Talking Heads
Talking Heads was een Post Punk- en New Wave-band uit New York en was actief van 1974 tot 1991.
Inhoud |
[bewerk] Bandleden
- David Byrne: Zang en gitaar
- Chris Frantz: Drums
- Tina Weymouth: Bas
- Jerry Harrison: Toetsen
[bewerk] Ontstaansgeschiedenis
Hoewel de groep zelf is ontstaan en opgegroeid in New York, liggen de roots van de bandleden mijlenver van elkaar vandaan. Byrne is geboren in Schotland en kwam via Canada uiteindelijk in Baltimore in Amerika terecht. Weymouth komt oorspronkelijk uit Californië en maakte tijdens haar jeugd omzwervingen over de hele wereld. Frantz komt uit een militaire familie uit Kentucky. De drie ontmoetten elkaar begin jaren '70 op de 'Rhode Island School of Design' en besluiten al snel muziek met elkaar te gaan maken. In 1974 verhuizen ze naar New York om zich verder te concentreren op hun muziek. Deze move bleek niet zonder succes te zijn en ze mochten het volgende jaar al openen voor The Ramones en na het toevoegen van toetsenist Jerry Harrison aan hun line-up krijgen ze in 1977 een platencontract bij de platenmaatschappij 'Sire'.
[bewerk] De belangrijkste platen
[bewerk] Talking Heads: 77
In 1977 verschijnt hun debuut, simpelweg 'Talking Heads: 77' geheten. Ze scoren er enkele kleine hitjes mee in de Verenigde Staten en al meteen valt de staccatomuziek, de abstracte teksten en het afstandelijke zingen van Byrne op. De van het album afkomstige single Psycho Killer schopt het tot een elfde plaats in de Nederlandse Top 40.
[bewerk] More Songs About Buildings and Food
Het volgende album komt uit in 1978 en 'More Songs About Buildings and Food' (de titel is een knipoog naar het feit dat de teksten van Byrne nooit over liefde of emoties gaan) blijkt een grote stap voorwaarts, zowel in artistiek als commercieel opzicht. De Al Green-cover Take Me to The River wordt een hit in Amerika en het productiewerk van Brian Eno zorgt voor een interessant geluid. Het album bevat een hoeveelheid goed geschreven, ietwat kunstzinnige, popliedjes waarbij het vele geëxperimenteer met combinaties van elektronische en akoestische instrumenten opvalt. Ook steken er hier en daar invloeden van de funk de kop op.
[bewerk] Fear of Music
Voor het album 'Fear of Music', uitgebracht in 1979 mag Eno weer achter de knoppen plaatsnemen. Op dit duistere album komen de invloeden van de funk sterker naar voren. Ook leunt het album zwaar op de ritmesectie van de band en experimenteren ze met Afrikaanse invloeden en polyfone ritmes in de nummers.
[bewerk] Remain in Light
'Remain in Light' uit 1980 is het laatste album dat Brian Eno zal produceren voor de band. Op dit album worden de karakteristieke kenmerken van het vorige album, funk, Afrikaanse ritmes, nog verder uitgewerkt. Het resultaat is een album waarop vooral veel lange nummers staan die dankzij hun funky groove met een sterke rol voor keyboards en elektronica en Afrikaanse polyfone ritmes een zeer krachtige, bijna hypnotische sound opleveren. Om het geluid helemaal compleet te krijgen wordt het viertal aangevuld met enkele gastmuzikanten, waaronder een complete hoornsectie en de gitarist Adrian Belew, bekend van zijn werk bij Frank Zappa en later bij King Crimson. Het bekendste nummer van dit album is 'Once in a lifetime', waarvan de stop-motion clip ook beroemd is geworden.
Omdat de rest van de band van mening is dat de artistieke richting van de band al teveel wordt bepaald door het duo Byrne/Eno, wordt uiteindelijk besloten om de band tussen Eno en de Talking Heads te verbreken. De band zelf neemt na afloop van een lange tour even pauze om op adem te komen. De bandleden concentreren zich op verschillende soloprojecten, zoals Tina Weymouth's Tom Tom Club.
[bewerk] Speaking in Tongues
Zowel de band als hun geluid zijn weer helemaal opgefrist als in 1983 na hun verlengde koffiepauze het album 'Speaking in Tongues' in de schappen ligt. Het blijkt een, naar Talking Heads-maatstaven, opvallend traditioneel popalbum te zijn dat door de stylistische erfenis van zijn twee voorgangers nog altijd zeer aanstekelijk en af en toe zeer dansbaar is. De grootste hit van dit album is het nummer Slippery People.
[bewerk] Stop Making Sense
Na het uitbrengen van 'Speaking in Tongues' gaat de band op een zeer uitgebreide tournee. Het is deze tournee waarvan de filmregisseur Jonathan Demme een muziekfilm maakt die als een mijlpaal in het genre wordt beschouwd. De release van de film 'Stop Making Sense' ging gepaard met de release van een gelijknamige live lp.
[bewerk] Little Creatures
In 1985 komt het album 'Little Creatures' uit. Het album is een eenvoudig popalbum met enkele Amerikaanse folkinvloeden. Het bekendste nummer van dit album is 'Road to Nowhere'.
[bewerk] True Stories
In 1986 regisseert David Byrne zijn eerste film, 'True Stories' genaamd. De Talking Heads nemen de soundtrack voor hun rekening en brengen die onder dezelfde naam als de film uit. Zowel de film als het album vinden geen genade bij de critici. Het bekendste nummer op het album is 'Radiohead', maar dit is alleen omdat er zich in de jaren 90 een toen nog onbekend Britpop bandje naar vernoemd heeft.
[bewerk] Naked
Op het album 'Naked' uit 1988 keren de Talking Heads terug naar de 'Worldbeat', hoewel er nu behalve Afrikaanse, ook Zuid-Amerikaanse invloeden te horen zijn.
Na het uitkomen van Naked gaan de leden van de band ieder hun eigen gang en wordt de band zelf in de koelkast gezet. In 1991 komt het bericht dat de band definitief uit elkaar is.
[bewerk] Nu
De verschillende bandleden hebben verschillende keren laten weten zin te hebben in een reünie, maar David Byrne laat weten volstrekt geen interesse meer te hebben in zijn oude band. Het dichtst bij een reünie komt het album 'No Talking, Just Head' van de band 'The Heads'. Deze band bestaat uit alle leden van de Talking Heads minus Byrne, wiens gat wordt opgevuld door een hele trits aan beroemde gastmuzikanten, waaronder Michael Hutchence van INXS.
Om de zoveel tijd brengt David Byrne een nieuw soloalbum op de markt. Het echtpaar Chris Frantz en Tina Weymouth zijn nog steeds actief als de Tom Tom Club, zij produceren ook andere artiesten en ze waren betrokken bij het Gorillaz-project met Damon Albarn van Blur.
