Maghrebijns dialect
De Maghrebijnse dialecten of Maghrebijns Arabisch is een verzamelnaam voor de dialecten van het Arabisch, die in de Westelijke Sahara, Marokko, Algerije, Tunesië, en Libië worden gesproken. Dit gebied wordt de Maghreb genoemd.
De sprekers van deze dialecten noemen hun taal Darija, Arabisch voor dialect.
Inhoud |
[bewerk] Oorsprong
De Maghrebijnse dialecten zijn ontstaan uit het Arabisch, dat door de Islamitische heersers vanuit het Arabisch schiereiland over heel Noord-Afrika is verbreid. De eerste eeuwen na de Islamitische verovering van Noord-Afrika werd in de Maghreb het Arabisch slechts in de steden gesproken. Vervolgens drong het geleidelijk door op het platteland en de door nomaden bewoonde gebieden, ten kost van de Tamazighttalen (Berbertalen), maar ook die talen worden nog steeds gebruikt.
Omdat deze dialecten over het algemeen geen officiële status hebben en vooral in de spreektaal worden gebruikt, worden woorden uit naburige talen gemakkelijk overgenomen. Veel woorden uit de
Kenmerkend voor het Darija zijn de vele leenwoorden uit de talen van de kolonisators van Noord-Afrika, met name het Frans en Spaans, alsmede een aantal onafhankelijke ontwikkelingen, die mogelijk verklaard kunnen worden uit het Berbers als substraattaal.
[bewerk] Gebruik
In de landen waar Maghrebijnse dialecten worden gesproken, vindt de schriftelijke communicatie meestal plaats in het Modern Standaard Arabisch. Darija wordt gebruikt in de meeste mondelijke communicatie, voor TV drama en op reclameborden in Marokko en Tunesië.
[bewerk] Taalkundige kenmerken
Hoewel er veel diversiteit in de dialecten is, is er ook een duidelijke eenheid in ten opzichte van andere Arabische dialecten zoals het Egyptisch Arabisch en andere Arabische dialecten van het Midden-Oosten. Een van de kenmerken van Maghrebijnse dialecten is, dat veel klinkers zijn weggevallen, waardoor er ook meer consonantclusters ontstonden. Opvallend is verder de invloed van tamazighttalen op deze groep Arabische dialecten.
Alle Maghrebijnse dialecten gebruiken het voorvoegsel n- om de eerste persoon enkelvoud van een werkwoord aan te geven. Daarin verschillen ze van de dialecten van het Midden-Oosten en het standaard Arabisch. Leenwoorden uit het Frans (in Marokko, Algerije en Tunesië), Spaans (in Marokko) en Italiaans (in Libië) worden als Arabische woorden verbogen.
[bewerk] Dialecten
Tot de Maghrebijnse dialecten kunnen worden gerekend:
- Marokkaans Arabisch
- Algerijns Arabisch
- Tunesisch Arabisch
- Libisch Arabisch
