Marc Dutroux
| Zaak-Dutroux |
|
Daders
Slachtoffers
Overig |
Marc Dutroux (Ukkel (Brussel), 6 november 1956) is veroordeeld tot levenslang voor ontvoering, gijzeling, verkrachting, moord en illegale handel. Hij heeft zes meisjes/jonge vrouwen ontvoerd, waarvan slechts twee overleefden. Zijn proces heet ook de zaak van de eeuw. Hij heeft de bijnamen het gezicht van het kwaad en het monster van België. De naam Dutroux werd zo berucht, dat één derde van de mensen met als achternaam "Dutroux" die nog voor het proces lieten veranderen.
[bewerk] Levensloop
Dutroux groeide op in Belgisch Congo. Toen zijn ouders scheidden, ging hij bij zijn moeder wonen, in het Waalse Obaix. Hij maakte een rebelse en moeilijke jeugd door maar behaalde uiteindelijk zijn diploma als elektricien. Desondanks was hij vaak werkloos. Dutroux trouwde voor het eerst toen hij 22 was, en kreeg twee kinderen. In 1985 scheidde hij en werd hij door zijn ex-vrouw beschuldigd van mishandelingen. Dat jaar werd Dutroux ook voor het eerst gearresteerd (verdenking van diefstal en verkrachting).
In 1988 trouwde hij voor de tweede keer, met Michelle Martin, met wie hij al een kind had. Samen kregen ze nog enkele kinderen. Sinds het midden van de jaren tachtig zou Martin geholpen hebben bij het ontvoeren van meisjes, naar eigen zeggen omdat ze bang was voor Dutroux.
In 1989 werden beiden veroordeeld voor verkrachting van minderjarigen. Dutroux kreeg hiervoor een gevangenisstraf van 13 jaar, en zijn echtgenote Michelle Martin een straf van 5 jaar. In 1992 werden ze door de toenmalige Minister van Justitie Melchior Wathelet in toepassing van de Wet Lejeune vervroegd vrijgelaten.
Op 13 augustus 1996 werd Dutroux gearresteerd nadat de 6 dagen tevoren ontvoerde Laetitia Delhez in zijn huis ontdekt werd, samen met Sabine Dardenne, die er al bijna 3 maanden zat. Zij waren beiden nog in leven. Het bleek echter snel dat Dutroux ook verantwoordelijk was voor de ontvoering van Julie Lejeune, Melissa Russo, An Marchal en Eefje Lambrecks, en voor de dood van zijn handlanger Bernard Weinstein. Zij werden allen dood teruggevonden.
Dutroux wist op 23 april 1998 kortstondig te ontsnappen uit het gerechtsgebouw van Neufchâteau. Na een uur of vier werd hij in de bossen van Ardennen bij het plaatsje Herbeumont door boswachter Stéphane Michaux opgemerkt en vervolgens gearresteerd. Dit zou de kop kosten van twee ministers (minister van Binnenlandse Zaken Johan Vande Lanotte en minister van Justitie Stefaan De Clerck) en generaal Willy De Ridder, commandant van de rijkswacht. In 2000 kreeg Dutroux voor deze ontsnapping vijf jaar celstraf.
In 2002 kondigde Michelle Martin aan van Dutroux te willen scheiden. Eind 2003 was de scheiding een feit.
Dutroux bekende de ontvoering en verkrachting, maar schoof de verantwoordelijkheid voor de dood van de meisjes op zijn handlangers. Hij beweerde slechts een klein radertje in een veel groter netwerk te zijn en in opdracht te handelen.
Op 17 juni 2004 werd Dutroux schuldig bevonden aan ontvoering en moord van zes meisjes. Volgens de jury was hij het hoofd van een criminele bende en is hij ook verantwoordelijk voor de verkrachting van drie meisjes uit Slowakije.
Op 22 juni 2004 werd hij veroordeeld tot levenslange celstraf en 10 jaar terbeschikkingstelling.
