Maghreb
De Maghreb of Maghrib (uitspraak van beide: mä'grĭb, Arabisch voor het Westen: المغرب العربي al-Maġrib al-ʿArabī), ook gespeld als Magreb of Magrib, is de Arabische term voor Noordwest-Afrika. Het wordt over het algemeen toegepast op geheel Marokko, Algerije en Tunesië maar omvat eigenlijk slechts het gebied van de drie landen tussen de hoge waaiers van het Atlasgebergte en het Middellandse-Zeegebied.
Sommige schrijvers rekenen ook Spanje tot de Maghreb, vooral tijdens zijn periode van moslimdominantie (zie geschiedenis van Spanje), in de definitie. Geïsoleerd van de rest van het continent door de Atlasbergen en de Sahara, is de Maghreb dichter verwant in termen van klimaat, landvormen, bevolking, economie, en geschiedenis met de Mediterrane gebieden in het noorden dan met de rest van Afrika.
Het gebied werd politiek verenigd tijdens de eerste jaren van Arabische regering (vroege 8e eeuw), en opnieuw onder de Almohaden (1159 - 1229). De Arabische Unie van Maghreb werd gevormd in 1989 om samenwerking en integratie onder de Arabische staten van Noord-Afrika te bevorderen; zijn leden zijn Algerije, Libië, Mauritanië, Marokko en Tunesië. Aanvankelijk voorzien door Moammar al-Qadhafi als Arabisch superstaat, zou de organisatie uiteindelijk moeten functioneren als Noord-Afrikaanse gemeenschappelijke markt, hoewel de economische en politieke onrust, vooral in Algerije, vooruitgang betreffende de gezamenlijke doelstellingen van de unie heeft belemmerd.
Een van de essentiële kenmerken van de Maghreb zijn de Maghrebijnse dialecten, dialecten van het Arabisch, die in de landen die tot de Maghreb worden gerekend worden gesproken.
