Wayne Black

Z Wikipedii

Wayne Black (ur. 14 listopada 1973 w Harare), tenisista Zimbabwe, czołowy deblista świata.

Pochodzi z rodziny o tradycjach tenisowych, nauczył się grać na korcie trawiastym przy domu, podobnie jak rodzeństwo - starszy brat Byron i młodsza siostra Cara. Od 1994 występuje w gronie tenisistów zawodowych.

Największe sukcesy odnosi w grze podwójnej - do listopada 2004 wygrał 16 turniejów, w dalszych 11 docierał do finałów. Wygrał m.in. wielkoszlemowy US Open 2001 w parze z Kevinem Ullyettem, a także French Open 2002 i Wimbledon 2004 w konkurencji miksta (z siostrą Carą). W parze z Australijczykiem Andrew Kratzmannem przegrał dramatyczny finał Australian Open 2000, ulegając E. Ferreirze i Leachowi 4:6, 6:3, 3:6, 6:3, 16:18.

Wygrane turnieje:

• 1999 Dubaj, Indian Wells, Key Biscaine
• 2000 Hong Kong
• 2001 Chennai (w parze z bratem Byronem), Kopenhaga, US Open
• 2002 Adelajda, Londyn (Queens Club), Lyon, San Jose, Sztokholm, Waszyngton
• 2003 Monachium
• 2004 Hamburg, Miami

Wśród przegranych finałów warto wymienić Otwarte Mistrzostwa Włoch w Rzymie (2002), halowy turniej w Madrycie (2003), halowy turniej w Paryżu (Bercy), Indian Wells oraz turniej Masters (2004). W 1997 w parze z Amerykaninem Jimem Grabbem był w półfinałach Wimbledonu i US Open. W 2003 z Ullyettem stanowił rezerwową parę w turnieju Masters, rok później dotarli do finału, pokonując m.in. w półfinale Bjorkmana i Woodbridge'a i przegrywając w decydującym meczu z amerykańskimi bliźniakami Mike'm i Bobem Bryanami.

Występuje także, chociaż ze znacznie mniejszym powodzeniem, w grze pojedynczej. W marcu 1998 zajmował pozycję nr 68 na liście światowej. Osiągnął m.in. półfinały w turniejach cyklu ATP Tour w Moskwie (1997) i Ostrawie (1998) oraz IV rundę (1/8 finału) w Australian Open 1999 (przegrał z Toddem Martinem, w II rundzie pokonał Ukraińca Andrieja Miedwiediewa). Już w 1992 debiutował w reprezentacji daviscupowej i występuje w niej zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. Przyczynił się do awansu Zimbabwe do Grupy Światowej Pucharu Davisa w 1997 (po zwycięstwie nad Austrią, w meczu tym wygrał z bratem debla oraz decydującego singla z Geraldem Mandlem), a także historycznego, pierwszego zwycięstwa Zimbabwe w Grupie Światowej nad Australią rok później, kiedy pokonał w singlu weterana Marka Woodforde'a. W 1999 pokonując Chilijczyka Riosa wniósł także cenny wkład w mecz z Chile, który zadecydował o pozostaniu Zimbabwe w czołówce światowej Pucharu; w 2000 porażki z USA i Rumunią zepchnęły jednak reprezentację z Afryki z Grupy Światowej.