Jean-Marie Dedecker
Jean-Marie Dedecker (Nieuwpoort, 13 juni 1952) is een rechts-liberaal Vlaams politicus uit Oostende. Van 1999 tot 2006 was hij lid van de VLD. Na een kort lidmaatschap van de N-VA is hij momenteel onafhankelijk politicus.
Inhoud |
[bewerk] Sportcarrière
Hij bouwde een internationale reputatie op als coach van verscheidene Vlaamse judoka's. Als atleet haalde hij ondermeer zilver op het wereldkampioenschap te Quebec in 1981. Hij is gewezen bondscoach van de Belgische Judobond (1981-2000), verzekeringsmakelaar en bestuurder van vennootschappen. Tot zijn judoka's behoren Ulla Werbrouck, Ingrid Berghmans, Robert Van De Walle, de broers Johan Laats en Philip Laats, Harry Van Barneveld, Gella Vandecaveye, Heidi Rakels, Inge Clement en Marie Isabelle Lomba. Samen behaalden deze meer dan 130 medailles, waaronder vier olympische (behaald in Atlanta).
[bewerk] Politieke carrière
[bewerk] VLD
Hij stapte in 1999 in de politiek en werd lid van de VLD. Hij is onder meer Vlaams volksvertegenwoordiger voor de kieskring West-Vlaanderen (sinds 2004) en gemeenteraadslid van Oostende (sinds 2001). Hij zetelde als senator van 1999 tot 2004 (verkozen met 52.492 voorkeurstemmen, als enige kandidaat die met de eigen voorkeurstemmen de lijstvolgorde kon doorbreken) en als gemeenschapssenator (sinds 2004).
In januari 2002 veroorzaakte hij ophef door een journalist van VTM binnen te smokkelen in de cel van Marc Dutroux.
Begin december 2004 behaalde hij een verrassende score van 38% bij de voorzittersverkiezing van de VLD. Bart Somers kreeg net iets meer van de helft van de stemmen en werd daardoor rechtstreeks tot voorzitter verkozen.
Dedecker is ook betrokken bij de uitbreiding van het aantal afdelingen van Nova Civitas, en zou meer bepaald in West-Vlaanderen meewerken met deze klassiek-liberale denktank. Begin 2006 verscheen zijn boek Rechts voor de raap. Het boek groeide uit tot een politieke bestseller, maar werd door de VLD-top geboycot, want hij neemt daarin bepaald geen blad voor zijn mond, net zoals in zijn interviews, wat hem vaak ook niet in dank wordt afgenomen.
In september 2006 beweerde Dedecker de namen van vier Belgische wielrenners te kennen die betaald hadden om zich te laten doperen.
Op 11 oktober van datzelfde jaar, net na de laatste gemeenteraadsverkiezingen, raakte bekend dat hij uit de VLD gezet zou worden. Zijn goede vriend Hugo Coveliers, die al eerder uit de partij werd gezet en daarna zijn eigen partij VLOTT oprichtte, nodigde hem vervolgens uit om in West-Vlaanderen een afdeling van zijn partij mee uit te bouwen.
[bewerk] Cassandra en N-VA
In plaats daarvan richtte Dedecker op 17 november 2006 de vzw Cassandra op, een rechts-liberale denktank.[1] Twaalf dagen later raakte bekend dat hij voor het lidmaatschap van de N-VA koos.[2] Zijn komst naar de N-VA betekende meteen het einde van het kartel dat de partij had met de CD&V. Deze partij kon zich niet verzoenen met de standpunten en de communicatiestijl van Dedecker. De ACW-vleugel binnen het CD&V, bij monde van voorzitter Jan Renders, uitte ook fundamentele ideologische bezwaren tegen het lidmaatschap bij de kartelpartner. Op 9 december 2006 besliste de partijraad van de N-VA echter, na een patsituatie van 10 tegen 10 bij de stemming van het partijbestuur, niet als onafhankelijke partij met Dedecker naar de verkiezingen te gaan en het kartel met CD&V te herstellen. De beslissing werd genomen met een meerderheid van 62 van de 103 stemmen, met 10 onthoudingen. Dedecker stapte daarop ontgoocheld uit de N-VA.[3]
| Bron(nen): |
|
