Robert Baden-Powell

Portaal Scouting

Lord Baden-Powell

Robert Stephenson Smyth Baden-Powell of Gilwell (Londen, 22 februari 1857 – Nyeri, Kenia, 8 januari 1941) was een Brits militair, schrijver, onderwijsvernieuwer en vooral grondlegger van de padvinderij en verkennerij, het huidige scouting.

Inhoud

1 Jeugd
2 Militaire leven
3 Scouting for boys
4 Gezinsleven
5 Ideeën
6 Literatuur en bronnen

[bewerk] Jeugd

Robert Baden-Powell werd geboren in Londen als zoon van de wiskundeprofessor en dominee Baden Powell (22 augustus 1796 - 11 juni 1860) en zijn derde vrouw Henriette Grace Smyth Powell (3 september 1824 - 13 oktober 1914), een dochter van admiraal William Smyth. Professor Baden Powell publiceerde over wiskunde, fysica, theologie en filosofie en vocht voor het principe dat wetenschappelijke vooruitgang, waaronder de theoriën van Darwin, samengaat met Christelijke godsdienst. Robert heeft bij zijn geboorte drie halfzussen, een halfbroer en vier broers. Na Robert worden zijn zus Agnes en zijn jongste broer Baden geboren en overlijdt zijn broer Gus. Mevrouw Powell wordt in 1860 weduwe en ter herinnering aan haar man wordt diens voornaam 'Baden' toegevoegd aan de achternaam en zo wordt de familie bekend als Baden-Powell. De dood van hun vader heeft ook tot gevolg dat de kinderen elkaar voor een groot deel (moeten) opvoeden onder leiding hun moeder. De eerste ervaring van Robert met buitensport is als hij met zijn oudste broers Warington en George, in 1872, een trektocht maakt per kano door Engeland en Wales. Geen verrassing dus dat Robert Baden-Powell later zou schrijven dat hij zijn scoutingleven als waterscout begon.

[bewerk] Militaire leven

Omdat hij in zijn jeugd het leuker vond de natuur in te trekken dan in de schoolbanken te zitten, haalde hij het toegangsexamen voor de universiteiten in Oxford niet en kon hij op 19-jarige leeftijd weinig anders doen dan in het leger te gaan. Zijn eerste uitgezending was naar India. Daarna volgen plaatsingen in Zuidelijk Afrika, waar hij dienst doet tijdens de Vierde Ashanti-oorlog (1895-1896), de opstand van de Matabele in 1896 en de Boerenoorlog. Robert Baden-Powell wordt in 1899 de Boerenoorlog belast met de verdediging van het grensplaatsje Mafeking (tegenwoordig Mafikeng - North West Province - Zuid-Afrika). Met 1250 manschappen en de plaatselijke bevolking doorstaat hij een beleg van 217 dagen tegenover een leger van zo'n 6000 Boeren, en op 17 mei is Mafeking vrij. Daar verkrijgt hij zijn vaardigheden als "verkenner" (Engels: Scout). Zijn vaardigheden vielen zodanig op, dat hij voor de Britse geheime dienst kwam te werken en in 1899 op zijn 43e tot (toen de jongste) generaal-majoor werd bevorderd. Na de boerenoorlog was hij in 1902 en 1903 verantwoordelijk voor de opleiding van de Zuid-Afrikaanse politie. In 1903 keert hij terug naar Engeland, waar hij, wegens zijn overwinning in Mafeknig als held wordt beschouwd.

Hij wordt geplaatst als Inspecteur-Generaal van de Britse Cavalerie, met als speciale opdracht het ontwerpen van een nieuw opleidingssysteem. Intussen heeft Robert Baden-Powell ook van zich laten horen als schrijver van een aantal boeken met oorlogstechnieken, waaronder 'Aids to Scouting' in 1903, bestemd voor de verspieders in het leger, dat tot zijn verbazing opgang doet onder de jongens in Engeland. Ze kopen het bij duizenden en zij spelen een spel als 'B.P. Scouts'.

In 1904 wordt Baden-Powell benoemd tot luitenant-generaal.

[bewerk] Scouting for boys

In 1907 herschrijft Baden-Powell zijn voorgaande werk speciaal voor de jeugd als Scouting for boys (Verkennen voor jongens) met als ondertitel A Handbook for Instruction in Good Citizenship Through Woodcraft. Het was eerst geschreven met de Engelse jeugdorganisatie "the Boys' Brigade" in gedachte, maar die organisatie was niet af te brengen van hun over-nadruk op marcheren en drillen. Dus baseerde Baden-Powell zich meer op het gedachtegoed van een andere, meer vrijzinnige, jeugdorganisatie: "The Woodcraft Indians" van de Amerikaan Ernest Thompson Seton. Het boek gaf aanzet tot ontstaan van scoutinggroepen, eerst overal in Engeland, later in de rest van Europa en de wereld, die zich volgens de daarin beschreven methoden en principes oefenden. Het boek legde sterk de nadruk op eigenschappen als vaderlandslievendheid, hulpvaardigheid en onbaatzuchtigheid, burgerzin, moed, vindingrijkheid, discipline en improvisatievermogen. Op moderne lezers maakt het op een aantal punten een gedateerde indruk (de wetenschappelijke en geneeskundige principes die erin worden verkondigd zijn grotendeels sterk achterhaald) maar de erin gepropageerde 'normen en waarden' houden onverkort de gemoederen bezig en spelen zeker ook in het huidige scouting nog een belangrijke rol. Het boek is een merkwaardige mengeling van extracten uit spannende jongensboeken, sterke verhalen, tips en trucs, kampeer- en spoorzoekersvaardigheden, en aanwijzingen voor begeleiders.

In 1907 werd het eerste scoutingkamp gehouden op Brownsea Island, ver weg van de wereld. Ook werd de eerste (jongens) scoutinggroep opgericht, bestaande uit vier patrouilles. Met Baden-Powells achtergrond was het niet vreemd dat scouting (of toen in Nederland padvinderij) een militaire organisatie structuur en uiterlijk kreeg.

[bewerk] Gezinsleven

In de periode tussen 1911 en 1913 maakt Robert Baden-Powell een wereldreis om de start van scouting te stimuleren op alle vijf de werelddelen. Tijdens de reis, aan boord van het schip Arcadian, ontmoet hij begin 1912 Olave St. Clair Soames, met wie hij in oktober van dat jaar in het huwelijk treedt.

Op 30 oktober 1913 wordt de oudste zoon Peter geboren. De Baden-Powells krijgen nog twee dochters, te weten Heather Grave (1915) die in 1940 trouwt met Commander John King en Betty St. Clair (1917) die in 1936 trouwt met Gervas Clay. De kleinzoon Robert jr. is in het Britse scouting actief.

Lord en Lady Baden-Powell bezoeken in 1918 Spanje en Portugal. Ze vestigen zich met hun gezin op het buiten Bentley, dat ze Pax Hill (vredesheuvel) noemen. Ze wonen er tot 1939. Het werd een begrip in de toenmalige Scouting- en Guiding-wereld.

In 1929 wordt Robert Baden-Powell als baronet in de adelstand verheven. Hij kiest de naam 'Baron Baden-Powell of Gilwell'. Daarmee verbindt hij zijn naam aan het internationale trainingscentrum bij Londen. In ditzelfde jaar maken de Baden-Powells reizen naar India en Afrika. In 1929 ontvangt hij de titel van baron.

In 1932 komt hij weer naar Nederland, waar hij het nationale kamp in Wassenaar bezoekt. Hij ontvangt voor zijn verdiensten in het Kurhaus te Scheveningen het Grootkruis in de Orde van Oranje-Nassau. Ook krijgt hij de Wateler Peace Price, terwijl zijn echtgenote ondertussen onder andere Polen bezoekt.

In 1933 publiceert hij zijn memoires onder de titel "Lessons of a Lifetime".

In 1939 verlaten Lord en Lady Baden-Powell Engeland voorgoed om zich te vestigen in Nyeri, Kenia. Lord Somers volgt Robert Baden-Powell in het Britse Wereldrijk feitelijk op als Chief Scout.

Op 8 januari 1941 overlijdt in zijn woning 'Paxtu' in Nyeri in Kenia Robert Baden-Powell, bijna 84 jaar oud. Op zijn verzoek wordt hij daar begraven, net buiten het Mt. Kenya National Park op de weg naar Treetops, de beroemde lodge waar Prinses Elizabeth hoorde dat ze koningin werd. In Londen wordt in Westminster Abbey een massaal bezochte herdenkingsdienst gehouden in aanwezigheid van onder andere Koning George VI, minister-president Winston Churchill en ambassadeurs van vele landen waar Scouting en Guiding zijn gevestigd. Aan de scoutingbeweging laat hij zijn laatste boodschap na.

[bewerk] Ideeën

Robert Baden-Powell, zoals vele nationalisten met hem, onderschatte waar het beginnende fascisme en nationaal socialisme later toe zou leiden. Daarom toonde hij zich openlijk een grote bewonderaar van Hitler en Mussolini. Baden-Powell meende dat de twee dictators 'wonderen verrichtten door hun volkeren te laten herleven als trotse naties'. Hiermee mag niet worden gezegd dat Baden-Powell de ideeën van Hitler en Mussolini deelde, bovendien stierf hij voor de gruweldaden in de openheid kwamen. Hij bekritiseerde wel de Duitse Hitler Jugend en de Italiaanse Balilla om hun over-nadruk op marcheren en drillen, hun gebrek aan broederschap tussen de volken en hun lage godsdienstige gehalte.

Zijn behoudende ideeën en "heldendom" overschaduwen de vooruitstrevende ideeën die Robert Baden-Powell had over onderwijsmethoden. Hoe door gebruik te maken van het sociale leven en de verbeeldingskracht van jonge mensen kennis en vaardigheden op gedaan kon worden door hen. De basis zijn natuurlijke vriendschapsgroepen, zoals jeugdbendes dat zijn, die samenwerken en verantwoordelijk nemen voor elkaar, leren door doen en onafhankelijkheid ontwikkelen. Leren in een groep, buiten het klaslokaal, door avontuur, zonder vastgsteld leerplan zoals hij zelf in zijn jeugd het meeste geleerd had. De ideeën zijn daarmee verwant aan latere onderwijsmethoden waar zelf- en groepsleren centraal staan zoals Iederwijs, Freinetonderwijs, Daltononderwijs, Jenaplan en Montessorionderwijs.

[bewerk] Literatuur en bronnen

Robert Baden-Powell, Scouting for Boys: A Handbook for Instruction in Good Citizenship, Elleke Boehmer (Editor) Oxford University Press, 448 pp. ISDN 0-19-280547-9 (kritische heruitgave van de editie 1908 met vele belangwekkende voetnoten)
Robert Baden-Powell,Scouting for Boys: A Handbook for Instruction in Good Citizenship Through Woodcraft
Robert Smith, M. K. (1997; 2002) 'Robert Baden-Powell as an educational innovator', the encyclopedia of informal education Artikel over Baden-Powell als onderwijsvernieuwer
www.pinetreeweb.com Geschiedenis van Robert en de rest van de familie Baden-Powell
Scouting Milestones Geschiedenis van Robert Baden-Powell en scouting
The Harper Encyclopedia of Military Biography, Trevor N. Dupuy, Curt Johnson en David L. Bongard. Castle Books, New York, 1992. ISBN 0785804374.