1 Pułk Ułanów Krechowieckich
Z Wikipedii
1 Pułk Ułanów Krechowieckich im. Płk. Bolesława Mościckiego – polski pułk kawalerii z okresu międzywojennego
Garnizonem przed 1939 - Augustów.
Święto pułkowe - 24 lipca (rocznica bitwy pod Krechowicami w 1917)
Barwy pułku - proporczyk amarantowo-biały, czapka rogatywka - otok amarantowy
Spis treści |
[edytuj] Tradycja
 Był to według tradycji najstarszy pułk ułanów jazdy polskiej. Swoją nazwą i barwami sięgał do lat 1776-1792 – 1794, gdy istniał 1 Pułk Ułanów Nadwornych. Następnie 1 Pułk Ułanów wchodził w latach 1815-1831 w skład wojsk Królestwa Polskiego, brał on udział w powstaniu listopadowym. Następnie Pułk odtworzono na Węgrzech i walczył tam w powstaniu węgierskim w latach 1848-1849. [edytuj] HistoriaPoczątkiem kolejnego otworzenia Pułku było zorganizowanie w grudniu 1914 w ramach Legionu Puławskiego dwóch szwadronów jazdy. Pod koniec stycznia 1916 wzrosła na tyle jego liczebność, że został przekształcony w Polski Dywizjon Ułański Brygady Strzelców Polskich. Dalszy wzrost liczebności wojsk polskich walczących po stronie Rosji spowodował, że dywizjon w grudniu 1916 roku przekształcono w 1 Pułk Ułanów i wszedł on jako samodzielna jednostka 1 Korpusu Polskiego. W związku z kapitulacją Korpusu został w 1917 roku rozwiązany. Ponownie Pułk odtworzono w listopadzie 1917 roku w Warszawie, Piotrkowie i Wolbromiu, a następnie bierze udział w działaniach bojowych w latach 1919-1920. W 1920 w składzie 5 Brygady Jazdy bierze udział w zajmowaniu Pomorza. W dniu 10 lutego 1920 roku jeden ze szwadronów Pułku towarzyszył gen. Józefowi Hallerowi w Pucku w czasie zaślubin z morzem i zanurzył sztandar w Bałtyku. Następnie bierze udział w wojnie polsko-bolszewickiej, a po jej zakończeniu udaje się do swojego garnizonu w Augustowie, a w ramach reorganizacji polskiej kawalerii wchodzi ostatecznie w skład Suwalskiej Brygady Kawalerii. Pułk wziął udział w kampanii wrześniowej, gdzie skapitulował ostatecznie wraz z Samodzielną Grupą Operacyjną "Polesie". Pułk został odtworzony w ramach Armii Polskiej na Wschodzie na terenie ZSRR. W jego skład weszły początkowo formowane: 6 dywizjon kawalerii/1 pułk ułanów, pułk kawalerii 5 DP i 7 dywizjon kawalerii Nie posiadał jednak uzbrojenia ani koni. Po wyjściu Armii Polskiej z ZSRR Pułk w 1942 roku na terenie Palestyny wszedł w skład 2 Brygady Czołgów, został wtedy przekształcony w 5 batalion czołgów 1 pułku ułanów, a następnie 1 Pułk Kawalerii Pancernej. We wrześniu 1942 wraz z Brygadą został skierowany do Iraku, gdzie szkolił się do października 1943 roku. Po powrocie do Palestyny otrzymał on czołgi Sherman, a ostatecznie szkolenie zakończył w grudniu 1943 roku w Egipcie. W tym właśnie czasie powrócił również do swej tradycyjnej nazwy. Pułk ten wraz z 2 Brygadą Pancerną wziął udział w walkach na terenie Włoch w latach 1944 – 1945. Pułk został rozwiązany wraz z pozostałymi jednostkami 2 Korpusu Polskiego w 1947 roku. 1 Pułk Ułanów Krechowieckich został również odtworzony w ramach Armii Krajowej w Obwodzie Sokólskim AK i wchodził w skład 29 Dywizji Piechoty AK. Prowadził on walki w czerwcu i lipcu w 1944 roku. [edytuj] Dzieje sztandaru pułkuSztandar 1 Pułku Ułanów Krechowieckich otrzymał w 1917 roku z rąk Polek Ziemi Mińskiej. Sztandar ten brał udział w walkach Pułku. W dniu 20 marca 1921 roku sztandar został udekorowany Orderem Virtuti Militari V kl. przez marszałka Józefa Piłsudskiego. W 1939 sztandar Pułku został zakopany na polach bitwy pod Kockiem, gdzie znajdował się do 1945 roku, kiedy odkopano go i przewieziono do Włoch. 30 listopada 1946 roku sztandar został przekazany już na terenie Wielkiej Brytanii 1 Pułkowi Ułanów Krechowieckich. W lipcu 1947 roku, w związku z rozwiązaniem Pułku, sztandar przekazano do Instytutu Historycznego im. gen. Sikorskiego w Londynie. W 1921 roku pułk otrzymał drugi sztandar ufundowany w 1918 roku przez Polaków z Moskwy. Sztandar ten nie został jednak uznany jako oficjalny znak i przekazano go w 1925 roku Osadzie Krechowieckiej na Wołyniu, gdzie mieszkali weterani z Pułku. [edytuj] Działania bojowe Pułku[edytuj] I wojna światowaPo powstaniu zalążków Pułku w ramach Legionu Puławskiego, działalność bojowa w 1915 roku ograniczała się do działań rozpoznawczych i ubezpieczających. W 1916 walczył w ramach Brygady Strzelców Polskich. W czerwcu 1917 w składzie Dywizji Strzelców Polskich został skierowany na fron w rejon Tarnopola, gdzie wziął udział w lipcu 1917 roku w ofensywie na Kałusz. W dniu 27 lipca 1917 roku dokonał słynnej szarży pod Krechowicami, przez co umożliwił wycofanie się wojsk rosyjskich, którym groziło okrążenie. Następnie Pułk wycofał się do Besarabii, skąd w ciągłych walkach skierował się w rejon Mińska i Bobrujska do miejsca koncentracji 1. Korpusu Polskiego. Gdzie wraz z całym korpusem wobec otoczenia z jednej strony przez oddziały bolszewickie, a z drugiej niemieckie skapitulował wraz z całym korpusem. [edytuj] Walki w latach 1918-1921Po odtworzeniu w 1918 roku Pułk wziął udział w kampaniach zimowej i letniej na Wołyniu i Galicji w 1918-1919, oraz ponownie w kampanii jesiennej na Wołyniu. W październiku 1919 roku w składzie 5. Brygady Jazdy wziął udział w zajmowaniu Pomorza Gdańskiego, gdzie przebywał do marca 1920 roku. W okresie od 14 kwietnia do 14 października 1920 roku wziął udział w kampanii ukraińskiej, którą zakończył pod Korosteniem. [edytuj] II wojna światowa[edytuj] Kampania wrześniowaPułk wziął udział w kampanii wrześniowej w składzie Suwalskiej Brygady Kawalerii (Samodzielna Grupa Operacyjne "Narew"). W dniach 1-4 września 1939 roku Pułk osłaniał rejon Suwałek, następnie na rozkaz zaczęły wycofywać się w kierunku Puszczy Białowskiej, staczając w dniu 6 września bitwę pod Śniadowem. Następnie po przejściu przez Puszczę Białowieską stoczyły walki w dniu 9 września w rejonie Choromany – Winnice, 10 września pod Długoborzem i 11 września pod Dąbrową Wielką. Tam dwa szwadrony odłączyły się od Pułku kierując się w stronę Grodna. Reszta pułku weszła w skład Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Polesie". Szwadrony które odłączyły się od Pułku stoczyły w dniu 23 września walkę z oddziałami Armii Czerwonej a następnie przekroczyły granicę litewską. Natomiast pozostała część Pułku w ramach reorganizacji oddziałów grupy operacyjnej weszła w skład Dywizji Kawalerii "Zaza", wraz z którą toczyły walki pod Wolą Gułowską i Charlejowem w ramach bitwy pod Kockiem. Ostatecznie kapitulując w dniu 5 października 1939 roku wraz z pozostałymi oddziałami. [edytuj] Kampania włoska 1944-1945W kampanii włoskiej Pułk walczył w ramach 2 Brygady Pancernej. W dniach 11-25 maja 1944 roku walczył w bitwie o Monte Cassino i Piedimonte. Następnie wziął udział w bitwie o Ankonę. Dalszy jego szlak bojowy to przełamanie Linii Gotów oraz udział w ofensywie na Bolonię w dniach 12-21 kwietnia 1945 roku. [edytuj] Walki w ramach Armii KrajowejOddziały partyzanckie wchodzące w skład odtworzonego w konspiracji 1 Pułku Ułanów Krechowieckich, w zasadzie nie prowadziły walk, znane są dwa starcia jedno w czerwcu 1944 roku, gdy oddział "Adama" zaatakował kolumnę niemieckich samochodów oraz wysadzenie w nocy z 18 na 19 lipca pociągu jadącego na wschód w rejonie Sokółki. [edytuj] Dowódcy
[edytuj] ŻurawiejkaZawsze dzielni, wszędzie znani Krechowieccy to ułani. Zawsze dzielni, często wlani, To ułani Cioci Frani. Elegancki, wielkopański, To jest pierwszy pułk ułański. [edytuj] Zobacz też    Formacje Wojska Polskiego na przestrzeni dziejów (OdeB)
 Kalendarium Wojska Polskiego
|
