Phobos (maan)

Phobos

Ontdekking
Ontdekt door	Asaph Hall
Ontdekt in	18 augustus, 1877
Baankarakteristieken
Straal (gemiddeld)	9377,2 km
Omlooptijd	0,31891 dagen (7u 39,2m)
Excentriciteit	0,0151
Glooiingshoek	1,075°
Natuurkundige kenmerken
Gemiddelde diameter	22,2 km (26,8×21×18,4)
Oppervlakte	6084 km²
Massa	1,07 × 10¹⁶ kg
Gemiddelde dichtheid	1,9 g/cm³
Zwaartekracht aan oppervlak	0.0084 - 0.0019 m/s²
Hoek rotatieas	0°
Omwentelingstijd
Weerkaatsingsvermogen	0,07
Temperatuur aan oppervlak	~ 313 K
Atmosfeerkarakteristieken
Luchtdruk	0 kPa
Samenstelling

Phobos is de grootste van de twee manen van Mars : Deimos en Phobos. Phobos is het dichtst bij Mars van de twee manen, op zo'n 6000 km boven het oppervlak van Mars. Met een diameter van ongeveer 22,2 km en een massa van 1.08×10¹⁶, is het een van de kleinste maantjes in ons zonnestelsel en lijkt ook op een aardappel. Het probleem is echter wel dat Phobos zich onder het minimum van de geschikte synchronisatiehoogte bevindt en elke eeuw 1,8 meter dichter bij Mars komt te liggen. Binnen zo'n 50 miljoen jaar zou Phobos hierdoor op Mars kunnen botsen en enkel een grote krater achter laten, maar vermoedelijk zal Phobos voor de inslag uit elkaar spatten en een planetaire ring vormen rond Mars.

[bewerk] Naamgeving

De naam is afkomstig uit de Griekse mythologie. Phobos was de zoon van Mars en Venus. De naam komt terug in de woorden "phobia" en "fobie", wat angst betekent.

[bewerk] Ontdekking en observatie

Phobos werd, evenals Deimos, de tweede maan van Mars, ontdekt door Asaph Hall op 18 augustus 1877 en is gefotografeerd door Mariner 9 in 1971, Viking 1 in 1977 en door het ruimtevaartuig Phobos in 1988.

Phobos en ook zijn broertje Deimos zijn waarschijnlijk twee ingevangen planetoïden. De Mars Global Surveyor ontdekte echter dat Phobos bestond uit een gedeelte ijs en een gedeelte steen en dat, hij net zoals onze maan, bedekt is met een stoflaag van ongeveer een meter dik. Het ruimtevaartuig Phobos 2 nam ook gassen waar, die aan het oppervlak van de maan ontsnapten. Het ruimtevaartuig Phobos 2 stopte te snel met functioneren om de gassen nog te kunnen identificeren. Men denkt dat deze gassen waterdamp zijn.

[bewerk] Kenmerken

Kenmerkend aan deze kleine maan is de inslagkrater Stickney, genoemd naar Hall's vrouw. Deze krater heeft een diameter van ongeveer 9 km en is ontstaan door de inslag van een grote meteoriet die het hele maantje door elkaar heeft geschud. Andere kraters zijn Roche (6 km), Hall (5 km) en d'Arrest (2 km). Het ander interessant kenmerk is de aanwezigheid van groeven. Over de ontstaansgeschiedenis van deze groeven is veel onenigheid: veel wetenschappers geloven dat de meteorietinslag van Stickney de veroorzaker is, maar deze inslag zouden nooit zo'n mooi regelmatig patroon opleveren. Een andere hypothese is dat getijdenkrachten de maan uit elkaar trekken. De vraag is alleen of deze krachten voldoende zijn.