Himalaya
 |
|
Het Himalayagebergte, kortweg 'de Himalaya' genoemd, is een gebergte dat zich uitstrekt van Pakistan over India, Nepal, China en Bhutan.
De Himalaya is 2400 km lang en tussen de 150 en 280 km breed. Het is een hooggebergte; de hoogste bergtoppen ter wereld, zoals de Mount Everest (8850 m), de K2 (Godwin-Austen) (8611 m) en de Kanchenjunga (8586 m) behoren tot de Himalaya. Het woord 'Himalaya' stamt uit het Sanskriet en betekent sneeuwplaats. De sneeuwgrens ligt tussen 5000 en 6000 meter.
Het Himalayagebergte wordt ook wel het dak van de wereld genoemd.
De Himalaya wordt soms verdeeld in 3 bergmassieven, namelijk de Himalaya zelf (met de Everest), het Karakoram-massief waar de K2 (Godwin-Austen) zich bevindt en tenslotte het Pamir-gebergte, ten noordwesten van het Karakoram-massief.
Het Himalayagebergte trekt veel bergbeklimmers, die vaak door Nepalese berggidsen of sherpa's tot op grote hoogte worden begeleid.
De Himalaya is een geologisch jong gebergte. Het is ontstaan tijdens de Alpiene orogenese in het Tertiair, doordat de Indiase plaat geologisch zeer snel noordwaarts bewoog en tegen de Euraziatische plaat botste.
[bewerk] Zie ook
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Himalayas van Wikimedia Commons. |
