Karl Landsteiner
Karl Landsteiner (Wenen, 14 juni 1868 – 26 juni 1943) was een Oostenrijks bioloog en arts.
He studeerde aan de Universiteit van Wenen en was ook goed bekend met scheikunde, met Emil Fisher en anderen als leermeesters.
Hij is bekend om zijn ontwikkeling in 1901 van het moderne systeem van bloedgroepen uit zijn identificatie van de aanwezigheid van agglutinines in het bloed, en hij kreeg hier in 1930 de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde voor. Met Alexander Wiener identificeerde hij in 1937 de resusfactor.
In 1908 werd hij hoogleraar pathologie aan de Universiteit van Wenen. Na de Eerste Wereldoorlog vertrok hij naar Nederland. In 1922 kwam hij bij het Rockefeller Instituut voor medisch onderzoek in New York, waar hij tot het eind van zijn leven bleef (zelfs na zijn pensioen in 1939.) Hij werd Amerikaan, en overleed aan een hartaanval terwijl hij in het lab aan het werk was.
[bewerk] Referentie
- Asimov's Biographical Encyclopedia of Science and Technology, Isaac Asimov, Doubleday & Co., Inc., 1972, ISBN 0-385-17771-2.
[bewerk] Externe links
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde (1926-1950) |
|
1926: Fibiger | 1927: Wagner-Jauregg | 1928: Nicolle | 1929: Eijkman, Hopkins | 1930: Landsteiner | 1931: Warburg | 1932: Sherrington, Adrian | 1933: Morgan | 1934: Whipple, Minot, Murphy | 1935: Spemann | 1936: Dale, Loewi | 1937: Szent-Györgyi | 1938: Heymans | 1939: Domagk | 1943: Dam, Doisy | 1944: Erlanger, Gasser | 1945: Fleming, Chain, Florey | 1946: Muller | 1947: C.Cori, G.Cori, Houssay | 1948: Müller | 1949: Hess, Moniz | 1950: Kendall, Reichstein, Hench |
