Rzym (Italian Open, wszystkie z Cyrilem Sukiem)
- 2003 Hertogenbosch, Ad-Dauha, Kitzbuehel (wszystkie z Cyrilem Sukiem)
- 2004 Hertogenbosch, Ad-Dauha, Wiedeń (wszystkie z Cyrilem Sukiem)
- 2005 Dubaj, Marsylia (oba z Radkiem Stepankiem)
- 2006 US Open (z Leanderem Paesem)
Finały turniejowe:
- gra pojedyncza:
- 1996 Pekin, Long Island, Seul
- 1997 Kopenhaga
- 1998 Hertogenbosch
- gra podwójna:
- 1993 US Open (z Karelem Novackiem), Kopenhaga (z Danielem Vackiem)
- 1994 Marsylia (z Jewgienijem Kafelnikowem), Saragossa (z Danielem Vackiem), Lyon (z Patrickiem Rafterem)
- 1996 Zagrzeb (z Hendrikiem Janem Davidsem), Singapur (z Andriejem Olchowskim)
- 2000 Miami (z Dominikiem Hrbatym)
- 2001 Cincinnati (z Cyrilem Sukiem), Hertogenbosch (z Davidem Prinosilem)
- 2002 Acapulco (z Davidem Riklem)
- 2003 Halle, Long Island (oba z Cyrilem Sukiem)
- 2004 Marsylia (z Cyrilem Sukiem)
- 2005 St. Poelten (z Mariano Hoodem)
- 2006 Australian Open (z Leanderem Paesem)
