Masturbatie
Masturbatie, zelfbevrediging of onanie is het stimuleren van het geslachtsorgaan om seksuele opwinding te bereiken, meestal tot er een of meerdere orgasmen op volgen. De term masturbatie wordt ook gebruikt voor het met de hand stimuleren van het geslachtsorgaan van de partner (wederzijdse masturbatie), maar meestal wordt bedoeld het stimuleren van het eigen geslachtsorgaan. Masturbatie en geslachtsgemeenschap zijn de twee meest voorkomende seksuele activiteiten, maar men schaamt zich dikwijls voor het masturberen. Bij seksuele voorlichting wordt vaak alleen op de technische kanten ingegaan van masturbatie, zonder te vermelden welke gevoelens ze teweeg kan brengen.
Inhoud |
De praktijk
Een vrouw masturbeert door de omgeving van de vagina en in het bijzonder de clitoris te beroeren. Sommige vrouwen penetreren daarbij hun vagina met hun vingers of voorwerpen.
De meest gebruikte techniek voor masturbatie van een man is het met de vuist of een paar vingers op en neer bewegen van de voorhuid over de eikel en rond de schacht van de penis totdat een orgasme en zaadlozing worden bereikt. Het meest gevoelige deel van de penis is het gebied waar het toompje de voorhuid en de eikel verbindt. Sommige mannen, vooral besneden mannen, gebruiken hierbij glijmiddel.
Masturbatie zonder partner is overigens wel de veiligste seksuele activiteit; zowel vanuit het gezichtspunt van overdracht van seksueel overdraagbare aandoeningen als voor het voorkomen van zwangerschap. Maar wanneer partners elkaar masturberen is het wél mogelijk dat een zwangerschap ontstaat als er sperma in contact komt met de vagina. Ook is dan overdracht van ziekten mogelijk door contact met sperma of vaginaal vocht van de partner.
Hulpmiddelen bij masturbatie
Beide seksen gebruiken soms een glijmiddel om het gevoel te versterken.
Masturberen kan ook zonder aanraking, bijvoorbeeld met behulp van een waterstraal (douche), of door het geslachtsdeel tegen een voorwerp zoals een kussen aan te wrijven. Door zowel mannen als vrouwen wordt soms als extra seksuele prikkel een voorwerp in de anus ingebracht, zoals een vibrator. Door beide seksen worden vaak ook de tepels gestimuleerd.
Tijdens het masturberen kan pornografisch materiaal bekeken worden om de seksuele fantasieën te prikkelen.
Voorwerpen die gebruikt worden om in de vagina of anus in te brengen moeten veilig zijn: ze moeten geen scherpe delen hebben en niet kunnen breken. Voorwerpen die in de anus worden ingebracht moeten een duidelijke vergroting aan de achterzijde hebben om te voorkomen dat ze in het geheel in de endeldarm verdwijnen. Het verdient aanbeveling indien men het gebruik van voorwerpen op deze manier prettig vindt om daarvoor ontworpen dildo's aan te schaffen. Er moet in het algemeen toch zeer voorzichtig worden omgesprongen met mechanische hulpmiddelen, omdat de geslachtsorganen nu eenmaal zeer gevoelig zijn en eenvoudig kunnen worden beschadigd met alle medische gevolgen van dien. Dit weerhoudt sommige mensen, mannen zowel als vrouwen, er niet van om de vreemdste voorwerpen voor masturbatie te gebruiken. Het komt bv. zeer regelmatig voor dat mannen, die een voor masturbatie niet bedoeld voorwerp of instrument zoals een stofzuiger gebruiken, na zulke praktijken in het ziekenhuis terecht komen voor een behandeling van hun beschadigde geslachtsorgaan. Ook groenten en fruit uit de plaatselijke supermarkt zijn af te raden, omdat het inbrengen hiervan zeer onhygiënisch is (denk aan resten bestrijdingsmiddelen), en ook hier de voorwerpen in de endeldarm kunnen verdwijnen.
Zie ook: "rectal foreign object"
Statistieken
Volgens recente onderzoeken masturberen bijna alle mannen (90-99% bij de meeste onderzoeken) en gebeurt het op alle leeftijden, ook binnen een relatie. Masturbatie kan een oplossing zijn als de ene partner grotere sexuele behoefte heeft dan de andere.
Voor vrouwen ligt het percentage dat masturbeert lager maar wel boven de 50%. Volgens recent onderzoek voelen veel vrouwen nog steeds gène als hen naar hun zelfbevrediging gevraagd word en men vermoed dat een aanzienlijk percentage dan nog altijd onterecht ontkennend antwoord. Om aan de veilige kant te blijven denken onderzoekers dat toch zeker tussen de 70 en 80% van de vrouwen min of meer regelmatig aan masturbatie doet. Voor veel vrouwen en meisjes is dit zelfs de enige mogelijkheid om een orgasme te beleven als de partner hen onvoldoende stimuleert.
Er zijn verhalen bekend van kinderen van drie jaar die hebben ontdekt dat het prettig kan aanvoelen om de geslachtsorganen aan te raken, en eigenlijk op die leeftijd al masturberen. Zelfs een- en tweejarigen masturberen soms door de beentjes ritmisch tegen elkaar te spannen en te ontspannen.
Masturbatie in de media
In veel liedjes komt het woord masturbatie terug, onder andere in songteksten van de De Dikke Lul Band en Jethro Tull (Roll Yer Own):
- "Roll yer own, roll it when there's something missing
- and those wild cats howl, running in the moonshine.
- Roll yer own if you can't buy readymade;
- you won't be satisfied when you feel the sudden need to unwind.
- Roll yer own: you got to hit that spot.
- Roll yer own when your hands are hot."
Het is een internationeel begrip waar veel artiesten voor kiezen om het te verwerken in hun muziek of films.
Masturbatie in vroegere eeuwen
De medische wetenschap is er inmiddels achter gekomen dat masturbatie geen schadelijke gevolgens heeft. Maar hoe dacht men vroeger erover? In de meeste niet-westerse culturen had en heeft men geen moeite met masturbatie. Ook in de Romeinse en Griekse oudheid stond men er niet negatief tegenover. Zelfs tot in de Nieuwe Tijd had men er niet echt bezwaar tegen, hoewel men het ook niet echt aanmoedigde. Ook de bijbel staat in principe niet negatief tegenover masturbatie [1]. Maar er waren ook uitzonderingen: de christelijke theoloog Thomas van Aquino vond wel dat masturbatie een ernstige zonde was [2]. In Engeland tijdens de Victoriaanse tijd veranderde dit over het algemeen neutrale standpunt onder invloed van de preutse golf die het overspoelde. Omdat Engeland toen de dominante wereldmacht was namen ook veel andere westerse landen deze moraal over. Volgens o.a. Wilhelm Reich heeft er in geen enkele andere beschaving een dergelijke systematische afkeuring van de persoonlijke seksuele beleving bestaan.[3]
Misverstanden over masturbatie in het Westen
Zoals boven al gezegd is er geen enkel bewijs dat masturberen op de lange termijn schadelijke effecten kan hebben. Het wordt in de medische wetenschap gezien als normaal. Het schijnt zelfs dat regelmatige masturbatie bij mannen het risico op latere leeftijd op prostaatkanker een stuk vermindert. In het verleden echter zijn er allerhande onheilspellende effecten verbonden met masturbatie.
- De Kerk, en ook de medische wetenschap, de toenmalige moraal volgend, raadden masturbatie af.
- In de jaren 90 van de 19e eeuw beweerde een dokter dat "onanie" tot "kanker, geelzucht, matheid, koorts, impotentie" en vele andere kwalen leidde, en dat deze "plaag" meer slachtoffers maakte dan alle oorlogen bij elkaar. Hij beweerde daarnaast dat hij masturbanten met één oogopslag kon herkennen aan hun "futloosheid, en bleke gelaat" [4]. Men trachtte met rationele verklaringen te komen, door bijvoorbeeld te beweren dat sperma het "elixir des levens" is, waarvan men niet te veel kan verspillen. De 19e eeuwse arts M. Platen schreef over zelfbevlekking:
"Dit misbruik van de eigen organen heeft de noodlottigste gevolgen voor lichaam en geest, veel noodlottiger, dan zij zich na geslachtelijke uitspattingen op natuurlijke wijze openbaren. Want bij de zelfbevlekking is de opwinding van lichaam en geest veel heviger, dan bij de natuurlijke geslachtshandeling, daar de verbeelding op zijn hevigst geprikkeld wordt, om zich het voorwerp der zinnelijkheid voor den geest te halen. De opwinding duurt veel langer, daarom is de daarop volgende uitputting des te grooter. Hoe onvolkomener de geslachtelijke ontwikkeling, hoe jeugdiger het lichaam is, des te storender en aangrijpender werkt het misbruiken der geslachtsorganen op de gezamenlijke organen en hunne gewichtigste levensverrichtingen."[5]
- Allerlei manieren om masturbatie zogenaamd te genezen werden ontwikkeld, waaronder lichamelijke beperkingen, elektrische schokken en behandeling van de geslachtsorganen met brandnetels. Penisringen werden ontworpen: ringen die om een slappe penis pasten en gemene punten aan de binnenkant hadden, die de penis bij het krijgen van een erectie verwondden. Een andere veelgebruikte methode was besnijdenis: verwijdering van de voorhuid bij jongens en de kittelaar bij meisjes [6].
- Later werden deze tamelijk drastische lichamelijke maatregelen vervangen door psychologische: kinderen werd verteld dat ze door masturbatie haren op hun handen zouden krijgen, of een groen gezicht. Nog steeds circuleren er fabeltjes dat je van masturberen doof of blind kunt worden. Grote aantallen pubers zijn nog heden ten dage vooral door deze verhalen ten onrechte bang dat de ouders of anderen eenvoudig aan ze kunnen zien dat ze gemasturbeerd hebben.
Besnijdenis
Er wordt gedacht dat de besnijdenis die om niet-religieuze redenen wordt uitgevoerd (nog steeds een veelvoorkomend gebruik in sommige landen) origineel tot stand is gekomen als een populaire manier om masturberen tegen te gaan. Inderdaad is het voor een besneden man vaak nodig om met een glijmiddel te werken, waar bij de niet-besneden man de voorhuid voldoende natuurlijke glijding verzorgt. Extreme besnijdenis, waarbij een groot deel van de huid van de penis wordt verwijderd, maakt het niet alleen moeilijk te masturberen, maar maakt het krijgen van een erectie al tot een zeer pijnlijke aangelegenheid. In vele religies wordt de onbesneden man als 'onrein' gezien.
Religie
Religieuze groepen, waaronder de Rooms-Katholieke Kerk, noemen masturbatie een zonde. Recentelijk heeft de paus gezegd dat hij zich omstandigheden kan indenken waaronder een persoon tot masturbatie kan komen[7].
Masturbatie bij zoogdieren
Naast bij de mens, komt masturbatie bij zoogdieren uitsluitend nog voor bij de apen en de olifant (met de slurf).
Noten
- ↑ Zie: http://members.optusnet.com.au/~austbua/masturbation-sin.htm
- ↑ Thomas van Aquino, Summa Theologica, 2.2.154.11. Zie: http://www.newadvent.org/summa/315411.htm
- ↑ (bron?)
- ↑ Bron: Leonard de Vries (1974). Ha Dokter Ho Dokter: knotsgekke geneeskunde uit grootvaders tijd
- ↑ M. Platen (1900), De Nieuwe Geneeswijze III, blz. 1819
- ↑ J. Duffy, "Clitoridectomy: A Nineteenth Century Answer to Masturbation", http://www.fgmnetwork.org/articles/duffy.htm
- ↑ Bron?
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Masturbation van Wikimedia Commons. |
