Natuurgodsdienst

Een natuurgodsdienst of natuurreligie is een godsdienst die vooral op natuurverschijnselen, zoals donder en bliksem, regen, wind en vuur, is gebaseerd en die de krachten van de natuur aanbidt.

Zaken die als goden aanbeden worden, kunnen onder andere zijn: dieren, de zon, de maan, rivieren of de regen. Vaak wordt in een natuurgodsdienst geloofd dat men na het huidige leven voortleeft als een geest die een invloed heeft op de nabestaanden. Vaak bestaat er angst voor ziekten en onheil en willen daarom de goden gunstig stemmen door rituelen.

Natuurreligies komen voor bij volkeren met een beschaving die vooral leeft van, met en door de natuur. Ze komen voornamelijk voor in Afrika en Latijns-Amerika en heeft in het verleden in veel beschavingen een belangrijke rol gespeeld, zoals in het oude Egypte, hetzij als officiële godsdienst, hetzij als bijgeloof. Ook de Indianen in Amerika hadden en hebben een natuurgodsdienstig geloof, evenals veel aboriginals in Australië.

Voordat de christelijke kerk Europa kerstende, waren er ook in Europa verschillende natuurvolkeren. Deze hadden allerlei heiligdommen in de natuur, zoals heilige bomen, menhirs en steencirkels.